Geplaatst Op dit moment zie ik het allemaal niet zo positief meer in, en daarom wil ik vragen naar ervaringen en eventueel oplossingen.
Het zal een lang verhaal worden..
Het begon 3 jaar terug, ik was op zoek naar een grotere pony of paard. Dit werd een E pony, eerder gebruikt voor de fok en ze was toen 2 weken dacht ik onder het zadel. Een springpony, kon niet beter.
We hebben haar toen ook gekocht, maar al snel kwamen er toch wat problemen.
Het is een tijd niet goed gegaan vanwege haar karakter en mijn karakter, het heeft even geduurd maar ook dat was opgelost en ik kon haar beter begrijpen.
Totdat ze begon met bokken, ik heb onterecht een tijd lang gedacht dat dit vervelend van haar bedoeld was.
Het bleek dat haar rug niet helemaal in orde was, het zat allemaal een beetje vast.
Een half jaar hebben we haar de tijd gegeven, en veel ostheopaat bezoeken verder konden we weer beginnen.
Het leek echt dat we de goede kant uit gingen, totdat ze in de fase kwam van het uitproberen.
Tijdens een buitenrit heb ik een val gemaakt, en ben daar van af gekomen met een gebroken enkel en een geschrokken paard.
Toen heeft ze een tijd in training gestaan bij de stal eigenaresse, en ik kon mijn paard ook echt niet weer herkennen toen ik er weer opzat.
Zo is dit weer een half jaar ongeveer goed gegaan, en we stonden op het punt om M springen te starten.
Nou is het voor mij bekend dat het een paard is dat wat gevoeliger is voor koliek, en deze lente was het weer raak.
Koliek midden op de wedstrijd, en toen is ze ook heel sterk vermagerd. Daar kwam nog een huidschimmel bij, ze werd er dus niet fitter van..
Een maand later was ze weer aangesterkt, nog wel wat dun maar verder echt weer het vrolijke en werkwillige paard. We hebben de training rustig opgebouwd, en daarna een poging gedaan tot wedstrijd.
Dat ging helaas niet zoals het zou moeten gaan, we waren voor het eerst uitgebeld. Ik had dus het idee dat ze nog niet helemaal gezond was en heb haar weer ongeveer 3 weken rust gegeven.
Op een moment was gewoon te merken dat dit haar ook niet goed deed, en heb ik het geprobeerd om buitenritten met haar te maken. Ze bleef chagerijnig en druk, maar na een keer springen was dat allemaal over.
Toen zijn we wéér gaan trainen, en vandaag hadden we weer onze eerste wedstrijd.
Het ging alweer niet goed, alweer uitgebeld... Ze deed zo goed haar best maar dan zo ineens slaat er iets in haar om. Ik snap het echt niet, het paard dat altijd zo van springen hield, dat paard dat nooit stil stond, die is nu alweer uitgebeld...
Ik ben me nou dus echt aan het afvragen of ik iets verkeerd doe, en wat dan het beste voor haar is?
Van stilstaan wordt ze druk en chagerijnig, van rustig trainen ook, alleen van het springen leek ze echt vrolijk te worden maar ook dat is nu minder.
Het verschilt dan wel van dag tot dag, het is écht het beste paard voor mij als ze een goede dag heeft.. Maar het lijkt nu alsof er 9 van de 10 keer een slechte dag is en dat werkt natuurlijk niet motiverend voor beide. We trainen trouwens maar een half uurtje per dag, en vaak 5 dagen in de week zodat het voor haar ook nog leuk blijft.
Eigenlijk zoek ik dus nu echt gewoon een beetje 'moed' om het idee te krijgen dat het vast snel weer goed zal gaan... Of iemand die met een goede oplossing voor ons komt.
Ik wil hierbij wel duidelijk zeggen dat ik het echt een super paard vind, dat ik er ontzettend veel van leer en ook alles voor haar wil doen. Alleen er zijn nou al zoveel tegenslagen dat ik het op dit moment echt even moeilijk vind om ermee door te gaan..
Sorry voor het lange verhaal maar wel bedankt voor het lezen.
