Geplaatst Ze steekt echter barstenvol energie en het lijkt wel alsof ze die graag kwijt wilt, ookal weet ze bij wijze van spreken niet hoe ze haar adem moet vinden wanneer je al een tijdje aan een vlot tempo bezig bent. Het lijkt op jogger die ondanks hij de conditie niet heeft toch weigert op te geven en doorbijt om zijn grens te verleggen. Je voelt dat ze echt vooruit wil lopen, maar ze blijft zo hardnekkig doorlopen zonder ook maar een teken te geven te willen stoppen(vertragen,..) dat ik bang ben dat ze nog eens letterlijk neervalt als ik haar niet af en toe zeg dat ze even mag rusten
. Aan de longe is het net hetzelfde, ik heb zo het gevoel dat ze rondjes zou blijven galoperen totdat ze hartaanval krijgt als ik geen teken geef om te rusten.Wat doen jullie met zo'n paard? Toch maar op tijd even een halt toe roepen voordat ze nog eens neervalt, ookal voelt ze als een tijdbom die het liefst nog een heel tijdje doordoet en bij de minste kans die ze krijgt haar tempo verhoogt. Of overdrijf ik en maar gewoon doorrijden en denken dat ze vanzelf wel zal aangeven wanneer ze het écht moeilijk krijgt?
), zonder dat hij zich lichamelijk hoeft uit te putten. Dus heel veel afwisseling, lekker gymnastiseren, veel 'rare' lijntjes rijden ter afwisseling van de geëikte voltes, gebroken lijen e.d. overgangen en tempowisselingen, doe dingen die hij niet verwacht. Regelmatig een stappauze aan de lange teugel in de training, maar houd het paard daar ook geestelijk bij de les. Moet je zien hoe hard hij staat te gapen na een half uurtje werk. Langzaam kun je zo de conditie opbouwen en kun je weer echt aan het werk. 
