Sinds een week of 2 is dit probleem aan de gang.
Ik had vrijdag en zaterdag heerlijk gereden op mijn verzorgpaard.
Een springgefokte kwpn, van een jaar of 16. Hele holle rug, zwakke, stijve achterhand.
Is het gewend om gewoon in de krul getrokken te worden, gebruikt zijn rug nooit echt goed.
Ik had de laatste tijd last van een gespannen en bokkerige galop, dat heb ik opgelost door eerst te zorgen dat de draf in orde is, daarna pas de galop. Dat werkt erg goed!
Ik had dus zowiezo anderhalf uur gereden, zijganetje meegepakt, ging super. Ik had zo een wedstrijd willen starten.
Zondag had een van de eigenaren een stapritje gemaakt, maandagavond had de andere les.
Nou, dinsdag ging ik zitten, vol goede moed.
Lekker aan een lang teugeltje losgedraafd, en toen wou ik mijn teugels op maat gaan maken. Net zoals vrijdag en zaterdag.
Alleen nu... Spant paard zijn rug aan, begint te dreigen. Ik denk, hij zal wel een beetje sjagerijnig zijn, nog niet wakker. Dus been geven, lekker doordraven hoor. Nou, gewoon bokken, aangaloperen, op de plaats galoperen. Toen dacht ik, mischien gewoon even laten gaan, dus handen naar voor. Wie weet wil hij eerst lekker galoperen tegen de stijfheid. (Dat was mij aangeraden door de eigenaar.) Hij galopeert op de lange zijde lekker door, remt in de hoek af, en bokt een aantal keer achter elkaar. Ik lag er echt bijna naast, had het niet verwacht.
Het ging immers juist zo goed.Heb daarna nog gelongeerd, lekker laten lopen, ik hoopte dat 'ie gewoon z'n ei kwijt moest. Nou totaal geen verbetering.
Volgende dag hetzelfde liedje, iets minder erg.
Sinds dien heb ik niet meer fijn kunnen rijden.
Zonder zadel een beetje rondjes sukkelen vind hij wel oké, maar als ik dus serieus ga dressuren niet. Zadel ligt goed, goed merk ook, is een kieffer. Ik heb het idee dat er maandagavond in die les iets niet lekker is gegaan, maar ik ga niet doorvragen...
Hoop dat morgen in de les vanaf de grond wel duidelijk is wat er fout zit. Want ik ben er gewoon kwaad van, en eigenlijk ook verdrietig. Ik geloof niet dat een paard wakker word met de gedachte, ik heb hiervoor 2 keer mijn best gedaan, en nu kap ik er weer lekker mee. Ik kon gewoon aan hem merken dat 'ie het lekker vond, hij was helemaal los, kon opeens aan een lang teugeltje galoperen. Super zijn best doen, als ik 2 keer schouder binnenwaarts vraag, het volgende rondje uit zichzelf even laten zien dat 'ie ook travers kan. (Vond ik niet zo'n goed plan, maar vooruit.
)Iemand enig idee wat hier aan de hand is? Als ik 'm in stap naar beneden rijd, dan aandraf, ga doorzitten, en 'm aan de teugel (of eigenlijk meer een valse knik, maar in elk geval naar beneden) rijd, dan is alles prima? Heel erg bedankt in elk geval...