Na twijfelen toch besloten een topic te openen, zonder discussies op te willen wekken ben ik toch benieuwd.
Ik heb sinds een jaar een hele lieve merrie. We rijden heerlijk buiten samen, grondwerk gaat goed maar het nagevelijke en ontspannen rijden in de bak blijft een opgave. Haar vorige zadel is ondertussen vervangen door een nieuwe zadel opgemeten door de zadelmaker met equiscan, er is een hele tijd een instructrice vanuit Marijke de Jong gekomen die ons heeft begeleid met recht richten, we hebben haar ondertussen van stal verplaatst (24/7 in "kudde" met inloop stal) en proberen dan ook echt alles zo goed mogelijk te doen voor haar. Nu ben ik geen top ruiter, en dressuur is in het algemeen niet zo mijn ding maar ik begrijp ook dat nagevelijk rijden erg belangrijk is voor de ontspanning van het paard. Nu hoor je altijd overal hetzelfde, je mag het paard niet forceren maar het paard moet vanzelf nageven. Dit door het paard soepel in de spieren te maken, de achterhand te laten gebruiken en goed te laten ontspannen. Maar in hoeverre kun je er nu echt vanuit gaan dat het paard dan vanzelf naar jou hand toe rijd. Ik kan mijn merrie met teugels gewoon op maat door de bak rijden, ik rijd figuren, tempo wisselingen, en gebruik mijn benen. Mijn merrie zal niet vanzelf naar beneden komen, de enige manier dat ik dit voor elkaar krijg is door haar te vragen, met de teugels. Alleen vrees ik dat ik alweer teveel moet vragen aan haar. Wanneer ik haar hier door heen rijd (dus tegelijkertijd haar voorwaarts laten lopen en een strengere, doordringende hand) kan ik vanuit daar haar steeds meer geven en haar neus uit laten steken. Helaas komt mijn paard niet zoals wordt gezegd naar mijn hand toe gereden, en ik heb nog steeds het gevoel hoe vaak we het ook proberen dat ik te streng moet zijn met mijn handen. Dit wil ik overigens helemaal niet, daarom laat ik het vaak maar zitten en rijden we lekker de bossen in. Ik raak ook vaak gefrustreerd als ze hard blijft in de mond, hierdoor wordt ik strenger met mijn handen en jawel, natuurlijk wordt ze hierdoor alleen harder. Hoe anderen het altijd blijven omschrijven (bokt, instructrice) wil mij niet lukken. Mijn merrie komt niet vrijwillig naar mijn hand. Waar ik eigenlijk benieuwd naar ben, in hoeverre vragen jullie je paard naar beneden dmv de teugel, hoe streng is jullie hand en in hoeverre mag je hand "streng" zijn? Voor mij blijft het een valkuil en ik blijf het idee hebben dat hoe ik mijn merrie nagevelijk rijd gewoon niet de juiste is ook niet na van alles te hebben geprobeerd.
Sorry als mijn verhaal nogal warrig over komt, en alvast bedankt
)
Misschien ligt het probleem bij jou dat je niet duidelijk ben of dat er iets in je blokkeert en hoef niet eens rijtechnisch te zijn maar uit jezelf. Beetje zweverig maar het werkte wel
)Maar er zijn genoeg paarden waar je wel weerstand moet bieden. En dat betekent niet gelijk zagen of trekken (ik ben ook niet voor kneepjes maargoed). Je moet je dus echt aanpassen aan het paard waar je op rijdt.