Bij jezelf beginnen (als medisch en harnachement uitgesloten is).
Eerst van jezelf ontdekken wat JIJ doet. Verwacht je het probleem al, kan ook onbewust zijn... dan ga je met lichaamstaal daar toch al op reageren. Als jij opstijgt met het idee "ze zal wel gaan stijgeren bij dat en dat punt" zul je waarempel zien dat het inderdaad gebeurd.
Mooi voorbeeld is mijn eigen zoon van 11. Hij had altijd problemen met opstijgen op ons paard. "wat als hij net een stap doet als ik erop wil? Dan val ik misschien..." (hij heeft lichamelijk wat beperkingen dus opstijgen IS lastig voor hem). Dus hij voelt zich onzeker en angstig voor ALS dat paard die pas opzij zet... En elke keer als hij dan wil opstijgen... waarempel: paard zet een pas opzij. Als ik dan na inpraten hem ervan overtuigd heb dat het paard als hij dat wil stil staat en hij zelfverzekerd ernaar toe stapt om op te stijgen: Jawel: paard staat stil!
Ander voorbeeld: mijn dochter van 8 op d'r pony. Als zij al DENKT "ik wil zo gaan draven" zitten ze er al in. Waarom? Zij maakt zich klaar voor de draf, paard voelt het en denkt: "Begrepen! hoppakee.... we gaan."
Dus als JIJ op je paard zit met de verwachting: "ze zal zo wel gaan stijgeren want dat deed ze de vorige keer ook" maak jij je klaar om die stijger uit te zitten (je spant dus de nodige spieren alvast iets aan ter voorbereiding, bedenk maar eens droog als je op een stoel zit "ojee ik zit op mijn paard en die gaat zo stijgeren..." dan voel je wrs precies al wat ik bedoel) en je paard denkt: Begrepen, jij bent niet ontspannen, jij vindt dit eng of spannend dus dat zal het wel zijn, dus ik antwoord erop en ga alvast omhoog want blijkbaar is hier iets waar ik voor omhoog moet OF heb jij de situatie niet in de hand en moet ik zelf een oplossing bedenken, ik weet het ook niet meer, ik ga omhoog"
Om het paard dus het stijgeren af te leren zul jij eerst zelf moeten afleren DAT ze stijgert. Snap je?