Ik rijd een paard voor iemand anders bij, en ik loop tijdens het rijden tegen een aantal problemen aan.
Het is een merrie die eigenlijk altijd recreatief is gereden. Vroeger heeft ze wel in de sport gelopen, maar werd ze met een vrij 'lange hals' gereden, dus niet laag en rond en niet over de rug.
Nu rijd ik haar al enige tijd, en ze is zo ontzettend stug en stijf. Het is lastig rijden omdat ze van achteren niet echt aan het werk wil, en van voren wil ze alleen maar in je handen gaan hangen. Buigen is lastig, laag en rond komt al snel uit op hangen.
Ik weet niet zo goed wat te doen, dit gaat namelijk al enige tijd zo en ik vraag me ernstig af of het paard er wel zin in heeft.
Wanneer ik namelijk met een lang teugeltje stap dan stapt mevrouw lekker door, pak ik haar op, dan valt ze meteen terug in tempo. Na een grovere beenhulp of een tik met de zweep loopt ze een aantal passen harder, maar valt dan meteen weer terug. Bij de tik met de zweep: losgooien van voren of contact blijven houden?
Dus eigenlijk zijn kort samengevat de problemen: Stug in de mond, lastig willen buigen, niet goed laag en rond willen lopen (het ontspannen van de rug), en voorwaarts blijven gaan is problematisch (weinig respect voor het been en sowieso wat lui). Ik zit dus zowel voor- als achteren met een probleem.
Er is niets mis met het paard, bloed is afgenomen, de hoefsmid komt iedere 6 weken, de tandarts komt minimaal eens per jaar en de osteopaat staat alweer op het programma.
(en natuurlijk heb ik les, ik wil alleen graag horen hoe jullie dit op zouden lossen)
Ik denk er overigens over na dit met longeren op te lossen. Wellicht zet dat wat zoden aan de dijk
