mick75 schreef:Ernaast lopen hebben we al gedaan, dan doet ie het wel braaf (met tegenzin, dat wel) maar zodra die extra stimulans er niet meer is blijft ie weer stug doorlopen.
Dan denk ik dat je die stap te snel of te groot hebt gemaakt. Eerst aan de hand op een manier dat zelfs die tegenzin vrijwel niet meer merkbaar is. Dan iemand erop. In eerste instantie geeft de persoon ernaast het 'ho'-teken. Dan de persoon op het paard, waar de begeleider (en dus ook het paard) op reageren. En pas als het paard het initiatief van de ruiter volgt en niet van de begeleider, kan die persoon voorzichtig wat afstand nemen. Dat heel langzaam opschuiven tot 2 meter, vervolgens alleen nog maar 'in het zicht', dan in het midden en dan pas kun je overwegen om het ook eens zonder iemand erbij te doen. Langzaam en onverzettelijk dus
Dat kan dus beslist heel lang duren (want hij heeft ook al een hele tijd z'n zin gekregen, dus het is des te lastiger om dit er uit te krijgen.)
Omdat je in de tussentijd toch wel wilt rijden zou ik tijdens het gewone rijden vooral zorgen geen halthouden te vragen - hoe vaker hij het kan negeren, hoe lastiger het blijft.