Ik zal je vragen zo goed mogelijk proberen te beantwoorden, voor wat ik weet en kan._Michelleee schreef:Wat doe je met je handen?
Heel kort: ophoudingen maken en nageven. Maar da's millimeterwerk. Als ik mijn paard netjes over de rug naar mijn hand toe gereden heb, en ik voel dat ze daar nog niet helemaal loslaat, ga ik een paar dingen doen: ik span mijn buikspieren aan, laat mijn schouders los, raak even paard met mijn been aan, en ik geef een heel klein wiebeltje met de teugel, en dat is echt niet meer dan een paar millimeter, het is meer de teugel even laten trillen, voel ik dan dat ze zacht wordt, en het contact soepel en verend is, dan geef ik na, en dat is ook maar een millimeter, zeker geen losgooien.
_Michelleee schreef:Wat doe je met je benen? Welke spieren span je aan, welke laat je los?
Ontspannen, los, laten vallen. Ik doe eigenlijk niets met mijn benen, tenzij ik een hulp wil geven. Pas als met m'n zitbeenknobbels naar voren 'duwen' geen reactie geeft (ze noemen dat ook wel kruis aantrekken, je gebruikt het ook bij een ophouding) geef ik been._Michelleee schreef:Wat doe je als je een hoek inrijdt, om daar toch een mooie kleine stelling te verkrijgen in de bocht?
De hoek in kijken, navelsturen (die moet ik even uitleggen: ik doe alsof er een lampje in mijn navel zit, dat ik met mijn navel kan schijnen waar ik heen wil) een klein wiebeltje met mijn binnenhand (naar voren) en als ik dan nog geen stelling heb, open ik mijn binnenhand opzij en naar voren. Dan heb ik nog geen buiging, als ik dat wil laat ik mijn binnenheup zakken.
Mijn lijf geeft aan waar ik heen wil, met mijn heupen bepaal ik de buiging, en met mijn handen vraag ik alleen stelling.
_Michelleee schreef:Spoor je je paard bij iedere pas aan met je kuit?
Nee, mijn paard weet prima zelf hoe ze haar voeten moet neerzetten, beter dan ik, dat hoef ik haar niet uit te leggen. Ik leer mijn paard om te reageren als ik been geef, en daarna moet ze gewoon in die gang en dat tempo blijven, tot ik iets anders vraag. Cruise control noem ik dat.
_Michelleee schreef:Hoe hou je je paard constant?
Door er cruise control op te installeren, en vooral mijn hulpen heel klein en heel subtiel te houden. Alles wat overbodig of te groot is, verstoort de balans en de communicatie.
Ik probeer mijn paard op de klassieke manier te rijden, dat houdt in: takt, losgelatenheid, aanleuning, schwung, verzameling, rechtrichten.
Door cruise control te installeren (wat inhoudt dat ik niet continu storende drijvende hulpen geef, maar stil kan zitten) en tempocontrole leer ik mijn paard niet over haar tempo te gaan lopen, maar haar passen af te maken, waardoor ik zuivere, correcte gangen krijg, en afhankelijk van het talent van je paard, mooie gangen, maar correct is belangrijker. Dat het in het begin soms langzaam gaat is prima, later komt er meer kracht en dus schwung. Gehoorzaamheid is hier wel belangrijk: been = reactie en wel direct, ben je niet consequent genoeg, krijg je geen voorwaarts denkend paard en dus onvoldoende activiteit. Ik wil niet per se snelheid. Wel een actief paard, dat naar voren wil en alert is op mijn hulpen.
Doordat ze haar passen af kan maken, en ik niet steeds haar balans verstoor door grote of veel hulpen, kan ze zich ontspannen, en zal ze zich loslaten (de losgelatenheid).
Als vanzelf gaan ze dan over de rug naar je hand zoeken, en dat heet aanleuning, dat moet altijd vanuit het paard komen, maar je kunt je paard daar wel zelf naartoe rijden. Hangen mag niet, dat mag je rustig corrigeren (met een wiebeltje) en tegen de hand in komen ook niet. Al is het wel zo, dat als je op een nette manier rijdt, dat je dat zelden tegenkomt bij jonge paarden, die zijn vaak heel nageeflijk, de verleiding is alleen dan groot om van voren veel te doen, en de activiteit achter te vergeten.