Bokt.nl

polly2 schreef:

Het lijkt net alsof ik het verhaal van mijn Jazzmerrie lees. Die was ook zeven toen ik haar kocht, verreden en had drie veulens gehad.
En ook zo druk, heet en paniekerig.
Bij mij was het: de aanhouder wint, geduld is een schone zaak en vooral zelf onverstoorbaarheid en rust uitstralen.
In het begin kon ik niet eens opstijgen op mijn merrie. Extra lastig was, dat ik door een breuk in mijn bovenarm daar een pen met schroeven in had zitten en ik mijn arm niet goed omhoog kon doen en er geen kracht in had. Daarom moest ik opstappen met een krukje. En dat kan knap lastig zijn als een paard steeds omhoog komt zodra ze denkt dat je er op wilt.
Ik kan je wel een tip geven: kies voor een plan van aanpak en blijf daar ook bij. Houd dat beleid aan, dag in dag uit.
Ik heb voor het strenge, doch wel geduldige beleid gekozen. Ik ben van mezelf heel geduldig en dan ook ijzig kalm. En dat was exact wat dit paard nodig had (velen voor mij hadden het al opgegeven met dit paard). Kortom: ik was altijd dezelfde strenge maar duidelijke ruiter.
Ik ben begon met stappen, stappen en nog eens stappen en daar tussendoor halthouden. Halthouden was gelijk hup omhoog bij dit dier, want ze wilde niet stilstaan, ze wilde terug naar de andere paarden en dacht dat sneller te kunnen bereiken door te blijven lopen. Wat ik dan deed was het omhoog komen negeren. Niet op schelden, niet op mopperen, niet afstraffen, geen emotie van mezelf. Niks...gewoon wachten tot ze weer met vier benen op de grond stond en dan weer stappen. Dan nog een keer proberen en zodra de merrie maar een halve seconde echt even stil stond zoner omhoog te komen...dan belonen en afstappen en haar terug naar de anderen brengen.
Dit heeft heel goed effect gehad.
Valkuil in dit soort dingen is dat je eigenlijk vindt dat het toch "normaal" moet kunnen. Zoals die enkele dag die er tussen zit dat het paard zich wel normaal gedraagt. Dat moetje zelf uit je hoofd zetten. Want bij zo'n paard gaat het niet normaal.
Als je dit kunt uitbouwen zoals ik beschrijf zou het de sleutel kunnen zijn naar dat jij de aandacht van het paard op jou kunt laten focussen.
Bij mij ging het met sprongen vooruit en kon ik al snel gewoon draven en van draf ook weer een goede overgang terug rijden. Ik heb de merrie nu zes jaar en ze gaat nooit meer weg. Wat een fijn paard heb ik nu. En braaf....dat wil je niet geloven. Stilstaan is helemaal geen probleem meer. IK rijd er mee in het bos, ik spring en dressuur en we zijn er nu aan het beleren voor de kar en ook dat lijkt super te gaan,
Ik wed dat je hier tig tips krijgt dat je grondwerk moet doen. Maar als het zo is dat het paard zulk geconditioneerd gedrag met rijden vertoont, dan los je dat ook alleen maar op door die conditionering met rijden te doorbreken.
Op de grond was mijn merrie altijd al braaf: netjes stilstaan, braaf de trailer op, voetjes geven...allemaal geen probleem....de stress ed begon echt pas op het moment dat er iemand op ging zitten. En dat had zijn redenen bij dit dier, want er was al veel verkeerds gebeurd.
Ik hoop dat je mijn verhaal een beetje kunt volgen en dat je er wat aan hebt. Ik ben van mening dat jouw mentale verandering eerst moet gebeuren (ik zeg niet dat je het nu fout doet hoor...) in die zin dat je het paard echt accepteert zoals het is en niet steeds denkt: dit moet toch anders kunnen, want soms kan het wel.... (dat is bij mij namelijk echt van invloed geweest)

Anne_GTI schreef:

Sommige mensen zweren bij bachbloesem. Ik heb er geen ervaring mee maar misschien zou je in de hoek een oplossing kunnen vinden. Hormonaal is de merrie wel normaal?

Th0mas schreef:

Ik rij sinds een jaartje op een gevoelig paard die heel erg heet kan worden en niet meer rustig wordt. Eerste maand heb ik hem alleen maar gelongeerd, op gegeven moment kreeg ik goed contact met hem en hij luisterd op stemhulpen. Daarna ben ik gaan rijden, bij eerste keer draven zat zijn hoofd voor mijn gezicht dus toen besloten om alleen maar te gaan stappen, veel oefeningen maken en regelmatig uitgestrekte stap waarmee hij zijn hals kan verlengen en dalen. Na anderhalve maand heb ik de stap goed onder controle en besloot toen gaan draven. Ik begon met kleine stukjes draven, achtjes maken en regelmatig belonen om te controleren of ik zelf ontspannen ben. Als het fout gaat dan ga ik terug naar stap want daar heb ik meeste controle over, uit laten rennen helpt helaas niet want na een uur is hij nog steeds heet. Ik heb zelfs niet veel geduld, maar door dat paard heb ik geleerd om geduld te hebben en heel consuquent te blijven. Als ik boos wordt dan ben ik nog verder van huis
Bij dat paard kan ik niet ieder keer gaan halthouden en alleen maar op hoefslag volgen want dan gaat ie vervelen en heet worden.

Wat bij jullie mist is de contact, met grondwerk kan je aan werken om contact te krijgen met het merrie en vervolgens kan je dan erop rijden. Het merrie moet gewoon weten dat JIJ de leider bent want ze is eraan gewend dat zij alles bepaald wat er gebeurd.

Anne_GTI schreef:

Hoe reageert ze als je tijdens het rijden haar de oren van de kop kletst?

Bij mijn ouwe heks was dat de oplossing destijds. Gewoon continue met de stem contact maken en veel belonen door braaf te zeggen enz. In het begin was het vooral zaak om veel een constant laag tempo te rijden. Tempowisselingen riepen extra spanning op.

listiglistje schreef:

Ik heb zelf een poos zo'n zelfde uitdaging gereden
Echt zo'n hete fik.... ook een merrie met volgens mij de bijkomende extreme hormonale perikelen
Ik herken haar meteen in het verhaal!

1e 2 maanden heb ik haar laag en diep gereden, kleine voltes & achtjes, met een constante aanleuning in een zo laag mogelijk tempo.
Wilde ze harder steeds met contrastelling afremmen en terugnemen...binnenhand los en stelling terugnemen.
En last but not least DE TIP: Het lijkt tegenstrijdig maar heel veel extreem constante kuitdruk geven!!!!
Fijn/doodknijpen voor je gevoel zeg maar

Dit laatste heeft echt super geholpen, na 2 maanden steeds meer hoger instellen en weinig schakelen,
focussen op 1 tempo met zoals gezegd veel constante kuitdruk!
Extreem vanuit je been naar de hand toe rijden.....druk houden en met constante aanleuning ertussen houden!
Eigenaresse had haar na 3/4 maanden weer overgenomen, met mijn tips & trics en gestart....meteen 1e met 3 wp

Ze bleef overigens van nature heet, maar wel bewerkbaar, behalve als ze weer haar hormonale periodes had,
dan verviel ze af en toe snel terug in haar oude gedrag

listiglistje schreef:

Chips das wel balen voor je
ik had nl echt het idee dat dat als beste hielp om de boel rustig(er) en gecontroleerd te houden....

Wellicht voer aanpassen/supplementen? Cavalor Pianissimo voeren met een soort Equinerve oid? ik noem maar wat....
Helpt iets, maar verder is het toch iets wat ze rijtechnisch moet gaan snappen/accepteren... lastig!

2005 schreef:

En totaal opnieuw beginnen? Eerst met één iemand aan de longeerlijn laten werken, zodat ze daar helemaal opgericht raakt. Let er ook heel erg op dat een overgang terug aan de lijn géén trekken aan de lijn wordt etcetera. Daar zit je dan later weer mee als je gaat rijden, dan is ze al gewend aan grove hulpen dus reageert ze helemaal niet meer.
Deze zelfde persoon blijft de lijn vasthouden als er iemand anders opgaat. Vervolgens gaat de ander langzaam aan steeds meer hulpen van de ander overnemen tot diegene los kan rijden. Een paard wat niet meer tot rede vatbaar is, heeft gewoon geen zin om op te gaan zitten.
Ik zou haar wel bij de rest laten staan, of in een kleiner groepje, van helemaal alleen worden ze vaak onrustiger (wat logisch is).
Je zou eens kunnen kijken of je voer kan geven wat geleidelijk aan de energie vrijgeeft. Bachbloesems schijnen ook goed te helpen.
Maar lastig om zo van internet advies te geven, je kan niet zien of het paard het doet uit onrust, onzekerheid, dominantie enzovoorts.

ambre schreef:

Ik rijd ook zo'n heethoofd die wat moeite heeft met gezag.
Die ben ik ook regelmatig kwijt.
Het zal met veel trainen en idd veel kuitdruk wel iets kunnen verbeteren,maar weg gaan doet het niet en reken niet op veel verandering.
Op momenten dat het moet gebeuren keert het zich direct weer tegen je.
Dus ik raad je eigenlijk gewoon aan er niet iets van te willen maken wat het niet is,je hebt eigenlijk alles al geprobeerd.
De sport is ze dus gewoon niet zo geschikt voor,helaas.