Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-05-11 19:13

Niet echt angstig maar toch

Geplaatst door de TopicStarter : 11-05-11 19:13

Wie oh wie kan me zeggen waar dit vandaan komt

Ik zal het proberen in het kort uit te leggen ,
Al vanaf me 5 e jaar zat ik op shetlanders ,ik ben gaan lessen toen ik 8 jaar was op een pony club
Toen ik 16 jaar was kocht ik me eigen pony die ik 5 jaar heb gehad,was niet een van de makkelijkste ,maar ik deed er alles mee buiten ritten alles
Vanaf me 21e jaar tot zeker me 30e jaar heb ik niet gereden ,omdat ik was gaan samen wonen en later getrouwd
Daarna wel wat gereden op verschillende paarden
Ik kon toen een leuk paardje leasen en dat heb ik toen gedaan ,in het begin super braaf maar toen de winter aanbrak ,begon ze opeens te bokken en te stijgeren waar ik dus absoluut niet van hou
Ben af gestapt en er nooit meer op ,heb dit paard ook direct opgezegd

Nu ben ik inmiddels 47 en ben nog steeds elke dag bij de paarden ,omdat mijn dochter nu een eigen hafdame heeft super braaf ,lief betrouwbaar ,en toch durf ik er niet echt op

Me dochter zeurt maar ,Mam ga nou op Diva ze is super braaf ,ja dat zie ik ook wel
Ik vraag mezelf ook steeds af ,wat is nu de rede dat ik er niet echt op ga ?
Misschien een paar prive lessen nemen zodat ik weer vetrouwen krijgt

Een stalgenootje heeft een super braaf paard ,die heeft aangeboden je mag mijn paard ook wel kan je samen met je dochter naar buiten ,leuk gezellig denk ik dan ,Maar ik durf niet

Wie kan me advies geven ,ik ben niet echt bang of angstig ,maar weet ook niet waar het vandaan komt

Ik lees graag de reactie`s met eventuele adviezen

**Geplaatst**: 11-05-11 19:15

Re: Niet echt angstig maar toch

Geplaatst: 11-05-11 19:15

Misschien is het ook de angstigheid dat er wat met je gebeurd als je er af zou vallen o.i.d omdat je ook nog een kind hebt.

**Geplaatst**: 11-05-11 19:17

Geplaatst: 11-05-11 19:17

Ik ken deze angst wel, ik hoor t van meer moeders, je hebt voor je gevoel te veel verantwoordelijkheidsgevoel, zo van als er wat met me gebeurt enz enz enz. Zelf heb ik er geen last van maar een goede vriendin van mij wel, die zat bibberend op mijn Jae, en dat is toch echt een 200% bomproof paard.

Je moet jezelf denk ik afvragen of je echt wil rijden, zo nee... niet doen, zo ja... dan kijken of je idd iemand kan vinden die je kan helpen.
Ik laat zulke ruiters gewoon eerst lekker stappen, blijf er zelf naast lopen al dan niet een teugel vasthoudend, en ga kletsen. Gewoon over koetjes en kalfjes, om zo de angstige ruiter een beetje af te lijden. Ze mogen zelf het tempo bepalen waarin ze zich ontwikkelen, zodoende krijgen ze meer zelfvertrouwen.

**Geplaatst**: 11-05-11 22:54

Re: Niet echt angstig maar toch

Geplaatst: 11-05-11 22:54

idd eerst zelf voor jezelf uitmaken of je uberhaubt nog wel wil paardrijden, en als je het ook wil proberen of je dan ook het risiko om er af te vallen bij wil nemen.
Want hoe braaf je paardje ook mag zijn, ooit val je er toch wel eens af, dat hoort er eigenlijk bij.
Als je dan voor jezelf uitgemaakt hebt, van jaaa ik wil het toch weer gaan doen, ik wil weer paardrijden, zoek dan idd een goede lesgever/trainer en doe het samen, doe dit niet op eigen houtje.
succes bij je beslissing.

**Geplaatst**: 12-05-11 09:05

Re: Niet echt angstig maar toch

Geplaatst: 12-05-11 09:05

Gewoon een kwestie van doorzetten denk ik.
Als je het echt wilt tenminste.
Die angst zakt vanzelf denk ik zodra je merkt dat ie echt braaf is

**Geplaatst**: 12-05-11 09:14

Re: Niet echt angstig maar toch

Geplaatst: 12-05-11 09:14

Denk dat het is omdat je nu moeder bent in combinatie met angst om te vallen... Gewoon een keer doorzetten en evt met dochterlief ernaast 1 rondje stappen? En dan gewoon er weer af. De volgende keer 2 rondjes stappen, langzaam opbouwen, zodat vertrouwen kan opbouwen.

Mijn moeder heeft vroeger ook paardgereden, maar durft er ook neit meer op. Ik heb dr op een gegeven moment op een (de allerbraafste, kon er ook zo een 7 jarige op zetten) van mn verzorgpaarden gezet (Ik hield t paard vast). D'r kont raakte het zadel nog niet eens, of ze begon te gillen dat ze eraf wou (bijna in tranen, totale panic attack) en dat paard braaf stil staan, die snapte er niks van!... tja mijn moeder is gewoon heel erg bang om te vallen, omdat ze de laatste jaren zo makkelijk wat breekt. (Die heeft t zelfde met skieen, kon ze altijd fantastisch, maar heeft 2x been gebroken en durft nu niet meer...).

**Geplaatst**: 12-05-11 09:36

Re: Niet echt angstig maar toch

Geplaatst: 12-05-11 09:36

ik denk dat je het vertrouwen weer terug moet krijgen in de paarden. Ik ben zelf ook een aantal jaren gestopt geweest en was in het begin ook vrij angstig. Alleen niet met rijden, maar meer met het paard in de omgang. Als je echt graag het paardrijden wil oppakken, want het is natuurlijk hardstikke leuk met je dochter te kunnen paardrijden. Maar dan moet je wel echt willen, en ik zou gewoon op een superbraaf paard beginnen.

**Geplaatst**: 12-05-11 11:32

Re: Niet echt angstig maar toch

Geplaatst: 12-05-11 11:32

Ik zou lessen nemen, misschien in eerste instantie beginnen met grondwerk lessen, dat is heel goed voor angst

Als dat allemaal goed gaat kan je met rijlessen beginnen!