Geplaatst Ik sta op een hele mooie gezellige pensionstalling tegenover het bos en de hei op 10 min stappen. Maar hier komt het.
Mijn allerliefste fjord is niet bosmak of heidemak. Het rotbeest schrikt gewoon van de allergewoonste dingen, omgevallen bomen, boomstammen, paaltjes, lucht, niets, kabouters, elfjes, kobolden en weet ik veel wat voor fantasiedingen er nog meer rondlopen hier.
Ben je net lekker aan her draven of galoperen en dan neemt meneer weer een karpersprong opzij vanwege dat 'enge' ding daar.
Vandaag weer, heerlijk al 1 1/2 uur aan het stuiteren door het bos, dan weer de hei. Komen we langs een militaire oefening en wat doet meneer, die hinnnikt
. Hij hinnikt constant als hij maar ergens beschaving ziet, of het nu fietsers, wandelaars of soldaten zijn. Ik rijd ook altijd liever alleen (deed ik in Dordt ook) en door mn wisselende rooster is het lastig afspraken maken met stalgenoten.
Van mn bomproof fjordje is af en toe echt niks overgebleven hier in Ede, het is net alsof dat gedeelte van hem is blijven hangen in Dordt. Wandel ik met hem dan is er vaak niks aan de hand en hoe (soms krampachtig) ontspannen ik ook ben tijdens het rijden, het blijft een ADHD-er. En geloof me dat is heel wat voor mijn fjord.
Wat moet ik hier nou mee?
] 
) zag, wou hij daar gelijk achteraan. Ik had mn handen er af en toe meer dan vol aan! Ik heb gewoon doorgezet en geprobeerd te doen of mn neus bloedde als hij weer wat eng vond. Soms waren er opstakels waar hij echt doodzenuwachtig van werd, dan loodste ik hem er langs met praten en belonen. Het ging steeds beter, maar hij bleef wel af en toe zijn streken houden (maar hey, een konijn dat tussen de varens vandaan komt rennen is dan ook wel echt eng). Succes! 
