Sinds kort ben ik weer begonnen met lessen met mijn pony. We hebben 7 maanden geen les gehad doordat we eruit hebben gelegen (zelf willen klooien, geen tijd, slecht passend zadel, osteobezoekjes etc etc).
Ik heb eigenlijk altijd les (7 jaar) gehad van dezelfde persoon. Ik sta nu al een tijdje op een andere stalling en ik krijg dan ook les van de staleigenaresse. Het is een hele andere manier van rijden voor mij... De manier waarop ik eerst reed was niet volgens het boekje en dit dus wel. Het is voor mij dan ook wel een beetje wennen.
Als ik in de les rij gaat alles echt heel goed. Maar zodra ik er alleen voor sta gaat het echt niet zoals ik het graag zou willen. Het gevolg hiervan is is dat ik maar opgeef en pony als het ware 'wint'.
Paardrijden is geen kracht maar denksport.. en opgeven is ook niet de bedoeling, zegt mijn instructrice. Maar op het moment dat het niet lekker gaat en werkt voor mijn gevoel stop ik liever dan dat ik doorga en dadelijk misschien nog iets forceer. De fout ligt bij mij, niet bij de pony. Anders zou het me in de lessen ook niet lukken denk ik dan.
Ik ben momenteel volledig met de basis bezig. Een rem, gas en stuur erop krijgen op fijne hulpen.
Ik weet niet goed wat ik tijdens het rijden alleen moet doen. Door de zure appel bijten en doorrijden, toch stoppen als het niet lukt. Ik weet welke oefeningen ik moet doen maar ik voer ze duidelijk niet goed uit... wat voor mij ook best frustrerend is.
Ik vraag hierbij om serieuze reacties van bokkers
dank jullie wel alvast
). Ik beloon hem ook heel veel tijdens het rijden met stem. Hij is erg gevoelig. Weet natuurlijk niet of jouw pony ook zo sensitief is...
) pony wat enorm frustrerend is, ik weet hoe sjiek ze kan lopen, maar af en toe is het echt een lompe tank, neus in de lucht en rennen, rem zit er dan ook niet op.