Ik vroeg me af of er mensen in een zelfde situatie hebben verkeerd of misschien nog steeds verkeren als ik en mijn paardenbeest.
We hebben een holsteiner ruin van momenteel 19 jaar. Ongeveer 5 jaar geleden begon Leroy flink met zijn hoofd te schudden tijdens het rijden. Daarnaast werd hij erg onrustig en schopte hij met zijn voorbenen ver vooruit (had dit nog nooit eerder gezien bij een paard). We hebben toen van alles en iedereen erbij gehaald: dierenarts, osteopaat, homeopaat. De laatste had een vermoeden van een allergie, alleen welke en precies waar voor Leroy allergisch was moest hij met een levend bloed analyse doen. Dit hebben we gelaten we waren het na drie jaar zat om weer waarschijnlijk op niets uit te komen. We hadden mn of meer besloten dat ons paardenbeest gewoon lekker op wei zou gaan grasmaaien. Klaar, dan maar niet meer rijden.
Toch, ik bleef nieuwsgierig en kocht zo'n super eenvoudig neusnetje. Ik dacht: "Ach, wat kan het schelen, nooit geschoten is altijd mis. Dus na ondertussen alweer 4 jaar nog eens het zadel erop gegooid en dat maffe neusnetje aan het hoofdstel 'gemonteerd'.
En verrek, onze knol liep ineens niet meer te briesen en schudden alsof zijn leven er vanaf hing!
Vorig jaar was ik zwanger van onze dochter en leek het me niet zo'n slimme zet om tijdens mn zwangerschap de draad weer op de te pakken. Nu ( bevallen en helemaal terug de oude) zijn we ondertussen weer een maandje bezig met longeren en ja, ik heb er ook alweer een paar keer voorzichtig opgezeten wat erg goed is gegaan. Mijn paard is een vrij brave van nature...
Mijn droom is om weer terug met hem naar buiten gaan, lekker lange buiten ritten maken zoals we dat voor het hele allergie verhaal deden. Alleen wil ik het rustig aan doen met hem.
Hoe en in welke volgorde zouden jullie de draad weer oppakken?
Ik dacht aan het volgende:
1. Longeren/ rijden ( conditie en aandachtsspanne verbeteren, hier ben ik nu mee bezig...).
2. Rijden (weer helemaal aan de hulpen krijgen).
3. Rijden maar ook weer wat schrik training ( paard is ruim 5 jaar niet meer van het erf of van de wei geweest!)
4. Na het rijden een klein blokje om zonder verkeer in de route ( dit kan want we wonen meteen met de wei tegen het veld aan).
5. Na het rijden het blokje om groter maken en langzaam ook weer wat routes plannen langs verkeer.
Op deze manier heb ik trouwens mijn eerste en ook dit paard verkeersmak gekregen...Overigens gaat er ook een verkeersmakke pony mee naar buiten...
Er zullen genoeg mensen zijn die zeggen: "Zeur niet, gewoon zadel erop pleuren en gaan met die banaan"...
Ja, dat moet iedereen zelf weten. Ik vind het eerlijker naar het paard en ook veiliger voor mezelf, het paard en het verkeer om alles weer rustig op te bouwen...

Is dit iets, of zouden jullie het geheel anders aanpakken?...
Misschien een keer voor afwisseling (in welke stap je ook bent) ook specifiek een dag op het grondwerk richten, zodat hij ook weer meer vertrouwen in jou krijgt en jij je leiderschap verbeterd. Schriktraining is natuurlijk altijd leuk, dus gewoon doen
Verder is het jouw paard, jij weet wat goed voor hem is en jij voelt dat het beste aan
. Zodra de eerste pollen in de lucht komen doe ik m om bij Indy en het werkt perfect! Fijn dat je nu weer lekker met je paardje kan rijden.