Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
ze loopt met hele lichte aanleuning van voor en opvangen doe ik met stem....lopen trekken heeft geen zin, daar word ze kwaad van..Chris_Fire schreef:Bedankt allemaal voor jullie tips enzo!
Ik zal er zeker wat mee gaan doen;) Ik denk ook wel dat het even wat tijd nodig heeft en met veel geduld ik wel wat ga bereiken.
_evelyn_: ik denk niet dat achteruit gaan verstandig is nadat ik haar tegengehouden heb. Ik denk dat ze dan omhoog komt
Ik zal is kijken of ik een keer de mogelijkheid heb om foto's/filmpjes te laten maken
Ik heb vanmorgen weer gereden en het leek ineens een heel ander paard! ze was voor 80% nageeflijk, ook in de draf en galop! gewoon heerlijk ontspannen gereden. Na de galop was ze wel weer iets heter, maar dat vergeef ik haar natuurlijk.
ik heb alleen volgens mij niet anders gereden dan anders.. Dus of het ligt aan haar humeur, of ik doe toch net iets anders ofzo..
Micksam schreef:Onze ervaring is dat je een heet paard moet rijden daar wil ik mee zeggen echt aan het werk zetten met je been en niet met de handen wat heel veel ruiters doen op een voorwaarts diertje. De meesten steken de benen af en hangen alleen maar aan de teugels, laat het dier op eigen benen lopen dan zal ze zeker terug komen uit de gehaaste positie. Ik weet niet of je ook les heb maar anders zal ik die wel nemen.
tantjeuh schreef:Volledig mee eens. De merrie die ik had dacht ook enkel "vooruit vooruit vooruit". Ik heb heel lang geprobeerd om haar rustig te krijgen, tempo terug te rijden, op te sluiten, stilzetten als ze ging lopen,... enige resultaat: een héél vervelend paard onder mijn gat. Hoe meer ik terug reed in tempo en haar 'onder' mij wilde houden, hoe meer ik een bommetje kreeg dat elke moment kon uitbarsten. Minste dat ik dan iets toegaf vloog ze weg.
Ik had ook datzelfde probleem met moeilijkere oefeningen. Als het haar te moeilijk werd, dan kwam ze super hard in protest of ging ze van onder mij uit.
Wat ik uiteindelijk heb geleerd is dat je vooral mee vooruit moet denken. Die voorwaarste drang is super, die wil je er uiteindelijk niet volledig uit en die krijg je er ook niet uit. Als je paard vooruit wil, dan mag die ook vooruit, maar dan wel op jou commando. Dus been eraan en zelf vooruit beginnen rijden. En niet eventjes maar gewoon constant boven haar tempo uit rijden op JOU been. In dat hoge tempo begin je dan oefeningen te rijden: kleine voltes, slangevoltes met heel veel bogen, S-en,... oefeningen met kleine wendingen. In een kleine wending komt je paard automatisch iets terug in tempo, maar ook dan: been eraan en terug vooruit rijden. Jij wil vooruit, jij geeft been, je laat je paard niet de keuze om trager of sneller te gaan. Verder ook gewoon niet aan dat hoofd prutsen, teugels gewoon in contact, meer moet dat eventjes niet zijn. Na een tijdje ga je voelen dat je paard zelf wil terug komen in tempo. Maak daar dan gebruik van om zelf met je zit haar wat terug te rijden in tempo, niet lang: hooguit een korte zijde, daarna weer op jou been in tempo vooruit. Daar kan je dan in beginnen te spelen: telkens wat terug en weer vooruit.
Ook bij moeilijke oefeningen als ze in protest komt, of als die ontspanning even weg is: niet oplossen met je handen, oplossen door je been eraan te leggen en haar vooruit te rijden.
Het klinkt tegenstrijdig natuurlijk, maar door die motor écht te activeren en zelf de touwtjes in handen te nemen, krijg je een veel fijner resultaat. Door haar enkel constant terug te rijden, krijg je héél veel energie onder je die nergens naartoe kan en krijg je uitbarstingen en alles behalve ontspanning.
Fransje_70 schreef:Tantjeuh, als ik het goed begrijp start jij dus altijd met dat voorwaartse rijden op jouw tempo en kom je na een tijdje terug in een ontspannen arbeidstempo zodat je ook wat kalmer je oefeningen kan doen? Je begint dus altijd in een hoog tempo? Ik zal het eens proberen hoe dat werkt bij mijn merrie.