Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-08-10 19:01

angst na val

Geplaatst door de TopicStarter : 10-08-10 19:01

Hallo allemaal,

11 weken geleden heb ik een ongeluk gehad met mn bijrijdpaard, hij was erg geschrokken van een tractor die langs de bak reed en juist opdat moment een grote kist verloor. Toen is hij erg aan de kletter gegaan en zijn we samen gevallen omdat hij zo hard gind dat ie over zn eigen benen struikelde. Hij had gelukkig niks maar ik had mn arm op 4 plaatsen gebroken, na operatie en 9 weken gips en daarna een brace kreeg ik gister groen licht om er weer op te stappen.

Nu dan mn probleem, ik heb m al die tijd wel beweging gegeven d.m.v. longeren enz. Vandaag na zn longeersessie dacht ik ik ga m uitstappen. Nu was ik bang bij alles wat er langskwam dat het weer zou gebeuren zat de hele tijd wat ben jij een braaf paard enz enz maar zat zowat te shaken. Ben ook nooit angstig geweest, het is een schat van een beest ik weet dat ie kan schrikken en kon dat altijd uitzitten en m terughalen, maar nu ben ik gewoon angstig dat t weer gebeurd en ik m weer niet kan houden en juist door mn angst verergerd dat. Normaal kon ik uitstappen met los teugeltje, nu durfde ik dat gewoon niet meer. Macho neemt mn angst over ik voel dat maar kan er niks aan doen.

Hoe kan ik hieroverheen komen want heb dit nog nooit meegemaakt dat ik angstig was op een paard en om m nou op te geven dat doe ik niet. Het ging juist zo goed na vele downs.

Is dit herkenbaar en hoe kan ik het aanpakken?????
Hoop dat iemand mij kan helpen...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-08-10 19:06

Re: angst na val

Geplaatst door de TopicStarter : 10-08-10 19:06

niemand?

**Geplaatst**: 10-08-10 19:11

Geplaatst: 10-08-10 19:11

Begeleiding vragen van iemand op stal die hem bijv vasthoudt. Terug aan de longe beginnen.

Ikzelf heb na mijn val (arm uit de kom nadat ik mijn nieuwe paard niet goed aangesingeld had. Wist ik veel dat hij zich zo op kon blazen) eerst een tijdje grondwerk gedaan met hem. En zo zoetjes aan hem geleerd stil te staan naast een kruk en ja... toen kriebelde het een beetje en ben ik erop gegaan.

Feit is dat je weer moet leren hem te vertrouwen (hij deed het zo te horen niet uit gemeenheid) maar ik moet ook nog steeds wel wennen hoor. Zeker in nieuwe situaties (politieheli die boven je gaat hangen met uitstappen na longeren

en moet leren jezelf weer te ontspannen.

Sterkte en Succes!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-08-10 19:14

Re: angst na val

Geplaatst door de TopicStarter : 10-08-10 19:14

Hij staat alleen op een stal naja met wat shetjes de eigenaar heeft wel een bak maar er is verder nooit iemand. Ik weet niet wat het is als ik ernaast sta durf ik er zo onder te gaan zitten maar nu erop??

**Geplaatst**: 10-08-10 19:17

Geplaatst: 10-08-10 19:17

ik ga ook weer terug in de bak beginnen denk ik als ik weer mag rijden... ik denk niet dat ik echt een schrik gepakt heb; ik kan nog steeds niet wachten tot ik er weer op mag en tegelijk weet je dat zo'n dom ongeluk altijd kan voorvallen, ookal rijdt je nog zo goed.
tis toch een kwestie van vertrouwen denk ik en niet meer constant aan het risico denken... doe het met tussenstapjes tot je weer een beetje op je gemak bent en terug buiten durft met je paard. misschien iemand die hem vasthoudt, misschien aan de longe,...

**Geplaatst**: 10-08-10 19:20

Geplaatst: 10-08-10 19:20

Lastig... maar geef jezelf de tijd om het vertrouwen terug te krijgen! Geen druk op jezelf leggen van: het moet. Lekker grondwerk gaan doen, Lekker bezig met hem en rustig aan dat vertrouwen herstellen. Vergeet niet: HIJ is ook geschrokken (of zij

) Dus dit is iets wat jullie samen weer moeten oppakken, herstellen. Dus stel jezelf neit meteen 10 minuten stappen voor. Ga erop, aai hem en er weer af. Volgende keer ga je erop en doe je 2 stappen en ga je er weer af. Of je stapt eerst lekker uit, lekker kroelen en dan even lekker erop zonder dat er iets hoeft en even knuffelen van boven af. Geen druk, en leer elkaar weer te vertrouwen.

OJA: en laat ook van buiten geen druk op je leggen van: Nu moet je er weer op durven. JIJ voelt aan wanneer het goed is. Als jij van binnen als shaked bij het idee, is het NIET goed en is de kans dat het niet goed gaat (hij neemt de spanning over) groot. JIJ werkt met hem en JIJ bepaalt wat je doet en wanneer!

Laatst bijgewerkt door Zilfstar op 10-08-10 19:21, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-08-10 19:21

Geplaatst door de TopicStarter : 10-08-10 19:21

naar buiten deed ik toch al niet niet 100% verkeersmak namelijk...

Ik kon ook niet wachten tot ik weer kon beginnen, tot t moment dat ik er weer opzat toen kwam de angst..

**Geplaatst**: 10-08-10 19:22

Geplaatst: 10-08-10 19:22

En dat is heeeel logisch en begrijpelijk!!! :(:)

**Geplaatst**: 10-08-10 19:22

Geplaatst: 10-08-10 19:22

sprozee schreef:
Hij staat alleen op een stal naja met wat shetjes de eigenaar heeft wel een bak maar er is verder nooit iemand. Ik weet niet wat het is als ik ernaast sta durf ik er zo onder te gaan zitten maar nu erop??

Ken je geen andere mensen die je eventueel kunnen helpen?
Ik heb dit ook gehad(en nog steeds).
Wat bij mij helpt was aan de longeerlijn. En dan de eerste keren alleen maar wat stappen en als je er zelf aan toe bent een beetje draven.
Maar ik moet zeggen dat dat niet al het vertrouwen terug geeft.
Dat kost heel veel tijd.
Ik lees even mee.

**Geplaatst**: 10-08-10 19:23

Geplaatst: 10-08-10 19:23

Het is echt niet raar dat jij nu angstig bent hoor. Zoiets doet geestelijk ook veel met je. Ik heb in maart zelf een ongeluk gehad waarbij ik mijn rugwervel gebroken heb en een klaplong had. Ik mag nog niet rijden, maar ik weet wel 100% zeker dat als ik weer op een paard zit, dat ik dan ook angstig ben. Het is gewoon omdat je weet dat je de controle over het paard kwijt bent geraakt op het moment dat hij er van door ging. En omdat je nu dus weet hoe dat voelt, ben je bang dat dat weer gebeurd. Ik denk dat het handig is als je hier goede begeleiding in gaat zoeken. Voor jou paard is het natuurlijk ook niet fijn om constant die angst te voelen. Misschien dat je iemand eens kan vragen om je aan de longe te houden?

**Geplaatst**: 10-08-10 19:25

Geplaatst: 10-08-10 19:25

heel logisch, probeer het toch samen met iemand van stal vriendin weer rustigaan op de te bouwen. En iemand evt vast houden aan de longe. Heel veel succes en hoop dat je straks weer zonder angst kan rijden.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-08-10 19:27

Geplaatst door de TopicStarter : 10-08-10 19:27

Amaretto27 schreef:
Het is echt niet raar dat jij nu angstig bent hoor. Zoiets doet geestelijk ook veel met je. Ik heb in maart zelf een ongeluk gehad waarbij ik mijn rugwervel gebroken heb en een klaplong had. Ik mag nog niet rijden, maar ik weet wel 100% zeker dat als ik weer op een paard zit, dat ik dan ook angstig ben. Het is gewoon omdat je weet dat je de controle over het paard kwijt bent geraakt op het moment dat hij er van door ging. En omdat je nu dus weet hoe dat voelt, ben je bang dat dat weer gebeurd. Ik denk dat het handig is als je hier goede begeleiding in gaat zoeken. Voor jou paard is het natuurlijk ook niet fijn om constant die angst te voelen. Misschien dat je iemand eens kan vragen om je aan de longe te houden?

dit is precies wat ik heel de tijd denk vanaf moment 1 dat ik er weer opzat na een rondje werd t wel minder maar als ik al een auto in de verte zag aankomen kwam de onrust weer

ik kan idd een vriendin even vragen of die een paar keer mee wil

**Geplaatst**: 10-08-10 19:32

Re: angst na val

Geplaatst: 10-08-10 19:32

Ja ik snap je gevoel volkomen.
Ik denk dat het ook wel wat tijd gaat kosten voordat je het vertrouwen weer terug hebt hoor. Denk dat je niet zomaar in een paar keer klaar bent. Maar het zal per persoon ook wel verschillen hoe snel je weer vertrouwen hebt..

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-08-10 19:51

Re: angst na val

Geplaatst door de TopicStarter : 10-08-10 19:51

ik hoop ook dat t snel weer overgaat want het paard is nog niet heel lang onder het zadel en hoop niet dat hij mijn angsten over gaat nemen.

De eigenaar wil er ook niet op omdat dit ook al een keer bij hem is gebeurd naja niks gebroken of iets ernstigs maar hij is al ouder en il t gewoon niet meer vandaar dat ik er nu ben zeg maar en wil m ook voor geen goud meer kwijt door mn stomme angst.

ik ga t morgen weer proberen hopelijk kan mn vriendin mee dan gaan we t aan de longe proberen zoals jullie al zeiden.

**Geplaatst**: 10-08-10 21:23

Geplaatst: 10-08-10 21:23

vraag idd iemand mee om er bij te zijn.. Ik Ben ook een tijdje het vertrouwen kwijt geweest.. Paard begon te flippen en ik brak me rug.. uiteindelijk mocht ik weer rijden, maar vond dit stiekem toch wel spannend.. Na een paar maanden zat ik er pas weer relaxed op.. ik heb er in die tijd ook altijd iemand bij gehad.. het duurt misschien een tijdje maar uiteindelijk komt het denk ik wel goed!

Als ik nu in een situatie kom wat ik eng vind, ga ik een liedje zingen.. haha klinkt misschien heel raar maar dan ontspan ik mij en wordt het paard ook niet gek van mijn spanning..

**Geplaatst**: 10-08-10 21:31

Re: angst na val

Geplaatst: 10-08-10 21:31

heb dit ook hoor!
laatst met opstappen schoot hij voor mij langs waardoor ik achter het zadel terecht kwam..
heb in het gips gezeten en gat in mn hoofd..
ik weet het nu ook ff niet meer.........................
het gaat al beter met mijn arm, maar doe alleen nog maar longeren en beetje grondwerk..
lees ook even mee.......................................

**Geplaatst**: 10-08-10 21:42

Re: angst na val

Geplaatst: 10-08-10 21:42

Heel herkenbaar... Allereerst... negeer je angst niet, laat het niet 'wegwuiven' door anderen en doe niks wat je zelf niet wilt.
Zoek hulp bij iemand die je voor 200 % vertrouwd en stap alleen weer op op het moment dat jij daar aan toe bent op een paard waar je het vertrouwen in hebt... En als dat even niet jouw bijrijdpaardje is maar een ander paard van kennis, vriendin of lesgeefmens dan is dat ook prima.
Troost je, je bent echt niet de eerste en ook zeker niet de laatste die dit gebeurt en het kan iedereen gebeuren, ook mensen die zeggen 'dat gebeurt mij niet'... Je hebt zoiets nl. niet zelf in de hand, het overkomt je en neemt a.h.w. bezit van je.
Ik ben zelf het vertrouwen volledig kwijt geraakt na een val van mijn laatste paard, ik had niks gebroken maar was wel bont en blauw en lag enigszins in de kreukels en doordat het om een getraumatiseerd paard ging was direct weer opstappen geen optie en ook ik ontwikkelde angst om weer op te stappen, terwijl ik ook altijd gedacht had dat mij dat niet zou gebeuren.. Ik rij al zo'n beetje m'n hele leven (ben 42 dus ook geen 'klein kind) en 't was niet de eerste keer dat ik van een paard viel...
Toch zat ik een paar maanden later als een klein kind te janken van spanning en angst toen ik bij een vriendin voor't eerst weer een lesje nam... stappen ging nog - met veel angst en beven maar vooruit, ik zat, maar tijdens een kort drafje kwam alle spanning er uit. Galop durfde ik echt nog niet... Ik heb een paar lesjes gehad en ben toen weer gestopt, nu rij ik nog steeds niet omdat ik geen paard meer heb maar ik heb nu wel weer het vertrouwen dat ik er doorheen kom. Maar ik ben er nog niet...

**Geplaatst**: 10-08-10 21:47

Geplaatst: 10-08-10 21:47

Wat ook kan helpen, is een bodyprotector aandoen (als je dat nog niet doet), dit geeft mij persoonlijk meer zelfzekerheid.
Begin met iemand die je paard vasthoudt en rond de bak stapt en bouw dit heel langzaam op. En ook niet de godganse dag door denken en druk leggen op jezelf van 'ik stap zometeen op dat paard'. Denk eerder met een relaxed sfeertje 'ik zie wel wat ik doe vandaag'. Veel succes

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-08-10 05:41

Geplaatst door de TopicStarter : 11-08-10 05:41

dat zingen is misschien wel een idee om te ontspannen liesjeee

@ francis ik dacht namelijk ook dat gebeurt mij niet ging op de meest onbetrouwbare paarden zitten en viel vaak en brak ook wel eens wat maar nu ik weet niet wat t is misschien omdat ik "ouder" wordt? Of zou t komen dat ik er niet meteen weer ben opgestapt? ik blijf voor mezelf allemaal redenen zoeken waarom ik bang zou zijn maar ik weet t niet..
Jeetje hoelang rij je al niet dan? MOet er zelf niet aan denken om hiervoor te stoppen.

@unicorn_kiss ik rij normaal ook niet met bodyprotector dus ga ik nu ook niet doen rij ook nooit met handschoenen en polssteunen gister wel en vloelde me nog onzekerder dus na half rondje afghedaan en uitgedaan, want wilde t ook voor t paard en voor mezelf zo "normaal" mogelijk laten lijken

**Geplaatst**: 11-08-10 06:08

Geplaatst: 11-08-10 06:08

Hier ook iemand...
Ik ben vijf weken geleden tijdens een buitenrit met mijn vriend van mijn jonge paard gevallen. Het was niet eens zijn schuld, maar kwam door een schuivend zadel. Ik ben even buiten westen geweest en had een hersenschudding. Ik rijd inmiddels weer, maar ik merk dat ook ik af en toe verkramp, vooral als we hard gaan (we waren in fiks tempo aan het galloperen toen ik viel). Ik merk dat ik onbewust verkramp terwijl ik nooit angstig ben geweest.
Ik ga gewoon de confrontatie aan, angstig of niet en ik moet wel zeggen dat het elke keer weer een stukje minder wordt (de angst). Dus ja...hoe eng ook...gewoon doen! confronteer jezelf met je angst en probeer elke keer een klein stapje verder te komen, dit geeft je al gauw ontzettend veel vertrouwen. Stel jezelf doelen. (bijv.vandaag ga ik drie rondjes in de bak stappen)
Vaak helpt het ook om je paard flink aan het werk te zetten zodat je je daarop moet concentreren ipv angstig te zijn. GA niet aan een los teugeltje passief erop zitten, maar probeer een aantal figuren te rijden/wijken voor de kuit enz enz

**Geplaatst**: 11-08-10 06:29

Re: angst na val

Geplaatst: 11-08-10 06:29

heel herkenbaar wat ik hier lees.
ik heb inmiddels alweer een paar jaar geleden een ongeluk gehad met het paard van mijn trainster.
ze was al een tijd drachtig en ik mocht haar even beweging geven. toen we gingen draven is ze gestruikeld vanwege een aflopend stuk in de bak en vanwege haar al dikke buik redde ze het niet meer om overeind te komen en zijn we samen over de kop geslagen.
resultaat: ik lag onder haar tot aan mijn middel en ik had haar voor voetjes vast met mijn handen naast mijn hoofd!!!!

ik heb mijn leven te danken aan dat paard, want als ze had geprobeerd om op te staan had ze mijn hoofd eraf gemaaid. ze is blijven liggen tot ze heel zeker wist dat ik er niet meer lag (ze keek nog een keer extra nadat ik eronderuit was getrokken!!!) voordat ze opstond.

daarna raakte ik steeds in de stress op het moment dat mijn eigen paard struikelde, en dat heeft best wel lang geduurd voordat ik niet meer van angst boos werd.

op het paard van mijn trainster heb ik nooit meer durven stappen, ze heeft pas geleden nog gevraagd of ik haar niet nog eens wil rijden en ik durf het gewoon niet. ik had waarschijnlijk veel eerder weer een poging moeten doen, en misschien ook dat ik er met haar geen energie in heb gestoken omdat het niet mijn paard was. achteraf heb ik er best wel spijt van, misschien dat ik het ooit nog ga doen, met begeleiding!!!

veel suc6 met je angst overwinnen!!!

**Geplaatst**: 11-08-10 10:08

Geplaatst: 11-08-10 10:08

sprozee schreef:
@ francis ik dacht namelijk ook dat gebeurt mij niet ging op de meest onbetrouwbare paarden zitten en viel vaak en brak ook wel eens wat maar nu ik weet niet wat t is misschien omdat ik "ouder" wordt? Of zou t komen dat ik er niet meteen weer ben opgestapt? ik blijf voor mezelf allemaal redenen zoeken waarom ik bang zou zijn maar ik weet t niet..
Jeetje hoelang rij je al niet dan? MOet er zelf niet aan denken om hiervoor te stoppen.

Ik denk dat het - naast leeftijd, wat denk ik zeker mee speelt - ook met geschaad vertrouwen te maken heeft. En waarom je dat bij 't ene paard wel gebeurt en bij de ander niet... misschien door het soort band wat je met dat paard hebt. Het paard waar ik van af viel was een getraumatiseerd dier wat ik aan't opknappen was en waar ik in een paar maanden tijd een 'diepere' band had dan met m'n zelfgefokte Paintmerrie.
Ik ging - dom dom dom - tegen m'n eerste gevoel in en vroeg een klein drafje na een paar rondjes rustig stappen (na drie rondjes stap dacht ik 'zo, genoeg, nu er af', maar deed het niet.. m'n vriendin die erg ervaren is met paarden inrijden en mij hielp zei niets dus ik had iets van 'ok. 't ziet er ook vanaf de grond nog goed uit, dan blijven we nog even zitten... Ik was al dik 1,5 jaar met hem bezig geweest, toen ik hem kocht was hij op 10 meter niet te benaderen, dus dit was ook wel een glorie-moment... Achteraf vertelde ze dat zij het ook na drie rondjes stappen eigenlijk genoeg vond maar mij m'n gloriemoment zo gunde. We gingen beiden dus tegen ons gevoel in... NOOIT doen! Goed, ik vroeg een drafje, rustig en alleen op stem omdat hij dat kende... hij dribbelt wat aan dus ik zeg ja braaf, we gaan de bocht om, 't zadel schuift iets (boomloos.. major mistake nummer 2... never nooit een jong en angstig paard boomloos inrijden... zo'n zadel heeft niks bij te zetten als het mis gaat) en in paniek spat hij er vandoor. 't Was een heel klein binnenbakje dus de volgende bocht was er direct en ik ging met zadel en al naar de zijkant, keihard tegen de muur (van steen) en daarna op de grond waarna hij met zijn achterbenen nog over me heen loopt. De val heeft ons beiden een flinke deuk in't vertrouwen bezorgd, ik kon met hem gelijk weer van voor af aan beginnen zowat... Maar 't was vooral 't vertrouwen in mezelf wat gedeukt was... hoe stom kon je zijn!
En ja, het niet gelijk kunnen opstappen hielp natuurlijk ook niet, net als het feit dat ik voor dit paard ook al bijna 7 jaar nauwelijks gereden heb doordat het paard wat ik daarvoor had zelfgefokt was en ik dus heb moeten wachten tot ze 4 was voor ik er op kon en daarna veel zadelproblemen gehad met haar waardoor ik er al met al maar zo'n 3/4 jaar op gereden heb voor ik haar verkocht.
Kortom.. ik was al niet zo 'handig' meer en haal dan ook nog een stomme stunt uit...
Deze val is vorig jaar september gebeurd, de Merens heb ik - niet hierom trouwens - in februari van dit jaar verkocht. Sindsdien dus 3 lesjes gehad om de ergste angst die ik had weg te halen maar omdat dat op engelse zadels was en ik daar sowieso niet lekker op kan ontspannen ben ik daar weer mee gestopt. Ik ben wel van plan om de komende tijd weer wat ritjes bij kennissen te pikken op paarden die ik voor m'n val ook al es gereden heb en ken, daar durf ik 't wel op en hoop daarmee het gevoel terug te krijgen zodat ik ook weer op andere paarden durf.
En het nieuwe paard wat ik ga zoeken (mits ik m'n extra uren op contract krijg) moet gewoon een heel braaf bombproof paardje zijn wat mij het vertrouwen verder terug kan geven.

In m'n profiel staat een link naar Ben's Blog, voor wie 't hele verhaal over hem (de Merens dus) wil lezen...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-08-10 13:30

Geplaatst door de TopicStarter : 11-08-10 13:30

zo zo das nog eens een verhaal..... jeetje zeg ga zo je blog even lezen.

De tinker die ik nu rijd is op zn 4e "zadelmak" gemaakt (lees veel verschillende mensen die t allemaal hebben geprobeerd en allemaal er net zo hard weer naast lagen) en meneer is nu 7. ik rij m vanaf oktober vorig jaar en kon dus van voor af aan beginnen, in de tussentijd is er vrijwel niks mee gedaan dus alleen maar slechte ervaringen met ruiters.

T ging allemaal redelijk goed meneer kon zelfs al ontspannen onder t zadel enz. En toen de val.... de rest staat in mn OP.

Maar ik heb ook goed nieuws vandaag een vriendin meegenomen en m eerst gelongeerd (goed aan t werk gezet) en ben ik er aan de longe opgegaan, vond t nog steeds eng maar ik verkrampte niet meer zoals gister. heb er 10 minuten op gezeten en vond t daarna genoeg en ben met een redelijk goed gevoel weer afgestapt.

Ze gaat me de komende tijd helpen het vertrouwen terug te krijgen ben haar daar ook erg dankbaar voor dat ze dit wil doen. Vrijdag gaan we weer en als hij braaf is ga ik er weer op

wie weet kom ik er wel overheen.... het heeft alleen erg veel tijd nodig.

**Geplaatst**: 11-08-10 13:39

Re: angst na val

Geplaatst: 11-08-10 13:39

Ik ben vorig jaar december van een paard gevallen, open elleboogbreuk (op 3 plaatsen gebroken) tot gevolg.
Dit was een testrit om te kijken of ik dat paard eventueel wilde kopen, niet dus.
Ondertussen wel een nieuw paard gekocht, in nov 2009.
Vanaf februari dit jaar mag ik weer rijden. Ik durfde dus echt niet, ook omdat ik het paard niet kende.
Ik heb iemand gezocht via Bokt, die hem een paar keer gereden heeft voor me. Ik ben begonnen met uitstappen en heb dat ( vrij snel) opgebouwd.
Nu gaat het allemaal best goed, wedstrijden gaan lekker etc maar toch blijf ik in sommige gevallen angstig, alleen je leert er beter mee omgaan.
Gister zat ik ook weer met knikkende knieen op mijn paard omdat het regende en waaide en ik al vast van te voren bedacht dat hij daar wel eens op kon reageren.
Dessalniettemin zet ik door en zodra ik merk dat hij er niet op reageert kan ik weer ontspannen. Volgende keer zal ik dus minder bang zijn bij deze weersomstandigheden.
Ik denk dat het nooit meer helemaal overgaat die angst maar je leert er mee omgaan en je legt de lat steeds weer ietsje hoger voor jezelf waardoor je vertrouwen langzaam weer groeit.

**Geplaatst**: 11-08-10 13:43

Geplaatst: 11-08-10 13:43

veel mensen met een gelijkaardig verhaal dus. bij is het paard ook domweg uitgeschoven en gevallen met mn been eronder... galoperen op niet 100% ideale ondergrond en met afspanning, sloten of verharde weg ernaast, ga ik dus waarschijnlijk nooit van mn leven meer doen. hoewel het uiteindelijk 10000 keer goed gaat en maar 1 keer fout waarschijnlijk...
t probleem is dat je t nu wel weet wat er kan misgaan he... ik denk dat ik bij het minste struikeltje nu ook meteen mn benen zou optrekken puur van de schrik om er terug onder te zitten moest ze vallen...
ik ben er trouwens wel meteen terug moeten opstappen omdat ik anders niet thuis zou geraakt zijn, maar ik weet niet of dat uiteindelijk nu gelopen heeft of niet hoor. dat neemt de angst om nog eens onder een paard terecht te komen niet weg hoor...

beveiliging gaf hier ook iemand als tip. daar zit ook wel wat in vind ik. ik heb bv terug stevige bottines gekocht waarin mn enkels vast zitten en wil nooit van mn leven nog met lossere schoenen of jodhpurs rijden (in een stevige bottine had mijn enkel nooit zo omgetorst geweest). misschien is het schijn, maar het idee geeft me wat meer gerustheid...
verder denk ik dat je best verder doet zoals je nu bezig bent. rustig aan en je niet laten overhalen om iets te doen wat je zelf nog niet wilt...