Ik heb sinds een paar maanden een andalusier merrie van bijna 4 jaar. We zijn nu sinds een tijdje rustig een beetje aan het inrijden begonnen.
Nu ging het echt super met dr tot op een aantal dagen terug. Ik reed dr altijd heel erg op mijn zit met zo min mogelijk vraag in dr mond (om hem zo zacht mogelijk en gevoelig mogelijk te houden). Het is echt een schat van een beest en ik kan er zo opstappen en wegwezen (ook de eerste keer) en ze staat tegenwoordig al heel braaf stil wanneer ik opstap met de stoel.
Sturen op mijn zit in stap gaat al heel goed en daar ben ik heel blij mee! Echter wanneer ik over ga naar draf wil ze rennen ipv een normaal tempo aanhouden en krijg ik dr op mijn zit niet meer terug maar ook niet met teugelhulp. Ze reageert dan vaak alleen nog maar op een duidelijke 'ho' of het hek wat in zicht komt.
Wanneer ik dr weer rustig heb maar nog niet nagefelijk en ik zet een volte in gaat ze ook harder.
Tevens wil ze niet echt meer ontspannen en knarste ze gisteren zelfs met dr tanden!
Ik begin een beetje hopeloos te worden zoals jullie misschien begrijpen.... :S
O ja, ik rijd dr maximaal 3 keer per week omdat ze nog niet helemaal uitgegroeid is en ik dr niet wil overbelasten. De rest van de dagen longeer ik dr (vaak heeft ze dan in het begin last van een 'renbui' waarna dr neusgaten vrij snel groot worden. 1 dag in de week heeft ze vrij.
En ze is niet hengstig

Ik hoop dat jullie een idee hebben of ervaring hiermee..
! ( ik zou dan het gevoel hebben alsof dat rijden met me zit voor niks is geweest...
) Maar tips
. Ik zou heel veel lang met haar gaan rijden in de draf, zodat ze ook de tijd krijgt om zich aan te passen. En zeker niet hard aan de teugels trekken, want dan gaat ze steeds meer weerstand geven. Ze zal en word ook rustig, en als ze rustig word geef je wat meer teugel en beloon je haar. Maar ze is nog jong en ik vind het ook goed dat je haar niet elke dag rijd, dus houd dat ook zo.
Ik hoop dat je er wat aan hebt.