Hallo,
Bedankt voor de vele reacties en uiteenlopende ook.
Ergens werd me gevraagd wat de reden voor zoveel les is, de reden hiervan is: onzekerheid en groenigheid van zowel ruiter als paard. Mijn paard is 8 jaar fokmerrie geweest, ik heb een jaar "geprobeerd" haar aan te rijden zonder succes. Van daaruit is mijn onzekerheid gekomen of ik wel kundig genoeg ben. Ik heb de knoop doorgehakt, me een doel voor ogen genomen en daaropvolgend actie op ondernomen: priveles om samen te groeien, de basis goed onder de knie te krijgen, ontspanning en wederzijds begrip. Ik mag wel zeggen dat dit enorm z'n vruchten afwerpt.
Uiteraard betekend dit niet dat ik voor altijd 4 dagen per week priveles blijf houden maar voor het vertrouwen en de "feeling" lijkt me dit geen verkeerde stap/keus. (mede wat ik in sommige reacties gelukkig ook terug lees)
Toch heb ik ook van de andere reacties vanavond ook gebruik gemaakt en mijn instructeur gevraagd waar ik me tijdens mijn training op kan richten en of we in de les al kunnen werken naar het zelfstandig en met vertrouwen vrij rijden.