Jasmijn schreef:Ik heb momenteel lesvan 2 instructeurs (hoewel nu lieg ik een beetje, want om gezondheidsredenen, bij mij dus, les ik even helemaal niet)
Ik doe altijd wat mijn instructeurs zeggen. Als ik niet snap waarom ik iets moet doen vraag ik dat, dus er wordt wel degelijk gepraat tijdens de les, maar alleen om te voelen wat ik op dat moment schijnbaar niet voel, zodat ik in mijn eigen training daar verder mee kan gaan. Klakkeloos doen wat er gezegd wordt, al voel je niet waarom dat moet heeft volgens mij geen zin, omdat je dan als je alleen rijdt dit niet kan voorkomen dat dit weer gebeurd.
Ik laat het echter nooit een 'ja maar' les worden, want dan ben je voor mijn gevoel verkeerd bezig.
Als je het beter weet heb je bij die instructeur niets te zoeken.
Ik heb wel heel lang les gehad van een andere instructeur (zeker geen Toos om de hoek) en die had wel eens te laat in de gaten dat Jesper bij een nieuwe oefening op het punt stond om te flippen. Wat ik hem overigens niet kwalijk neem, want is ook heel moeilijk te zien, je voelt het wel aankomen, maar voor iemand aan de kant kan het als een volslagen verrassing komen.
Dan zei ik wel dat we die oefening even moesten afbreken en even een stap terug doen voor het vertrouwen van Jesper, die het soms te graag goed wil doen.
Dat ging dan gewoon in goed overleg, ik deed dus nooit alsof ik iets wel probeerde. Dat respect moet er van instructeur naar amazone ook zijn.
Gelukkig kwam dit soort dingen erg weinig voor.
Ik heb het gewoon altijd getroffen met mijn instructeurs, en moest dan ook steeds door omstandigheden wisselen.
Jasmijn, ik denk dat je hier ook wel over een nivo verschil praat. Op een gegeven moment kunnen dit soort dingen in heel goed overleg, daar ben ik het volledig mee eens. Maar dat is een andere kwestie dan de meeste ruiters die toch ja maar zeggen omdat ze gewoon eigenwijs zijn. Jij zei geen jamaar uit eigenwijs heid.