Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
Annetje schreef:ik heb hetzelfde geleerd als Suus. Of het waar is geen idee, maar het klinkt aannemelijk. Het komt door overcorrigeren als het ware. Jij vindt bv dat je paard linksom moeilijk inbuigt en daarom ga je daar de nadruk op leggen tot het punt waarop linksom waarschijnlijk makkelijker is, maar rechtsom moeilijker wordt. Eigenlijk corrigeer je dan als het ware te ver door.
EsterW schreef:@Joolien: goede vraag.
Als ik alleen rij (zonder les) heb ik de neiging om te 'strak' te worden als het niet lukt zoals ik 't wil hebben. En dan blijf ik idd. continu op dezelfde manier vragen en ontspan ik bijv. mijn hand niet snel genoeg als zij ontspant. Buiten de les twijfel ik soms te veel en durf ik niet een keer dóór te vragen (met hand en of been). Heeft er ook mee te maken dat ik een 'bange periode' achter de rug heb, ben een tijdje erg angstig geweest na een val. En heb ook nu nog geen 100% vertrouwen. Kan ook niet, heb haar pas een maand of zeven. Maar dat veroorzaakt wel dat ik in het rijden te afwachtend ben. Te veel met haar meerij i.p.v. zelf initiatief neem. Als ik les heb, werkt dat anders, dan 'volg ik de aanwijzingen' en ben ik daardoor doortastender. *Altijd leuk als je al pratend al je eigen vraag beantwoordt.*

EsterW schreef:@Dressuurgek: ok. Volgorde is dus éérst schouder kunnen plaatsen (dus ook het lijf recht kunnen maken neem ik aan?) en dán pas weer verder werken aan de buiging. Toch? En daarvoor is wel nodig dat ze aan m'n been is en blijft (maar goed, daar start alles...).
aerdenhout1 schreef:Laten we zo zeggen... je bent goed bezig meid!!![]()
