Ik zit zelf dus niet aan de teugel, heb een licht contact (heel licht, soms betrap ik mijzelf erop dat mijn teugels weereens te lang zijn
) en ik rijd met hem heel veel overgangen van stap naar draf en terug, middendraf, langzame draf (verzameld is een te groot woord
), halt, draf, gallop, volte openen en sluiten, slangevoltes, wijken etcetera.Basis dressuurwerk dus. Als hij dan loslaat en ontspant dan loopt hij diep en vrij opgekruld (in mijn beleving, kort arabierennekje dat wel). Ik heb dan niets in mijn handen, want hij laat dan helemaal los.
Echter is dit goed?
In de gallop is er nog geen ontspanning, hij gaat dan razendsnel en ik ben nu alleen nog maar bezig om hem rustig te laten galloperen op een volte. Zodra hij dan weer naar draf gaat en hij weer op een rustig tempo draaft gaat hij dus weer uit zichzelf ' in de krul ' met heel los teugelcontact.