Ik zou graag wat tips krijgen of misschien mensen hun verhaal lezen
die mss een beetje hetzelfde voorhebben...
Ik probeer m'n verhaal kort te houden.
Ik kocht een paard (Cooper) dat gewend was buiten te rijden.
Ik heb het op dat moment ook 'getest' en meneer was enkel verschoten
van een zware opligger van de vrachtwagen die 90 per uur voorbij reed.
Wel normaal denk ik zo... kan hem geen ongelijk geven.
Ik wou hem toen hij bij mij kwam eerst wat 'gewoon' worden en reed in de piste.
Maar toen kreeg hij een blessure aan z'n been en moest 1 jaar stilstaan.
Na dat jaar mocht ik op de harde grond gaan stappen en kwam hij weer buiten.
Cooper was best wel zenuwachtig en ik ook. We hadden ondertussen 1 jaar niet meer gereden.
Die zomer hebben we dus niet veel buitengereden maar in de piste.
Het jaar nadien kocht mijn man zijn paar en wilden we samen een buitenritje maken.
M'n man wou even een drafje doen en ik wou het laatste stukje stappen.
Niet gelukt dus. Toen Nash in draf wegging is Cooper beginnen stijgeren en ben ik heel
erg verschoten.
Sindsdien heb ik nog 1 keer buitengereden maar dat was geen succes
Beide waren we heel zenuwachtig.
Vorige zomer was ik zwanger en dus ook niet buiten gereden of geprobeert.
Iemand tips om mijn angst te overwinnen?
Iemand hetzelfde meegemaakt?
Thanks!
). Jou paard geniet alleen als jij geniet , heb ik ervaren. Ga niet 1x in de maand, maar een x per week. Dan went hij er sneller aan!