Op 31 augustus heb ik met mijn haf een ongeluk gehad in het bos. Hij schrok ergens van, draaide 190 graden om waardoor ik ernaast hing (had het totaal niet verwacht en aan zien komen). Toen ik mijzelf op de grond wilde laten zakken, kreeg ik of een trap óf hij stond op mijn borstkast en buik. Dat laatste weet ik niet precies aangezien het zo snel ging.
Nu lig ik thuis met zwaar gekneusde borstkast en scheurtje in de lever..en moet de komende weken nog rust houden. Kan ook niet veel anders want ik garandeer je, het doet PIJN.
Soms flitst er nu ineens door mijn hoofd: durf ik er straks wel weer op te gaan rijden?
Het is een haf die behoorlijk strak aangepakt moet worden, en ik ben té lief geweest lange tijd ook omdat ik hem dan zielig vond vanwege de vele blessures die hij heeft gehad. Sinds kort waren we weer hard aan het werk (ook privéles) en had meneer er afentoe geen zin in, en liet dit dan ook merken. Ik was dan dus ook al begonnen met consequent zijn etc, maar alles ligt nu stil ... zou dit kwaad kunnen? Haffie staat nu in de wei met de anderen. Ik wil het pas gaan oppakken als ik ben opgeknapt. Uiteraard ga ik dan weer door met les, maar ben best beetje bang, hoe ga ik dat opvangen?