Ik merk dat mijn paard tijdens het longeren met z'n neus over de grond loopt, maar met het rijden de grootste moeite heeft met ontspannen.
Dat niet durven te ontspannen uit zich in schrikken om niks, heel sloom lopen (echt niet vooruit te branden) en koppie in de lucht.
Nou ben ik van mening dat als het paard zonder ruiter wel durft te ontspannen en met ruiter niet, dat dit probleem dan voor een groot deel bij de ruiter ligt. Ik rijdt 1x per week in de groepsles bij een instructrice die heel goed weet waar ze over praat en geeft me ook echt tips waar ik wat aan heb! Doordat hij in de groepsles vaak wel fijn loopt, maar als ik alleen aan het rijden ben niet, begin ik onzeker te worden. Ik weet gewoon niet meer hoe ik hem kan laten ontspannen en hoe ik zelf de problemen op kan lossen. Ik omschrijf mijzelf eerder als een ruiter die te lief is dan een ruiter die aan de teugel loopt te trekken en loopt te schoppen, dus ik kan me niet voorstellen dat ik hem op dat punt in de weg zit.
Hebben jullie tips hoe ik tijdens het 'zelf' rijden toch de problemen kan gaan oplossen zonder beide gefrusteerd te raken?
Zijn zadel is overigens nagekeken en die ligt goed.
Foto van het rijden:
