Geplaatst Ik heb een hele lieve pony die ik al vanaf veulen af aan ken en ingereden heb (toen onder veel begeleiding). Ik ben haar 2 jaar kwijt geweest (is een lang verhaal wat niets met ons probleem te maken heeft) en heb haar 4,5 jaar geleden weer terug gevonden en gekocht. Ze was mijn eerste echte eigen pony, waar ik tot nu toe nog steeds een goede band mee heb, tenminste, als het niet op rijden aankomt.
Tot 2 jaar geleden heb ik geen les gehad met haar, alleen recreatief gereden en vooral veel buiten. Toen vond ik het toch een goed plan om met haar te gaan lessen en daar kwamen ook gelijk de problemen.
Probleem 1 was: Wie... Ik heb tot heden 8 mensen gehad en nog steeds geen persoon gevonden waar ik tevreden over ben (of ik ben lastig, maar mijn standpunten zijn eigenlijk niet zo moeilijk, leg ik later even uit).
Probleem 2: Pony werd er nukkig van en nu zijn we/ben ik op een punt gekomen, waar ik niet meer weet hoe het verder moet.
Ik heb de pony door de tandarts laten nakijken, de zadelmaker is geweest, ze is helemaal van top tot teen nagekeken door een osteo... Ik ben inmiddels bij de Fysio geweest, dat was ook een deel van het probleem...
De nukkigheden die de pony tot uiting brachten waren vanuit het niets wegspringen, een rondje rennen en daarna weer verder gaan waar we gebleven zijn, al dan wel of niet met spanning. Ik ben er daardoor nog nooit afgevallen, maar er is toch onbewust een onzekerheid/angst ingeslopen. Niet dat ik bang ben om te vallen oid, maar meer voor het onverwachte. Ik voel heel goed aan wanneer er een spanning is, maar dit zijn momenten die ik op een 1 of andere manier niet onder controle weet te houden.
Ander probleem is dat ze rechts de neiging heeft/had om vast te gaan houden. Deels kwam dit door mijn scheefheid, deels uit een vaste spier in haar lijf, wat verholpen is. In stap gaat alles van zijn lije dakje, maar wanneer we gaan draven, wilt het niet lukken. In stap ontspant ze helemaal, heeft ze goed ruggebruik, loopt ze lekker op het bitje te kauwen, is ze voorwaarts.. het 'ideale' plaatje. Dan komen we bij het stukje: Waarom neem je geen instructie......:
Mijn standpunten tijdens het rijden zijn heel makkelijk: Geen getrek/gepluk/geschop/enz., voooooral houding en zit van mijn kant, ontspanning en dat er niet alleen wordt gekeken naar de hoofd/halshouding van de pony. Wanneer een ruiter niet in balans op een pony zit, kan een pony ten nimmer in balans lopen. Dan werk je elkaar altijd tegen. In lichte mate is dat uiteraard niet erg, maar er wordt daar te weinig op gelet, ben ik van mening
. Ik ben inmiddels overgestapt naar western, heb hier 2 keer per week les in: 1 keer met mijn andere pony en 1 keer op een ervaren western gereden paard. De pony ben ik aan het omscholen, maar door de spanningen lukt het niet helemaal zoals het gepland was. Ik durf haar absoluut los te laten, ben nog steeds bezig om er een basis in te krijgen(opnieuw), maar het lukt gewoon niet.
Iedere keer wanneer ik een instructrice/instructeur heb gevraagd om houding en zit lessen, is dit ook de eerste les daadwerkelijk puur houding en zit, maar les 2 en/of les 3 gaat het erom hoe de pony loopt en maakt het ze niet meer uit hoe ik er op zit, waardoor alles in de soep loopt. Omdat de pony dan rechts vasthoudt, moet ik maar aan die rechterteugel een rukje geven totdat ze loslaat
Dan vraag ik altijd: maar WAAROM houdt ze rechts dan vast?????? Dan krijg ik als antwoord: Omdat ze eigenwijs is, omdat ze onder het werk uit wilt komen of omdat ze vervelend is..... Maar een paard/pony denkt niet van goh: daar heb ik vandaag geen zin in, dus ik ga mijn berijder maar eens dwarszitten.... dan zit daar toch een oorzaak achter?????? Ik vind het absoluut niet erg om longe lessen te krijgen, dat ik zonder beugels, teugels of wat dan ook moet rijden, rijd ook graag zonder zadel.
De pony longeer ik regelmatig en dan is ze ook ontspannen. Er zitten soms ook hele goede stukken tussen, waar ik haar ook goed voor beloon en dan even met 'rust' laat en even met haar ga stappen aan een lang teugeltje en het is tegenwoordig zelfs zo dat ik dan ook gelijk stop, maar er blijft een spanning tijdens het rijden. Ik longeer haar al maanden voordat ik erop stap, ze komt iedere dag buiten, krijgt veel hooi, 2x per dag 3/4 kilo basisbrok, er is altijd contact met soortgenoten... Ik wandel regelmatig met haar langs de weg, af en toe een buitenritje, soms alleen, soms met iemand anders, maar ze is dan ook een heethoofd en wilt niet altijd op mij letten, dus vind ik dat de basis eerst goed moet zijn en de beste plaats om dat te oefenen is in een bak/wei, eigen terrein.....
Wie kan of wilt mij/ons tips geven/helpen?????????????? Sorry voor het lange verhaal....
