Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
66996236 schreef:ze wil zichzelf niet meer dragen dan, en het lijkt op vermoeidheid idd. wellicht moet je even een rondje stappen met lange teugen haar even op adem laten komen. wat meer vragen mag soms best geef haar dan ook de tijd om daarna even te ontspannen.
ik zet soms bv maar 1 lange zijde een moeilijke oefening in. zijn ze dan braaf en meewerkend dan beloon ik dat door daarna de teugels even los te gooien, zodat ze niet gelijk last van de spieren krijgen. wat ik prettig vind is dat ik op deze manier kan zien of het paard mee wil werken en brgrijpt wat ik bedoel. wanneer dat wat mee bevestigd is dan probeer ik het uit te breiden en het paard aan te moedigen het langer vol te houden.. je hoeft natuurlijk niet elke keer te stappen maar weer stuk rechtuit, beetje halsverlenging, lichte tempowisseling, beetje spelendewijs om de lossigheid, onspanning en ze op eigen benen te houden.
Janneke2 schreef:Het allerbelangrijkste is: wat een paard vastpakt, laat jij los. Dat hoeft niet altijd te betekenen 'lange teugel, paard met neus over de grond' (maar kwaad kan dat niet).
"Loslaten" als het dier gaat hangen kan er voor de oppervlakkige toeschouwer uitzien als een soort zagen: telkens ga je even met je hand naar voor ('gewicht weggooien') en weer terug (waarop je dier prompt weer gaat hangen en jij dus acuut weer naar voor gaat met je hand).
Als ze te diep gaat: let er op, dat je zelf goed rechtop zit. Doe eventueel even je navel iets naar binnen, danbreng je je zwaartepunt naar achter (waar het, zeker in dressuur, hoort).
Is dit niet genoeg, dan drijf je en dan hoort een paard te allen tijde met de neus naar voor te gaan. (Op een paard, dat achter de teugel loopt, zit je niet te wachten.)
Emmaa_ schreef:Ik denk dat dit soort problemen te vergelijken zijn met paarden die bijvoorbeeld met hun hoofd gaan gooien op het moment dat ze moe werden. Ik heb een hele tijd een merrie gereden die hetzelfde deed, op het moment dat ze moe werd, ging ze dingen doen die ik niet wou. Dit was dan bijvoorbeeld achter de teugel kruipen, maar ook ontzettend gooien met haar hoofd. Wat voor mij meestal dan wel werkte was even flink aandrijven, wat schakelen in de stap en dan verder gewoon respecteren dat ze moe is denk ik. Als het echt vervelend wordt en je wilt corrigeren kan je er nog een paar rondjes draf achteraan gooien maar moe is moe. Jij gaat ook niet verder rijden terwijl je doodop bent, en ik denk dat je je paard daar ook in moet respecteren.
dressuur518 schreef:Janneke2 schreef:Het allerbelangrijkste is: wat een paard vastpakt, laat jij los. Dat hoeft niet altijd te betekenen 'lange teugel, paard met neus over de grond' (maar kwaad kan dat niet).
"Loslaten" als het dier gaat hangen kan er voor de oppervlakkige toeschouwer uitzien als een soort zagen: telkens ga je even met je hand naar voor ('gewicht weggooien') en weer terug (waarop je dier prompt weer gaat hangen en jij dus acuut weer naar voor gaat met je hand).
Als ze te diep gaat: let er op, dat je zelf goed rechtop zit. Doe eventueel even je navel iets naar binnen, danbreng je je zwaartepunt naar achter (waar het, zeker in dressuur, hoort).
Is dit niet genoeg, dan drijf je en dan hoort een paard te allen tijde met de neus naar voor te gaan. (Op een paard, dat achter de teugel loopt, zit je niet te wachten.)
ja maar dat loslaten en lange teugels geven helpt dus niet daarna doe ze het opnieuw weer dus blijf ik bezig, als ik drijf gaat ze naar boven maar stop ik met drijven dan gaat ze weer te diep lopen.???