
Even een korte samenvatting:
Ik heb vorig jaar een aantal lessen gevolgd bij een westernstable. Helaas werd dit na een paar maanden te duur (ik werd gekort in mijn stufie) en kon ik niet meer doorgaan met de lessen
Ik wilde op les gaan omdat ik graag de ''durf'' die ik vroeger had, weer wil hebben.
Ik heb vroeger gewoon kunnen rijden (geleerd van vriendin, hop erop, en leren rijden maar)
Dit ging prima. Stap, draf en zelfs galop gingen normaal. Ik heb er niet echt veel rijtechtnisch van geleerd (hoe ik mijn voeten perfect moet houden bijv), maar ik kon in ieder geval blijven zitten fatsoenlijk wat rondhobbelen
Ben een keer van het paard afgesprongen (het zadel zat niet goed vast, en het zadel ging op het moment dat ik eraf sprong ongeveer op de zijkant
) en ben toen goed geland. Lachbui op de grond, paard wat weer naar me terug kwam met een blik van ''heu, da's gek, daar hoor je niet te liggen
''Weer erop gestapt (wilde het geen nare ervaring laten zijn) en verder gereden.
Afijn, paar jaar er tussenuit geweest, en toen zou ik weer gaan rijden. Heb toen mijn grootste angst op de rug van het paard onder ogen moeten zien..ik durf niet meer te galopperen
Ik kon het ritme, om het zo maar te noemen, niet meer vinden. Ik merkte dat ik bij draf al twijfels kreeg (voelde het paard al aan, nouja..vul de rest zelf maar in...geen goeie combi iig)
Vervolgens ben ik een keer op een rit geweest. We zouden rustig rijden, tot we bij een veld kwamen wat de paarden kenden. Paarden hadden een andere gedacht, waarna ze er vandoor stofen (waaronder de mijne
) Enige wat ik mij toen bedacht was; blijven zitten, blijven zitten, kont in het zadel.
Happy me, ik bleef zitten

Terugweg, we zouden draven. Nee hoor...weer paarden er vandoor, waaronder de mijne. Ditmaal ging dat helaas gepaard met bokjes, waardoor ik eerst een van mijn voeten uit de beugel verloor, en met een tweede bokje ik gelanceerd werd en tien seconden zonder adem te kunnen happen op de grond was gesmakt.
Daarna heb ik met twee andere meiden de rit weer terug naar huis gemaakt, maar sinds die dag durf ik niet meer snel te gaan op een paard.
Heeft iemand tips hoe ik dit weer zal kunnen durven? Wil uiteindelijk weer lessen gaan volgen, maar weet nu al dat ik weer met dezelfde angst ga komen te zitten.
Zijn er überhaupt tips voor?-O-
Heb ik veel aan.