Bokt.nl

DeHP schreef:

lekker veel lessen nemen zodat jullie goed aan elkaar wennen. Jij maakt je druk, waardoor je paard zich ook druk maakt. Zorg voor en rustig persoon op de grond die jullie beiden vertrouwen kan geven.

sillyhorse schreef:

Mijn paard heeft een tijd moeite gehad met de rechtergalop omdat dat haar moeilijke kant is. Nu ze soepeler wordt en meer recht geeft de rechtergalop minder probelemen (nog wel te hard).
Wellicht is het bij jouw paard ook een kwestie van rechtrichten en soepeler worden.

Toen ik haar net had en nu soms ook nog wel, werd ze bang als een paard haar tegemoet kwam. Is je paard echt bang, dan kun je hem beter gerust stellen en hem er dan langs rijden. Ik deed dat door zelf te ontspannen, haar niet te strak te houden, dat doe je al gauw als je zelf niet ontspannen zit. Bij het passeren van het andere paard kriebelde ik met mijn binnenhand op haar hals en beloonde haar met mijn stem als ze er langs ging. Even afgesproken dat we net zolang langs elkaar gingen tot het goed ging.
De andere ruiter heeft me hier heel goed bij geholpen want steeds als ik er langs kwam gaf ze me deze aanwijzingen. Blijkbaar spande ik me steeds als ik passeerde. Probeer het eens zou ik zeggen, als hij echt bang is werkt dwingen vaak averechts.

Verder gewoon lekker blijven lessen, liefst elke week een keer prive les dan kun je de andere dagen oefenen. succes.

Almeetje schreef:

Mij klinkt het als een paardje wat jouw gevoelens heel goed aanvoelt en daar op reageert, zo heb ik er ook eentje. Ik ben zelf een onzekere ruiter, zelfs bang op onbekende paarden (echt, al zitten huilen van de schrik op paarden...) en zij is heel gevoelig én heel erg dominant, dus ik weet hoe lastig het is...
Probeer je lat niet te hoog te leggen voor jezelf en werk vooral aan de ontspanning bij jezelf, naar mijn ervaring (als ik dit juist inschat natuurlijk, ik zeg het maar omdat ik het herken en ondertussen heb kunnen oplossen) komt de ontspanning bij het paard dan vanzelf wel. Als je zelfvertrouwen hebt gaat je paard jou vertrouwen en ook beter naar je luisteren omdat hij dan voelt dat jij de leider bent, dat hij dat niet op zich moet nemen.
Als het druk is, beslis dan bv. op voorhand dat je niet gaat stilstaan maar rijd... Al stap je de hele tijd, het is beter dan stilstaan. Niet gelijk teveel van je zelf verlangen. Als je in stap vertrouwen hebt kan je eventjes draven, gewoon in kleine stukjes, en als je vertrouwen hebt in draf kan je een stukje galop proberen.
Ik zou zeker les nemen zodat je begeleid wordt met de rechtergalop (bij mij ook een probleem, je zou het over mijn paard kunnen hebben ) Les nemen is trouwens naar mijn ervaring ook goed voor je vertrouwen, ik ben ook begonnen met een instructeur die ten allen tijde naar de veiligheid keek en alles rustig aanpakte, ik voelde mij dan echt op mijn gemak en nam dit gevoel mee als ik zelf ging rijden.

Geef het vooral niet op! Ik ben een onzekere tot bange ruiter, Almé is een heel gevoelige en heel dominante merrie, maar nu, na erg veel geduld, de eigenaar die mij aanmoedigde en hulp van een goede instructeur en instructrice vertrouw ik haar helemaal en gaat ze voor mij door het vuur.
Vroeger staakte ze, ze luisterde absoluut niet, ze schoot minstens 1x weg, heeft eens haar bit vastgepakt en de piste uitgegaan met mij erop, ze bokte, dreigde omhoog te komen. Als ze dan 'braaf' was, was ze wringerig en werkte ze vooral niet mee.
Nu, en het is niet makkelijk geweest, durf ik met haar op straat, vanaf dat de sneeuw weg is ga ik in het bos, ik heb met haar gesprongen en 'crossjes' gedaan in onze grote buitenpiste. Ik stap haar uit zonder beugels, met volledig lange teugel, vertrouw haar volledig.
Dus echt niet zomaar opgeven, je komt er wel als je dat echt wil. Succes ermee.

daphnijntje schreef:

Je zegt : hiet heb ik eens heel hard dooorgevraagd.
Maar hard doorgevraagd ?? Moet me denken aan dat je heel hard trekt in zijn mondje !!!
Je zegt : tog in de krul.
Maar ja in de krul hetrokken is niet goed ! nagefelijkheid komt uit ontspanning en als iemand zegt hier heb ik eens even heel hard doorgevraagd, nee dt is geen ontspanning.

Groetjes Daphnijntje

sofriet schreef:

hoi hoi,

Het klinkt alsof je wat bang bent voor dingen die zouden kunnen gebeuren.
Ik heb dat ook heel lang gehad. Ik ben een keer heel hard van een pony afgevallen, waardoor ik mijn stuitje zwaar gekneusd had en daarom weken niet kon rijden. Ik ben er toen dus niet meteen weer opgegaan waardoor ik het doodeng vond.
Vraag maar aan kruimellover, als er bij mij 5 jaar geleden een paard al te hard stapte, zat ik al te huilen, wanneer hij struikelde, dan slaakte ik een gilletje, enz.

Ik zou veel met hem grondwerken.
Het eerste half jaar dat ik Gin reed ging ie er constant vandoor. Hij was heel eenkennig en ik begon met rijden meteen 5 keer in de week.
Ik vond het doodeng, want hij ging zo loeihard en luisterde niet meer naar mijn hulpen, dus hij maakte alleen een bocht als het einde van de bak eraan kwam.

Toen heb ik een aantal keer met hem horsemanship gedaan en dan gaat ie je als leider zien.
Ook heb ik in het begin veel les gehad van iemand die mij heeft leren rijden en die Gino al van veulen af aan kende, dus die wist precies wat wij wel of niet konden.

Verder ging ik met mijn eerste buitenritten met mensen die ik vertrouwde en paarden die langzaam waren zodat hij niet de drang kreeg om te racen.

Het heeft een half jaar geduurd voor ik hem ging vetrouwen en de band begon te groeien, maar nu, 3 jaar later, kan ik met hem lezen en schrijven.

Ooh, wat ook een goede tip is, die ik kreeg als ik het eng vond. Kinderliedjes zingen.
Dat is geen grapje, door het zingen ga je sowieso al anders ademen, waardoor je ontspant en je concentreert je op de tekst van het liedje, waardoor je bezig bent met iets leuks en niet het enge wat zou kunnen komen.

Succes en laat je vooruitgang vooral weten

sanso schreef:

mooi paardje trouwens
en gewoon super ontspannen zitten daar wordt je paard ook ontspannen van
en misschien de teugels iets korter maken

MarcR schreef:

Naast het rij technische aspect dat je nog verder moet trainen denk ik dat je je paard moet opvoeden.
Paarden zijn kuddedieren en in elke kudde is er een rangorde met een leider en ondergeschikten op verschillende niveau's.
Voor hem vormen jij en hij een "kudde" en daar jullie nog niet zo lang samen zijn probeert hij uit hoe jullie relatie zit : kan hij leider spelen of moet hij de ondergeschikte zijn .
Jullie moeten hen opvoeden, leren dat jij de "leider" bent en hij de "ondergeschikte".

Een goed opgevoed paard erkent jou als leider en zal je dan ook vertrouwen, als je dit voelt zal je zelf ook meer vertrouwen in hem en jezelf krijgen.

Verdiep je in de leef- en denkwereld van paarden en ga hen dan opvoeden, de volgende stappen kunnen je hierbij helpen.
1. Ga op zoek naar hoe het rangorde gedrag is binnen een kudde paarden, in boeken of op internet.
Dit gedrag hier volledig uitleggen is moeilijk omdat het redelijk complex is maar de basis is dat de leider beslist wat er gebeurt en de leider gaat steeds voor.
2. Maak een lijst met het gedrag van een ondergeschikte, dit is gedrag dat je bij hem moet aanmoedingen en moet jij vermijden = wit
3. En een lijst van het gedrag van een leider, dit gedrag moet jij gebruiken tegenover hem en moet je corrigeren als hij het doet tegenover jou = zwart,
een paard denkt in zwart - wit hij kent geen grijs.
4. Elke seconde dat jullie bij je paard zijn en zolang dat je je paard hebt moet je dit wit - zwart in gedrachten houden.
Aanmoedigen en corrigeren gebeurt steeds op dezelfde wijze, bijvoorbeeld aanmoedigen met zacht gesproken langere woorden vb "goed gedaan",
corrigeren met krachtig, korte vb "neen".
5. Als iedereen die je paarden in de hand neemt consequent dit toepast zal je paard, niet op enkele dagen, veranderen maar je zal geleidelijk een wijziging in zijn gedrag zien.

Goed uitgevoerd grondwerk is een prima hulpmiddel om je paard zijn plaats te leren.
Bij dit opvoeden hoeft geen geweld gebruikt te worden, alleen consequent, juist en onmiddelijk reageren op zijn gedrag.
Ik zou je aanraden hulp te zoeken voor dit opvoeden en wil je adviseren om een western trainer of ruiter te zoeken, zij besteden in het algemene veel aandacht aan dit aspect en opvoeden heeft niets met rijstijl te maken.

Abra_ schreef:

Even een klein updateje!
natuurlijk kan het niet dat we al echt vooruit gegaan zijn ofzo, maar ik merk toch al verschil =D
We hebben de laatste dagen gewoon met veel te lange teugels gereden, en ik heb geprobeerd niet in zijn mond te komen, want dat was misschien wel de reden dat hij soms zo ontplofte. Ik denk dat ik hem veel te kort hield en in zijn mond trok!
Maar dat gaan we dus niet meer doen! Nu probeer ik echt heel licht contact te houden en soms op de volte de binnenteugel te laten door hangen, en toch mooi op de volte te blijven (ik had eens gehoord dat dat een goede oefening was?)
We hebben wel geen nageefelijkheid meer, op zich is dit niet zo erg want ik wil eerst terug naar een licht contact...

Verder is hij ook niet meer verschoten, geen rare sprongen meer geen gestop of opzij springen. Hij laat de andere paarden zelfs braaf passeren! (hij is ook we terug gezet in zijn krachtvoer dus heeft die wel minder energie). En ik heb een soort truckje gevonden voor wanneer ik zenuwachtig wordt, namelijk een liedje zingen dan kan ik daar aan denken ipv aan zenuwachtig zijn.

Alleen waren we vandaag weer met 3 in de piste (ik had eerst wel wat alleen kunnen rijden en dat ging goed) maar zodra er andere kwamen was ik afgeleid en Abra natuurlijk ook... en lukte het niet meer! hier moet ik echt iets aan doen...

Ik heb nog 1 vraagje (moet ik hier een nieuw topic over openen? hoop van niet, is niet zo belangrijk, ik werk er aan in de les ) maar de overgang stap => draf, ik krijg hem nooit op gang, zeker niet in het begin! nochtans is hij Draf => galop onmiddellijk weg. Tips? en ook trek ik mijn benen heel hard op, vooral in galop, wat kan ik daar aan doen?

Grts