Wist je dat een paard zodra hij iets in zijn mond heeft, speeksel aanmaakt om het te kunnen doorslikken?
Dus als je een bit indoet heb je een constante stimulans voor de speekselproductie, eigenlijk is een suikerklontje of stukje appel voor de speekselproductie dus niet waar
Denk dat het wél hielp voor het kauwen. (overigens, een paard blijft zoveel speeksel aanmaken dat hij vaak té veel in zijn mond heeft en steeds moet slikken, waardoor zijn ademhaling niet constant is en hij dus moeite kan hebben met een oefening. (net zoals mensen hebben paarden ook een ritme van in- en uitademen tijdens een fysieke activiteit)
Ik vind zelf dat kauwen helemaal geen positief teken is, het is meestal irritatie door het vele speeksel, een rare smaak -die zogenaamd lekker word genoemd, wie kan nou voor onze paarden vertellen dat ijzer in je mond lekker is?- of pijn aan de kiezen/lagen.
Als ik mét bit rijd vind ik het een positief teken als hij zijn onderlip lekker ontspannen heeft, als hij schuimt of kauwt weet ik dat ik teveel met dat bit heb zitten hannessen.
Ik zou het persoonlijk laten en er eerder op letten dat zijn onderlip en kin ontspannen zijn, gestresste of gespannen paarden -die niet van zichzelf een harde kin hebben- krijgen een harde kin en niet lekker lubberende onderlip.
Smaakbitjes is, naar mijn idee, weer een ander syptoomoplossend product.
M'n paard kauwt niet, dus stop ik er iets in dat éétbaar lijkt en waar hij dus op wil kauwen, probleem opgelost.
Yeah, laten we dan gelijk maar allemaal onze koffers pakken en het wezen paard met rust laten.