Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-02-10 14:11

té gevoelig?

Geplaatst door de TopicStarter : 08-02-10 14:11

Ik heb mijn e-pony nu een half jaar. Hij is voorwaarts (loopt vaak over zijn tempo), is heel gevoelig voor het been en heel gevoelig in de mond. Daarnaast reageert hij heel goed op je zit. Ik moet als het ware maar kijken waar ik naartoe wil en gewicht lichtjes verplaatsen en hij wendt af.

Hij had rugproblemen (hij liep te kort en gehaast + protest bij opstappen), na behandeling osteopaat loopt hij weer ruimer en draagt nu ook netjes zijn staart (eerst klemde hij die vast). Rij je met geen contact/losse teugel dan is er weinig aan de hand, hij loopt snel maar schudt niet met zijn hoofd en toont ook geen protest.

Door de rugproblemen is het belangrijk dat hij 'correct' loopt en zijn rugspieren leert gebruiken en hem ook rechtrecht want is nogal scheef. Mijn instructeur traint hem nu voor een maandje, zodat ik (als toch nog redelijk onervaren ruiter) een ietwat makkelijkere herstart heb. Bij mijn instructeur gaat het redelijk ok, maar ook daar loopt de pony soms in een 'valse knik', wat hij natuurlijk meteen oplost. Bij mij echter... gaat het echt niet.

Ik mag niet aan de binnenteugel komen, durf ik daar contact nemen komt er protest (bok, na een tijdje steiger), dus die moet bijna doorhangen. Zijn achterhand erbij nemen is zeer moeilijk want elke lichte beenhulp (binnen-, buitenbeen, maakt niet uit) alles betekent bij hem, sneller loooopen (over het tempo). Stelling is dus heel moeilijk. Ik durf bijna niet te drijven, want ik kan hem vanvoor niet goed opvangen omdat hij geen contact aanvaardt. Lukt het na een tijdje toch loopt hij met een valse knik of schudt hij constant om onder de druk in zijn mond uit te komen of probeert hij de teugels uit mijn handen te trekken. En het is echt niet dat ik hem 'in de krul trek' want ik durf er bijna niet aan te komen. Zolang we rondsloffen met losse teugel is er ook niks aan de hand, maar ja... zo leert ie natuurlijk niet zijn rug goed te gebruiken.

Hij is bij aankoop nagekeken door DA (gebit = ok), osteopaat heeft hem 3x onder handen genomen. Het zadel ligt goed en past. Het bitje is een dynamic rs (dubbel gebroken trensje uit aurigan). Pony is 7, weet weinig van zijn geschiedenis buiten dat hij recreatief gereden is geweest.

Dus ja wat is mijn vraag dan? Wat kan ik doen? Ik hoop nu dat een maand training bij mijn instructeur hem wat makkelijker 'berijdbaar' maakt, want nu voelt het voor mij echt een beetje hopeloos.

**Geplaatst**: 08-02-10 14:22

Re: té gevoelig?

Geplaatst: 08-02-10 14:22

samen met je instructeur hieraan werken.
Alleszins niet de fout maken je benen er niet aan te durven houden omdat hij te "voorwaarts" is. je pony moet wennen aan het idee dat die benen er altijd zijn, als je je benen "afsteekt" kom je altijd "sterk" in bij beenhulpen. Het snel lopen heeft eigenlijk weinig met "voorwaarts zijn" te maken, het is eerder weglopen van of poging tot het houden van balans.
Van achter de computer is het heel moeilijk te zeggen wat je nu juist het best kan doen. Vandaar bespreek dit eens met je instructeur, die rijdt je pony ook, dus weet in het beste geval beter waarom en hoe je pony reageert

Heeft je pony misschien een heel sterk karakter? Want mijn pony/paard bv die loopt bij vreemden ofwel helemaal niet of probeert onderuit te lopen. Zij wil absoluut niet voor iemand anders werken tenzij ze haar zin kan doen, aan een los teugeltje, neus omhoog rondlopen van A naar B. Alleen iemand die sterk genoeg in z'n schoenen staat en geen angst heeft voor de gevolgen van even "hard" aan te pakken krijgt haar erdoor. Maar meestal zijn "vreemden" niet zo scheutig om iemand anders z'n paard aan te pakken.
Misschien twijfel jij ook een beetje omdat je band bent voor de mogelijke reactie (bokken, steigeren) Dit voelt je pony en gebruikt het tegen jou.

veel oefenen met de juiste begeleiding, misschien ook grondwerk en hopelijk lost het "probleem zich op.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-02-10 14:39

Geplaatst door de TopicStarter : 08-02-10 14:39

Bedankt voor je berichtje! Inderdaad, er zit wel degelijk wat 'angst' bij mij. Ik had hem gekocht als 'beginnerspaardje' waar ik wat kon van leren, maar is zo niet uitgedraaid. Ik en mijn instructeur werken er samen aan, maar ik stoot op onbegrip van mijn niet-paardrij partner. Die vind dat het alleen maar geld kost en ik doe niks met mijn paard, als ik niet kan rijden moet ik hem maar verkopen... Maarja dat doe je niet he.

Qua karakter is hij heel wispelturig. Zo is hij heel rustig bij het borstelen en houdt ook wel van een knuffel een aandacht, op zich is hij ook wel braaf maar het lijkt alsof ie zichzelf erg in de weg zit. Hij jaagt zich enorm op als hij naar buiten gaat aan de hand naar de piste. Snel ademen, je proberen voorbij te steken, trippelen. We doen ook aan grondwerk en hij heeft erg weinig respect voor jouw ruimte. Probeer je zijn aandacht te krijgen dendert hij overal door. Pak je hem aan (dat kan gewoon een touw zwiepen zijn, zonder hem te raken) verschiet ie zich een ongeluk en maakt ie een 180° ommekeer en gaat hij staan ezelen (en wilt ie niet meer vooruit).

Maar dat is altijd maar eventjes, na een tijd lukt het grondwerk en loopt ie me als een hondje achterna. Maar de volgende keer is het weer starten van 0.... En daardoor voelt het wat hopeloos.

**Geplaatst**: 08-02-10 15:08

Re: té gevoelig?

Geplaatst: 08-02-10 15:08

Ik zou zeggen, ik kom eens langs om te kijken. Want het lijkt mij dat je een "dominantie"probleem dat zonder de juiste hulp alleen maar gaat escaleren waardoor je op termijn je pony misschien gaat moeten wegdoen omdat het "gevaarlijk" wordt.
En nee, ik zou mijn trezebees ook nooit kunnen wegdoen, maar mijn vorig paard is in eerste instantie verkocht wegens studies. En achteraf ben ik blij dat die is weggegaan, qua karakter en omgang pasten we echt niet bij elkaar. vroeg of laat zouden we verongelukt zijn.

**Geplaatst**: 09-02-10 09:57

Re: té gevoelig?

Geplaatst: 09-02-10 09:57

Zoiets kan je echt niet aan de hand van een paar tips oplossen, dit kan alleen samen met je instructeur, die ziet dan wat er fout loopt, tracht je dan hinds te geven en die dan stelselmatig ook aanpassen aan de hand van hoe jij en of je paard reageert.
Eerst grondwerk dan pas rijden, de ruiter moet vertrouwen hebben in zijn paardje, hij moet de rust overbrengen.
Dus de rijoefeningen zo gaan opbouwen, dat die rust er altijd ook blijft, zonder die rust, ontspanning en het vertrouwen is training gewoon onmogelijk en zal altijd mislukken.

**Geplaatst**: 09-02-10 11:07

Re: té gevoelig?

Geplaatst: 09-02-10 11:07

Heb je al eens geprobeerd bitloos te rijden? Het kan zijn dat je paardje hier heel goed op reageerd als hij zo gevoelig in de mond is.

Denk eigenlijk niet zozeer dat dit een echt dominantie probleem is, eerder een leider probleem, beestje is gewoon een nerveus arabiertje wat eerst rustig gemaakt moet worden. Dit zou ook beter moeten worden als duidelijk is dat baasje ook echt de leider is, wie die kan vertrouwen en op steunen.

Ikzelf zeg altijd dat je bij het laagst moet beginnen. Eerst het grondwerk, dan rijden zonder nog echt te dressuren, eerst maar gewoon erop zitten zonder te sturen en alleen het paard aansporen als ze stil gaat staan.

Pas als alles goed gaat kun je gaan dressuren, niet andersom;)

**Geplaatst**: 09-02-10 11:44

Re: té gevoelig?

Geplaatst: 09-02-10 11:44

Ik rij de afgelopen 2 jaar bitloos, omdat mijn paard een groot abces in de mond heeft gehad, geopereerd, maar nooit goed genezen. Als ik met bit reed, gooide hij altijd de tond naar buiten, terwijl ik geen gewicht in de handen had. Nu met bitloos gaat het zoals het hoort! Eerst vwnw rijden, oprichten, allerlei oefeningen van de m2 en z1.
Nu is het er EINDELIJK DOOR!!!
Er mogen wedstrijden georganiseerd worden speciaal voor bitloosrijden!! Het enige nadeel is dat ik eigenlijk m2 ben, maar het bitloos rijden gaat tot nu toe tot de l2, dus dat moet dan maar, maar ik ben allang blij dat ik weer een doel voor ogen heb.
Kijk maar op knhs.nl en hopen dat er vanaf april mooi wat wedstrijden georganiseerd worden!!

**Geplaatst**: 09-02-10 12:13

Geplaatst: 09-02-10 12:13

Ik heb ook een gevoelig paardje. als ik aan het rijden ben en mijn hand ligt 1 mm verkeerd of mijn been dan raakt zij helemaal in de war. Ik heb eerst ook grondwerk met haar gedaan en het rijden gaat nog altijd moeizaam. Ik heb haar nu meer dan 1 jaar en we hebben deze winter een pauze ingelast met rijden, omdat ze te fris werd. Het is een keuze die je maakt... Meerdere mensen doen er 1 a 2 jaar over voordat ze op 1 lijn liggen met hun paard. Mij gaat het ook om andere dingen dan rijden en het rijden komt wel. Mijn instructrice zegt dat als het rijden goed gaat ik wel ECHT kan rijden. Omdat je rijtechnisch zo nauwkeurig moet zijn. Nou heeft mijn paardje wel nog een nare achtergrond, mishandelt enzo. Maar ik zorg eerst dat de rest allemaal perfect gaat, poetsen, longeren, wandelen, grondwerk enzo. Want als daar al iets niet gaat zoals je wilt heb je nog geen goed begin....

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-02-10 09:04

Geplaatst door de TopicStarter : 10-02-10 09:04

Dankjewel voor de reacties!

Ik kan wel iets vinden in de opmerking 'nerveus arabiertje', 't is dan wel maar een kruising arabier maar in die omschrijving kan ik hem wel vinden. Zijn gedrag lijkt me niet echt 'dominantie' maar eerder 'onzekerheid'. Gisteren had ik geen les maar ben ik alleen wat met hem gaan oefenen op het grondwerk en dan vooral stilstaan wanneer ik het zeg en afstand van me houden. Lukte, maar was soms moeilijk omdat ik gevoel had dat mijn armen te kort waren als hij met zijn hoofd me begint voorbij te steken. Denk dat ik eens een lange zweep of zo ga nemen als ie mij rechts probeert voorbij te steken, niet om te slaan natuurlijk! Maar om een euhm barrière te maken. Of dat een succes gaat zijn weet ik niet... soms is ie erg onder de indruk van een een ronddraaiend touw, andere keren kan het hem geen barst schelen of dat ding vlak voor zijn hoofd zwiept.

Wijken voor druk doet ie fantastisch (voordeel van 'té gevoelig'?), ik hoef maar met een vinger zijn achterhand aanraken, een geluidje maken en hij draait weg, zelfde met achteruit gaan en hoofd laag. Voorhand wijken is dan weer moeilijk. Maar gisteren wist ik dat het goed ging gaan, want hij was al rustig toen ik hem uit zijn stal haalde.

Mijn lesgever is niet zo te vinden voor bitloos, hij zegt dat het goed is als je alleen wat recreatief buiten wil rijden enzo maar dat het om echt dressuurmatig met aanleuning te rijden héél moeilijk is en dan bedoelt ie vooral voor mij denk ik ;-)

. Want ik rij nog maar een jaar en half. En pas de laatste twee maanden begint het me te lukken om met contact/stelling te rijden (en dan nog in korte stukjes, ik ben het nog vaak kwijt) en mijn benen stil te houden en dit met 2 à 3 x per week privéles. Ik leer overduidelijk niet zo snel als sommige andere

Mijn lesgever blijft me verzekeren dat het wel in orde komt, hij rijdt er de scherpe kantjes even af en dan kan ik er weer op en dan kunnen we samen heel wat jaartjes verder. Maar ja... soms voelt het een beetje hopeloos want natuurlijk is dit niet de droom die ik had over wat ik allemaal zou doen samen met mijn eerste paard.

't Is een echte 'rollercoaster' paardeigenaar zijn... Gisteren voelde ik me fantastisch want het grondwerk ging zo goed, hij was zo braaf maar van 't weekend was het weer een dieptepunt met het rijden en dan voelt het dat je maar geen vooruitgang maakt.

**Geplaatst**: 10-02-10 09:34

Re: té gevoelig?

Geplaatst: 10-02-10 09:34

Ik zou proberen om die dieptepunten zoals jij het zegt te vermijden. Probeer dingen te doen waarvan je weet dat je ze succesvol af kunt sluiten. Als je weet dat je het paardje met rijden zonder je instructeur erbij niet fijn aan het lopen krijgt, rijdt dan alleen als hij erbij is en doe voor de rest grondwerk. Zorg dat je altijd met iets positiefs eindigt. Iets wat goed gaat.
Probeer als dat lukt ietsje verder te gaan, maar neem maar hele kleine stapjes wat dat betreft. Je kunt niet verwachten dat je je paardje opeens in alle 3 de gangen keurig nageeflijk kunt rijden bijvoorbeeld.

Als ik jou was zou ik heel veel grondwerk gaan doen. Als je paard je voorbij loopt dan zou ik gewoon even een ophouding maken aan het halstertouw, eventueel met een stemhulp erbij. Als hij daarop niet reageert en toch voorbij je loopt dan moet je je afvragen waarom dat is. Als het komt doordat ie zenuwachtig of bang is zou ik de oefening blijven herhalen. Dus gewoon lopen en als ie harder wil dan jij gewoon even tegen houden, desnoods stilzetten. En goed belonen als ie stopt, dan weer wegstappen.
Als ie niet bang is en hij loopt je voorbij dan zou ik een keer goed boos worden. Misschien alleen met je stem, of misschien een keer met een ruk aan het halstertouw, dat kun je zelf het beste inschatten denk ik.

Als je weer gaat rijden moet je vantevoren, of tijdens het losstappen goed bedenken wat je doel is voor deze keer rijden. Hoe verwacht je dat je paardje zich zal gaan gedragen en wat wil je hem deze keer leren? Dat moeten altijd kleine dingen zijn. Ik denk dat je het beste kan beginnen met het rijden van tempowisselingen om goed controle over je tempo te krijgen.
Het is me niet helemaal duidelijk of ie aan de losse teugel ook zo gaat rennen? Als ie daarin ontspannen en rustig blijft kun je daarmee beginnen. Rijdt wat tempowissels en beloon hem uitbundig als ie braaf is en doet wat je vraagt. Vervolgens neem je de teugels langzaam korter totdat je heel licht contact hebt. Negeer zijn hoofdhouding en eventueel schudden met zijn hoofd of andere pogingen om eronderuit te komen. Ga weer overgangen rijden, als hij braaf is uitbundig belonen en je hand ontspannen (wel licht contact houden). Als hij gaat rennen op een rustige maar besliste toon NEE zeggen en een ophouding maken. Op dat moment moet hij luisteren naar jou en moet hij dus langzamer gaan lopen. Niet ophouden met vragen tot hij luistert en zodra hij luistert weer hand ontspannen en belonen.
Hij zal dan snel doorkrijgen dat de druk op zijn mond verdwijnt als hij langzamer loopt wanneer jij dat vraagt. Dat zal niet in 1 keertje rijden meteen lukken, maar als je hem consequent steeds op dezelfde manier aanpakt dan zal hij het snel begrijpen.

Als dat goed gaat kun je zijn houding aan gaan pakken. Maar je instructeur kan je waarschijnlijk veel beter helpen met de rijtechnische kant. Ik wilde je vooral laten zien dat je hele kleine stapjes moet zetten. Dat is voor je paard veel duidelijker en makkelijker te begrijpen en voor je zelf veel positiever omdat je zo'n klein doel dan ook kunt bereiken.

Ik zou het zeker nog niet opgeven met dit paardje, maar probeer het een beetje anders te benaderen. Als je zelf vaker het idee hebt dat je succes hebt met het paard dan zal je partner dat ook merken en minder roepen dat het paard weg moet. Als jij steeds blij thuis komt dan is het niet zo belangrijk dat je niet kunt rijden, of niet zover komt nog met rijden.

**Geplaatst**: 10-02-10 09:56

Re: té gevoelig?

Geplaatst: 10-02-10 09:56

ik had dominantie dan ook tussen aanhalingstekens staan. ken en paardje dat haar eigenaar steeds "uitdaagde" omdat ze onzeker was en twijfelde aan zijn leiderschap. Daarom "vroeg ze steeds opnieuw bevestiging en steun. Maar dit betekende ook dat het tijdens het grondwerk leek alsof het betreffende paard geen respect had voor iemand zijn persoonlijke ruimte.

Heel veel oefenen, in kleine stapjes. niet teveel ineens willen, met veel kleine succesjes bereik je veel meer (qua zelfvertrouwen en vertrouwen van het paard) dan telkens een "mislukking".
Veel succes!