Hartcoherentie is inderdaad een leuke optie en is een vorm van biofeedback: je leert door externe feedback interne processen te beïnvloeden. Hierbij wordt hartslag/bloeddruk etc. gelijk gesteld aan stress. Een kanttekening moet er wel bij worden geplaatst en dat is dat biofeedback op basis van hartslag en bloeddruk niet per definitie de beste methoden zijn voor een sporter. Immers, door gezonde concentratie en het rijden zelf gaan je hartslag en bloeddruk ook omhoog. Het is mogelijk dat je hierdoor te gefocust raakt op normale processen. Overigens bestaat er ook een vorm van biofeedback gericht op de hersengolven: neurofeedback. Een andere manier is de ouderwetse ontspanningstraining, maar ook mindfullness kan een hele goede uitkomst bieden. Hoewel ontspanning en rust niet in eerste instantie het doel zijn van mindfullness is de manier van beleven wel iets dat je meer ontspannen en in the moment kan brengen op een wedstrijd, waardoor je prestaties verbeteren. Vooral omdat je ook aangeeft van te voren al veel bezig te zijn met je wedstrijd en te piekeren over de hindernissen kan mindfullness een hele mooie oplossing bieden 
Onder het principe zenuwen=angst=irrationele cognities zul je psychologen treffen die cognitieve gedragstherapie zullen aanraden. Naar mijn inziens is dat echter niet toepasselijk op de sport, omdat je dan nog meer bezig bent in je hoofd en met je eigen gedrag, waardoor je een negatieve invloed hebt op je paard (spanning, niet anticiperen, te laat reageren door concentratie op je gedachtewereld), met als gevolg dat je negatieve cognities alleen maar bevestigd worden. Dus ik zou je persoonlijk CGT afraden, zeker als je buiten je wedstrijden geen verhoogde angstniveau's kent.