ik rij vaak op een merrie die bij ons op stal staat ze is echt ontzettend lief

Moderators: C_arola, Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, Neonlight, Sica, NadjaNadja
mika11 schreef:Hier is het bij een jong paard heel eenvoudig opgelost, door iemand met een hand vol brokken te laten helpen.
Bij het klaarzetten van het opstapkrukje, tot het moment dat de ruiter echt zit, alsmaar brokken geven.
Dit een weekje zo gedaan, het paard lette niet eens meer op het opstappen van de ruiter, ze wist al dat ze brokken zou krijgen.
Na dat weekje een dag geen brokken gegeven, wel dat er iemand bij stond.
Toen weer een dag wel weer brokken, toen weer een dag niet.
Dit duurde in totaal zo'n 3 weken en het was opgelost, paard is ondertussen 6 jaar en heeft nooit meer moeilijk gedaan.
knuffeldier schreef:Ik heb het ook met brokjes geven opgelost. 1st poos aangemodderd zonder. Zeker omdat me afgeraden werd met te doen. Totdat ik zoiets had van mijn paard, dus als ik brokken wil geven doe ik dat. En dat werkte perfect. Hij krijgt nu geen brokken meer tijdens het opstappen, maar 1tje als ik zit. Nooit geen wegrennend paard meer gehad.
Joscaa schreef:knuffeldier schreef:Ik heb het ook met brokjes geven opgelost. 1st poos aangemodderd zonder. Zeker omdat me afgeraden werd met te doen. Totdat ik zoiets had van mijn paard, dus als ik brokken wil geven doe ik dat. En dat werkte perfect. Hij krijgt nu geen brokken meer tijdens het opstappen, maar 1tje als ik zit. Nooit geen wegrennend paard meer gehad.
Dat heb ik ook bij 1 gedaan die angst had met opstappen, met resultaat dat als ik opgestapt was met krukje (we stappen hier alle paarden op met krukje) ze met haar hoofd naar rechts en lichaam naar links weg stapte zo van "kom maar op met dat suikerklontje!" wat er dus in resulteerde dat we in het krukje liepen of als ik een x geen suikerklontje had dat we naar achter bleven gaan.![]()