zou graag wat advies willen over het volgende:
In december 2010 hebben wij onze D-pony gekocht, als leerpony voor onze zoon van 11 jaar. Het is een superbrave pony en de klik is er vanaf de eerste dag. We zijn nog altijd hartstikke blij met hem
.Toen we hem kochten kregen we het advies om de Thiedemannteugel voorlopig te blijven gebruiken, omdat dat beter te handelen was voor onze zoon. We hebben dat in het begin ook gedaan, totdat er op een FNRS-proefje in de manege de opmerking werd gemaakt 'de volgende keer wel zonder bijzetteugel, he!'. Nu waren we dat zowiezo al van plan, omdat mijn zoon graag volgend jaar wedstrijden wil gaan rijden en we ons realiseren dat een Thiedemann dan niet is toegestaan.
Vanaf dat moment (ongeveer 3 maanden geleden) hebben we de Thiedemann eraf gehaald en zijn we (onder begeleiding) aan de slag gegaan met het rijden zonder bijzetteugel. Dat gaat momenteel eigenlijk hartstikke goed, al kost het natuurlijk wel wat tijd en moeite. De pony is ontzettend sterk in zijn hals en dat vraagt nogal wat 'vragen en spelen' van mijn zoon (we doen het zonder trek- en rukwerk). Ik weet niet hoe lang de pony al met Thiedemann liep; weet alleen dat hij bij de vorige eigenaar (haar zoontje had ongeveer dezelfde leeftijd als onze zoon, alleen minder rij-ervaring) ook met Thiedemann gereden werd.
In het voorjaar is degene die ons heeft geholpen met het kopen van deze pony met hem naar buiten geweest om te kijken of hij ook buiten braaf was. Dat was het geval. Hij was buiten even braaf als binnen. Vanaf het moment dat we dat wisten, is mijn zoon regelmatig met de pony naar buiten geweest, maar wel telkens met mij erbij. Ik liep / wandelde er dan naast of achter, maar wel op afstand. Mijn zoon heeft gewoon gestapt, gedraafd en gegaloppeerd buiten. Op een enkel schrikmomentje na, een wapperend lint bijv., is er nooit iets voorgevallen waardoor het onveilig was. Recent is onze zoon met de pony op ruiterkamp geweest en ook toen heeft hij meegedaan aan een buitenrit, in een groep. Ook hier zonder problemen (al vond de pony het wel errug leuk!).
Sinds vorige week echter lijkt het of onze pony niet meer naar buiten wil / durft. Degene die ons momenteel helpt met het rijden zonder Thiedemann wilde een uurtje met hem naar buiten en dat vertikt hij. Hij staakt, steigert, bokt, dribbelt en het is moeilijk te geloven dat dit dezelfde brave pony is die in de bak gewoon netjes zijn ding doet. Het begint al fout te gaan op het moment dat hij van het erf moet. Het was geen eenmalige ik-wil-niet actie, want ze heeft het nog een aantal keren geprobeerd later deze week en ook toen ging het niet goed. Zelf ben ik in het weekend met hem buiten gaan wandelen (ik liep er dus gewoon naast) en toen ging het prima, hoewel ik op sommige stukken wel wat weerstand voelde aan het halstertouw, maar met wat zachte druk liep hij gewoon door.
We hebben dezelfde route genomen die we normaal ook doen als ik ernaast loop en dit is ook de route die degene die ons helpt momenteel vorige week wilde nemen. Er zijn geen spannende / enge / rare dingen op deze route.
Ik heb heel bokt nageplozen
en - gelukkig - zijn we niet de enige met dit probleem.Er wordt bij ons op stal vanalles geroepen (o.a. gooi er een stang in, sla hem erdoorheen) maar ik zie niet in wat hier het nut van zou zijn.
Ter aanvulling: hij wordt ook nu nog 5x per week bereden in de bak en is dan braaf. Wel merken we aan hem dat hij goed in de gaten heeft dat er nu meer / op een andere manier van hem wordt gevraagd (zo zonder Thiedemann) en dat hij daar soms geen zin in lijkt te hebben of het moeilijk vindt.
In april zijn zijn tanden nagekeken en bijgevijld. Hij heeft voor zover wij kunnen zien en merken nergens stijfheden / pijntjes / gebreken e.d. Hij heeft 2 rustdagen per week.
Hij wordt bereden met een dubbelgebroken trensje, dit zat bij zijn spulletjes toen we hem kochten en werd ook door de vorige eigenaar gebruikt.
Hij staat op een pensionstal met een ruime, dik opgestrooide stal en staat overdag in een ruinenkudde buiten. Meestal zetten we hem 's nachts binnen. In de kudde lijkt hij niet echt een belangrijke rol te spelen, al zien we hem ook af en toe 'klieren' en zijn er ook wondjes die aangeven dat er genoeg lijfelijk contact is. Vaak zien we hem een beetje afzijdig van de kudde staan.
Belangrijkste vind ik dat het voor mijn zoon veilig is om op zijn pony naar buiten te gaan. Hij hoeft niet iedere dag naar buiten, maar het moet wel mogelijk zijn.
Ik heb zelf al gedacht aan met iemand meerijden (dus met zijn tweeën naar buiten) of dat degene die met hem naar buiten wilde vorige week in eerste instantie een paar keer met hem aan de hand wandelt om vertrouwen op te bouwen. Dit dan langzaam uitbouwen naar stukje wandelen, stukje rijden, etc.
Kan het zo zijn dat 'ik' het probleem ben omdat ik er altijd naastloop, normaal gesproken?
Kan het liggen aan het feit dat hij nu zonder Thiedemann gereden wordt, waardoor hij buiten ineens niet meer braaf is? Zou hij met Thiedemann buiten dan wel braaf zijn weer? Is dat het proberen waard?
Wat is nu de 'gouden' tip?
Ik hoor het heel graag!
Alvast bedankt voor jullie reacties (en sorry voor het lange verhaal
, maar heb het zo uitgebreid mogelijk verteld om een duidelijk beeld te schetsen).