Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
yvette46 schreef:hoelang is ze drachtig idd.
niet elk paard wil gereden worden als ze drachtig zijn dit kan de oorzaak zijn.
upperlady schreef:Ik zou inderdaat terug gaan naar het begin. Hebv een engels springer gereden die het super deed in parcour maar dressuurmatig was er geen rustig stapje of drafje bij. Opstappen moest altijd met de neus tegen de muur en iemand om haar vast te houden. Als ik zat was het los en scheuren maar. Verschil was wl dat dit paard supereerlijk was en me er niet af probeerde te krijgen. Maar tog, ik was hier zeker niet van gedient.
Ik ben met haar verder gegaan door er naast te staan, gewicht erop en weer afstappen. en een heel uitbundig iemand ernaast om haar de lucht in te prijzen waneer ze braaf was. Ook tijdens het werken (vroeg haar heel veel stelling,rustige stap en draf omdat ze dit niet kende) trainde ik door een paar keer midden in de training af te stappen. Een hele dikke knuffel te geven en er weer op. En dan weer stug verder met de traing. Verbazingwekkend genoeg vond ze dit vaak prima maar het echte opstappen aan het begin bleef en beetje een kriem. Helaas moest ik na 2 maanden met dit dier stoppen maar had haar toen wel zover dat mijn moeder de teugels niet meer vast hoefde te houden bij het opstappen en ze gewoon in de hoek bleef staan. Dus niet met haar neus tegen de muur. Het tussentijds op en afstappen ging op datmoment al zonder hulp bij de bakrant, dus niet in een hoek. Omdat ze altijd weg wou vliegen voor je goed en wel zat heb ik dit getraint door na het opstappen mijn moeder nog even uitgebrijd met haar te laten knuffelen en een lekker koekje te geven. Zo heeft ze aardig geleerd dat het ook heel gezellig kan zijn om bij iemand te mogen staan als er een ander op zit! Was in het begin echt omkoping maar als de weg verder komt kun je het koekje natuurlijk weglaten. En het gaf mij de tijd mijn evenwicht te vinden, goed en wel mijn beugels in te doen en mijn teugels op te pakken. Dat is al een stuk minder risico.
Ik was (en ben) er trouwens altijd hijlig van overtuigt dat een goed springpaard ook dressuurmatig in orde moet zijn maar dat wasw het eerste top-springpaard dat ik meemaakte dat er in de dressuur echt niks van bakte!
Ha trouwens ook even na bij jou paardje of het angst is, stress of bijdehand-zijn! Weet je dit?
ik hoop dat je er wat aan heb!
Sammetje_ schreef:En als ze er echt geen zin in heeft, waarom ga je dan niet via andere manier met haar bezig? Misschien dat afwisseling haar goed doet en dat ze dan ook met rijden makkelijker wordt.
manonutjuh schreef:Singeldwang? Ken zat paarden die even een rondje aan de longe moeten doen voordat je op kan stappen.
Als je eerst longeert en dan opstapt, gaat het dan wel goed?
upperlady schreef:Ik zou inderdaat terug gaan naar het begin. Hebv een engels springer gereden die het super deed in parcour maar dressuurmatig was er geen rustig stapje of drafje bij. Opstappen moest altijd met de neus tegen de muur en iemand om haar vast te houden. Als ik zat was het los en scheuren maar. Verschil was wl dat dit paard supereerlijk was en me er niet af probeerde te krijgen. Maar tog, ik was hier zeker niet van gedient.
Ik ben met haar verder gegaan door er naast te staan, gewicht erop en weer afstappen. en een heel uitbundig iemand ernaast om haar de lucht in te prijzen waneer ze braaf was. Ook tijdens het werken (vroeg haar heel veel stelling,rustige stap en draf omdat ze dit niet kende) trainde ik door een paar keer midden in de training af te stappen. Een hele dikke knuffel te geven en er weer op. En dan weer stug verder met de traing. Verbazingwekkend genoeg vond ze dit vaak prima maar het echte opstappen aan het begin bleef en beetje een kriem. Helaas moest ik na 2 maanden met dit dier stoppen maar had haar toen wel zover dat mijn moeder de teugels niet meer vast hoefde te houden bij het opstappen en ze gewoon in de hoek bleef staan. Dus niet met haar neus tegen de muur. Het tussentijds op en afstappen ging op datmoment al zonder hulp bij de bakrant, dus niet in een hoek. Omdat ze altijd weg wou vliegen voor je goed en wel zat heb ik dit getraint door na het opstappen mijn moeder nog even uitgebrijd met haar te laten knuffelen en een lekker koekje te geven. Zo heeft ze aardig geleerd dat het ook heel gezellig kan zijn om bij iemand te mogen staan als er een ander op zit! Was in het begin echt omkoping maar als de weg verder komt kun je het koekje natuurlijk weglaten. En het gaf mij de tijd mijn evenwicht te vinden, goed en wel mijn beugels in te doen en mijn teugels op te pakken. Dat is al een stuk minder risico.
Ik was (en ben) er trouwens altijd hijlig van overtuigt dat een goed springpaard ook dressuurmatig in orde moet zijn maar dat wasw het eerste top-springpaard dat ik meemaakte dat er in de dressuur echt niks van bakte!
Ha trouwens ook even na bij jou paardje of het angst is, stress of bijdehand-zijn! Weet je dit?
ik hoop dat je er wat aan heb!
vagolijntje schreef:als een ander er op gaat geeft het geen probleem? Zowiezo zou ik eerst bij je zelf gaan zoeken kijk waarom het paard reageerd of beter gezegt wanneer begint het gedrag zodra jij iets doet?
Kijk naar haar lichaamstaal etc
vagolijntje schreef:Doet ze dit ook bij de andere die haar rijd? En als je met een krukje op stapt doet hij het ook of in mindere mate?
Sommige (de meeste) paarden vinden het opstappen vervelend door dat hun ruggengraad veel zei druk moet verdragen. Als dit meerdere keren pijn heeft gedaan wil het paard dit voorkomen en gaat dus tegen je in als je wilt opstappen.
ik denk dus eerst dat ze last kan hebben van haar rug waardoor ze dus zo heftig reageerd, het betekend trouwens Piet dat ze alleen met opstappen hier pijn aan beleefd kan ook tijdens het rijden bijv de eerste 10 min omdat de ruggegraad bijwijzevan spreken scheef wordt getrokken door het gewicht van de op stappende ruiter
Maar overweeg eens goed of dit paard niet te hoog gegrepen is voor je. Niet zo snel opgeven is een goede eigenschap, maar reeël blijven en durven toegeven dat een paard echt niet bij je past en zo ongelukken voorkomen ook.