Sinds een aantal maanden rijd ik 1 tot 2 keer in een week een fjordje bij. Hele lieve merrie met een ontzettend koel karakter waar je eigenlijk alles mee kan doen. Ze gaat mee op buitenrit, wandelen, spelletjes, we rijden zo nu en dan ook zadel- en bitloos. Eigelijk dus een perfect paardje, totdat we een aantal weken terug eens wilden kijken hoe ze sprong.
Omdat ik niet wist of ze hier ervaring mee had zijn we de eerste keren lekker begonnen met balkjes. Hier ging ze een aantal keer prima overheen en daarna steeds beloond en de balkjes weer opgeruimd. Aantal weken daarna weer begonnen met balkjes en omdat het zo lekker ging daarna een laag kruisje gemaakt. Hier sprong ze tweemaal achter elkaar heel braaf overheen. Dus opnieuw beloond en nog even lekker dressuurmatig verder gereden.
Opzich was ik dus heel tevreden. Daarna even een paar weken niet gesprongen, omdat de bak zo nat was. Toen deze een aantal weken terug weer was opgedroogd had ik toevallig ook les. (Eens in de maand ongeveer, maar heb zelf ook nog wekelijks les op de manege) We zijn weer begonnen met lekker losrijden en opwarmen, daarna wat slalommen en balkjes draven. Dat ging heerlijk, ze reageerde super op mijn hulpen. Daarna bouwde de instructrice een laag kruisje. We hebben deze vier keer gesprongen, waarvan de laatste twee keer ietsje hoger. Ze ging er super rustig overheen, dus ik steeds netjes beloont en dacht, op naar een vijfde poging. Vanaf dat moment leek mijn altijd zo brave fjordje er ineens genoeg van te hebben. Ze weigerde in eerste instantie, dus ik keerde haar om en reed opnieuw aan. Ze rende er met een boog omheen. Dus keerde ik haar weer om en toen begon ze met stilstaan. Als ik aandreef liep ze alleen maar steeds harder achteruit. Op aanwijzingen van mijn instructrice dus teugelcontact los en benen eraf. Dan hield ze weer halt. Ze wilde wel weer wegstappen, maar niet in de richting van de hindernis. Zodra ik haar ook maar in de buurt van de hindernis wil sturen, stopt ze ermee. We hebben eerst de hindernis even laten zitten en hebben haar weer even rustig voorwaarts laten stapen en draven over de hoefslag. Ze maakt dan ook helemaal geen problemen maar zodra ik haar weer naar de sprong wil sturen maakt ze onmiddelijk een noodstop. Bij aandrijven is de reactie meteen achteruit. Bij aansporen met een zweepje wordt ze enigzins nijdig en geeft wat bokjes, maar ze gaat nog steeds niet vooruit. Het verlagen van de hindernis helpt niet en zelfs over een gewoon balkje op de grond wilde ze niet meer lopen. We hebben geprobeert haar achter haar beste maatje aan te laten lopen over de hindernis, maar daar trapt ze niet in. Uiteindelijk heb ik haar met veel moeite na ruim 15 minuten in stap over de losse balk op de grond weten te krijgen.
De keren daarna het springen maar weer even gelaten, wel spelletjes gedaan met enge voorwerpen en dergelijke maar ze is eigenlijk nergens bang voor. Ik pijnig mijn hersenen met de vraag waarom ze dan wel zo'n issue maakt van die ene hindernis, terwijl ze er eerst gewoon overheen ging. Mijn instructrice was benieuwd of ze het vrijspringen wel doet, maar ook dan krijgen we haar met geen mogelijkheid in de buurt van de hindernis. Als ik haar aan het halster of hoofdstel ernaast meeneem wil ze wel over een balkje of lage hindernis stappen of draven
Het is ondertussen een heel verhaal geworden, maar ik hoop dat iemand misschien advies heeft.