Geplaatst 
Maarrr… de nieuwe binnenbak is toch even een probleem. Om de een of andere reden is de hele achterkant van de bak voor Abel not amusing. Als ik een volte bij de B wil draaien (rechterhand) dan doet hij dat wel, maar heel gespannen, zijn lijf gaat in de -klaar om te schrikken modus- en de ontspanning is helemaal weg. Zijn oren staan strak naar voren naar het 'gevaar' en zijn aandacht voor mij is ver te zoeken. Zijn we ergens bij de E dan gaat het wel weer tot we weer de hoek voor B uitkomen en dan begint het weer.
Abel is zowiezo -voor mij- al heel moeilijk in de ontspanning te rijden, en dit maakt het er niet leuker op.
Ik snap dat een verhuizing best een impact kan hebben op een paard, al is daar bij Abel voor de rest weinig van te merken. Hij is relaxt in de omgang, lijkt zich thuis te voelen, komt genoeg buiten of los in de bak of in de stapmolen. Staat niet hoog in het voer. Kilo sportbrok per dag, 2x een schep wortelen en van mij een bekertje muesli.
Door persoonlijke redenen heb ik een tijdje geen les, dat komt wel weer, maar ik hoop dat mensen misschien tips hebben om me op weg te helpen.
Wat heb ik al gedaan:
Meermalen gelongeerd achter in de bak, in het begin is hij dan schrikkerig, maar hij komt daar wel doorheen en dan lijkt het over te zijn. Stap ik dan de volgende dag in het zadel is het weer hetzelfde.
Aan de hand gelopen, ook dan blijft hij op zijn hoede.
Achterin opgestapt en daar begonnen met rijden, dat helpt een tijdje tot hij daadwerkelijk schrikt van iets -wegschiet- en dan is het weer drama.
Een vriendin in de enge achterkant gezet. Dat hielp op dat moment wel, maar de volgende keer was het weer drama.
Het enige moment wanneer het beter gaat is als er andere paarden/mensen in de bak zijn. Laatst heb ik door een priveles van iemand heen gereden, en toen ging het beter. Ik hoopte dus dat hij er vanaf toen doorheen was, maar de volgende keer onder zadel was het weer hetzelfde. Gisteren samen met een pony gereden en toen was het weer drama.
Hij blijft terugvallen in dat schrikkerige gedrag. Hoe kom ik daar nou toch doorheen?
(Ook met een andere ruiter overigens en al al onze paarden op stal vinden dat een verdacht hoekje, haha.)
En het beste hielp toch wel om het voor te zijn, af te leiden, als ie schrok het te negeren en vooral doen alsof je gek bent.. Aandacht moet bij jou blijven, dus wil die onder je weg rennen dan neem je m terug, zet m desnoods stil, druk hem op zij voor je been, doe iig iets waardoor die bij jou blijft. Ook wou die van mij nog wel eens de rem erop gooien en rechts omkeert maken en dat was het punt waar ik wel boos om werd, dus dan schopte ik hem wel even letterlijk vooruit die hoek in.. 
