Thanks voor de reacties, zover, het paard in kwestie is inmiddels allang onder het zadel, is mijn Bonte Jaopie van 7,5 jaar (Tinker x Fries kruising: zie avatar-fotootje).
Er schiet mij overigens nog te binnen dat hij een jaar of 4,5 was en ik buitenreed samen met een vriendin op een Haflinger. We stapten over straat, vloog er een eend op uit het wijkje (sloot) er naast, de Haf sloeg er vandoor, maar B.J. maakte een idiote schrikbeweging waardoor hij ter plekke door z'n voorbenen zakte en op z'n knieen op het asfalt terecht kwam, was ook heel bizar, achter bleef-ie overeind. Met mij er op weer omhoog (het gevoel alsof je op een overeind komende kameel zat), hij had toen 2 ontvelde/geschaafde voorknieen.
Daarna stapte hij gewoon weer door, nadat we gewacht hadden tot vriendin op Haflinger weer omgedraaid en terug bij ons was. Maar ook toen zakte hij dus gewoon plots door z'n hoeven, hij gleed ook niet uit (heeft ook geen ijzers) ipv het op een hollen te zetten.
Naderhand is het nooit meer gebeurd . In moeilijke situaties is hij altijd eerder geneigd geweest om te staken of zelfs achterwaarts te gaan, dan om voorwaarts te vluchten, vandaar dat ik vroeg, of die eerste in mekaar plof actie tijdens het allereerste opstijgen indertijd(zie mijn openingspost) al een indicatie had kunnen zijn van het reactiepatroon later. Steigeren doet hij overigens nooit, indien een frisse kop dan komt er wel eens wat (soms ook op de plaats) gebok, maar goed uit te zitten, 't is niet bedoeld om je er af te krijgen.
Lossen we op door heel goed voorwaarts te blijven.
Is zo'n type alles bij elkaar genomen dan eerder geneigd tot verzet, onzekerheid, paniek of brutaliteit (indien niet onder het zadel is hij gek genoeg een lompe, brutale hork....stap ik op is er weinig dat je niet van hem gedaan krijgt, hij laat zich makkelijk overreden en werkt loeihard in de dressuur voor je).