Dit had ik (dacht ik) redelijk aangepakt door vanaf het begin extreem consequent te rijden: één hulp, geen reactie --> tikje erbij. Hier reageerde ze goed op en het grootste gedeelte van de les leek ik haar aardig voorwaarts te hebben en redelijk reactie te krijgen. Daar was ik dus absoluut niet ontevreden over.
Een ding snap ik alleen niet. Op twee verschillende momenten stonden we vanuit draf opeens stil. Dan kon ik nog zo duidelijk hulpen geven, tikje erbij en later zelfs echt slaan (heel rot...
) maar vooruit gingen we niet, totdat mevrouw blijkbaar besloten had dat het tijd was om weer door te lopen. Dat leek dan niks met mij te maken te hebben!Ik ben niet vies van een tikje bijgeven om te laten blijken dat je het meent, maar blijven slaan op je paard terwijl je geen reactie krijgt gaat me eigenlijk te ver. Ik vroeg me dus af of iemand een alternatief idee heeft om deze pony toch weer in de vooruit te krijgen op zo'n moment?
Voor de allergrootste duidelijkheid: ik sloeg echt niet zacht dus harder/langer slaan is niet de oplossing en ik kreeg echt totaal geen reactie, nog geen verongelijkte blik. Ik had net zo goed een rots kunnen tikken... Heel maf want tijdens het normale rijden reageerde ze al met een versnelling op een heel klein tikje op de hals, ze is (het grootste gedeelte van de tijd) dus niet compleet afgestompt voor de zweep.
En voor alle mensen die nu denken 'ach wat zielig!' of 'dierenmishandeling!': daarom zoek ik juist naar een alternatieve oplossing... Tikje + reactie = okee, slaan zonder reactie = niet constructief.
sommige paarden zijn nu eenmaal slomer (flegmatiek?) dan een ander. En zo'n manegepony... daar 'hobbelt' toch iedereen op en iedereen heeft een andere aanpak etc. en dan is het gewoon heel moeilijk hier iets aan te doen, heel sneu voor de pony, maar dat is nu eenmaal zo.
herkenbaar,, mijn paard doet het ook weleens, gewoon uit gebrek aan vertrouwen. Vroeger stond hij meer stil dan dat hij vooruit ging, maar met gewoon blijven aandringen en heel lang wachten doet hij het nu zelden 