Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
simodi schreef:Ik heb datzelfde bij mijn merrie, die heeft ook af en toe zo'n dag dat ze bepaalde dingen langs de weg eerst goed moet bekijken. Ik wijt dat aan haar hormonen, dat ze daardoor soms minder stoer is dan anders, maar jij hebt blijkbaar geen merrie ...
Opossing werkt voor ons het beste: paard wel laten halthouden en rustig laten kijken naar het enge object. Niet ervan weg laten draaien, dus ook als hij omdraait weer terugzetten met zijn hoofd in de richting waar je heen wilt en dus het enge voorwerp. Als je voelt dat hij iets ontspant of zijn neus naar voren doet om te kijken, dan direct belonen. Je teugels ontspannen houden en niet continu blijven drijven of aansporen.
Drijf alleen als je het gevoel hebt dat hij inderdaad een stap zal gaan zetten. Doet hij dat, dan ook goed belonen. Zo kan het wel even tijd kosten, maar uiteindelijk zal hij zelf besluiten dat het niet eng is en er langs gaan. Voordeel hierbij is dat hij er dan de keer erna ook gewoon langs durft.

Meloves schreef:Ik vraag me af of je dit er helemaal uit krijgt. Je paard ziet tenslotte echt wat en ik vind het braaf dat hij stopt in plaats van omdraaien en wegrennen.
Gineke schreef:Toch denk ik dat je het er misschien niet helemaal er uit gaat krijgen. Ieder paard schrikt wel eens, dat is nou eenmaal hun natuur. Als ik jou was, zou ik er op die momenten gewoon heeeeel erg blij mee zijn, dat hij stopt ipv er kei-hard tussenuit knijpt


Ambrasoft schreef:Ik heb precies hetzelfde met mijn paardje.
Ontzettend braaf in het bos hoor, maar ze is erg onzeker en soms zijn mensen die langs het ruiterpad lopen (gewoon op het voetpad) echt super eng!
Ik krijg het er niet echt uit. Ik probeer steeds weer haar bezig te houden en gewoon proberen door te rijden, maar mevrouw is echt teveel onder de indruk.
Dit leidt vaak tot opeens stilstaan vanuit de galop of enorm erg slingeren.
Ik denk dat het ook een kwestie van tijd is, maar goed, hoelang zijn we er dan mee bezig?
Soms afhankelijk van hoe lang het is geleden dat ik naar buiten ben geweest, voer, het weer, etc. Ze kan dan gewoon rustig lopen om vervolgens vol overgave van een vlek op de grond schrikken, en trekt zich er weinig van aan in welke gang ze zit
Ik heb het maar geaccepteerd dat ze op zulke dagen gewoon truttiger is, ik zoek mijn buitenrijroutes er dan op uit; brede paden met overzicht, niet teveel gedoe aan de zijkanten. Verder ook liever draven dan galopperen, dan kan ik haar beter vooruit houden. Ik doe verder veel met mijn stem. Vooruit, hup, doorlopen, denk erom! Hele gesprekken soms
Pentax schreef:Nou het is echt zijn bui. Soms schrikt hij nooit, en soms is dat bijna elke 3 meter. Wat ik wel doe is dat als hij weer eens op de noodrem gaat vanuit galop, dat hij gewoon echt een tik krijgt. Hij is ook geweldig goed verkeersmak, maar takken en Boomstronken....
Pentax schreef:Nou het is echt zijn bui. Soms schrikt hij nooit, en soms is dat bijna elke 3 meter. Wat ik wel doe is dat als hij weer eens op de noodrem gaat vanuit galop, dat hij gewoon echt een tik krijgt. Hij is ook geweldig goed verkeersmak, maar takken en Boomstronken....
zodiacje schreef:Ik begrijp wel dat ie een tik krijgt.
als is nou altijd schrikkerig was dan is het een ander verhaal maar als het alleen is als hij
een gekke bui heeft, dan heeft ie aan mij een slechte...
wat ik zou doen als ik het aan zou voelen komen is been er duidelijk aan, achterover zitten en handen naar voren.
en dan belonen als ie door loopt.