Bokt.nl

**Geplaatst**: 20-11-12 09:01

Geplaatst: 20-11-12 09:01

Haha, ademen in galop... volgens mij doe ik dat niet... galop is dus ook altijd maar heel erg kort bij ons

Ik zat beetje terug te denken over het opnieuw beginnen.. dat ik nu weer bij start sta is wel duidelijk, maar hoe kwam ik hier eigenlijk?

Op zich had ik als tiener op de manege altijd lol in het paardrijden en was meer aan het spelen dan serieus rijden. Dat was wel vol vertrouwen toen.
Daarna onder strenge begeleiding wedstrijden, beugels aan de singel vast en zitten maar. Nog wel lol, maar minder vaak. Vooral veel plezier in de buitenritten. Ik moet toegeven dat ik wel blij en trots was als we iets wonnen. Of als een oefening goed ging en we complimenten kregen.

Daarna werd ik helemaal vrijgelaten om jonge paarden in te rijden. Dat was zo verademing, niet meer die druk om te presteren. Toen kwam het plezier weer terug en ik vond het leuk om samen met het paard uit te vogelen wat werkte met trainen en wat niet. Keek toch niemand, dus mocht zo vaak fout of overnieuw als nodig was. Dat was op een heel vriendelijke geduldige manier waar ik me fijn bij voelde.

Nu zijn we uhhmm 20 jaar verder en ik mis toch wel dat onbevangene van die eerste manegetijd (ondanks alle fouten daar).

**Geplaatst**: 20-11-12 09:20

Re: Opnieuw leren rijden deel 4 - salsa dansen met je paard

Geplaatst: 20-11-12 09:20

JK

Maar klinkt als een hele geslaagde rit!!

Azmodania: heb je nu een eigen paard of rij je nog steeds op een manege?
Dat onbevangene komt niet meer terug. Is mijn ervaring. Maar dat wil niet zeggen dat je er geen lol meer in kan hebben. Zoek naar die balans

**Geplaatst**: 20-11-12 09:42

Geplaatst: 20-11-12 09:42

Hier ook soms dat gemis naar die onbevangenheid. Heb een leuke manege tijd, waar ik echt heb leren paardzitten. Wou op de gekste pony's, en rare spelletjes doen zoals tikkertje, maar dan achterste voren zitten... (Achterstevoren áchter het zadel vond de pony wat minder leuk, bokte net zolang tot ik eraf lag, maar dat was natuurlijk geheel terecht dus kreeg ie een sorry van mij)

Maarja, had toen gewoon een superevenwicht, én lef. Mis dat weleens hoor...(Heb op mijn 17e een hersenbloeding (2 zelfs) gehad, en oa daar dus een evenwichtsprobleem aan overgehouden).

Nu is het zo dat ik me veel meer bewust ben van mijn rijden en zitten. 1 Ding is dus dat ik absoluut niet in de mond van het paard wil zitten. Een licht contact is prettig, maar ik wil absoluut niet dat ik daar houvast aan moet hebben, wat ik zelfs op wedstrijden bij de M nog weleens zie? Vrijdag was dat zo'n mooi voorbeeld: Ik reed een haf, en dat vorige zadel bleek te klein. Ondertussen dus een paar weken rust (ivm kneuzingen door dat zadel dus) en nu een goed passend zadel. Ik stapt op, en voelde die eerste passen al dat hij zo ruim liep. Na wat loswerken, draven, en dat was ook een wereld van verschil. Tot ik ging schakelen: paar passen terug, heel braaf, bleef lekker onder je dansen. Paar passen naar voren, en hij vloog me naar voren! Hij deed het juist superbraaf, en hij kón naar voren. Maar daar had ik ff niet op gerekend, dus ik steek ook meteen mijn handen/armen naar voren zodat ie kán gaan, en ik hem sowieso niet in de mond zit. Maar het zag er wel grappig uit.. (Ik bleef zelf dus wel wat achter in de beweging)

**Geplaatst**: 20-11-12 10:15

Geplaatst: 20-11-12 10:15

Ik ken dat onbevangen gevoel niet, want ik heb pas op mijn 20ste leren rijden.
Ik zag dus direct overal gevaar. Dat maakt ook dat ik vaak de neiging heb tot foetus-houding tijdens het rijden als het wat spannend wordt.

**Geplaatst**: 20-11-12 10:21

Re: Opnieuw leren rijden deel 4 - salsa dansen met je paard

Geplaatst: 20-11-12 10:21

Ik heb dat onbevangen gevoel ook nooit gehad. Ik ben begonnen toen ik 10 was, maar was erg onzeker en verlegen en vond alles eng.

**Geplaatst**: 20-11-12 10:26

Geplaatst: 20-11-12 10:26

Hier iemand die dat onbevangen gevoel heel erg mist

vooral nu ik pas voor de 1e keer van mijn pony af ben gevallen in de galop.
Op de linkerhand springt hij steeds verkeerd aan,rondje gegalopeerd,terug genomen en opnieuw aangesprongen en toen schoot hij er vandoor.Helaas met een bok op het laatst tijdens de noodrem waardoor ik er voolangs af viel.Dag balans,hallo deuk in ego.
Blub afgeklopt,opnieuw opgestapt en eerst wat gedraaft om vertrouwen weer terug te krijgen.Uiteindelijk op de rechterhand weer aangesprongen en hij ging er weer vandoor.Kon net blijven zitten en besloten met schrik in de benen hem nu uit te stappen en het van de week weer eens te proberen.
Maar ja,thuis ga je relativeren...ik geloof dat het niet aan mijn pony ligt.
Hij pakt op de linkerhand ook het bit weleens vast,kantelt soms iets en heeft moeite met buiging tegenwoordig.We gaan dus weer een stapje terug en verder werken aan het rechtrichten en buigen naar twee kanten...

**Geplaatst**: 20-11-12 11:28

Geplaatst: 20-11-12 11:28

Onbevangen rijden. Heerlijk. Ik kan het nog steeds. Zelfs na een aantal ambulance ritten. Maar volgens mijn ouders mis ik het gen voor stress en angst. Mijn moeder had het liever anders gezien. :')

Het is ook een beetje een omschakeling maken bij jezelf. Heb op mijn 12e een half jaar met pure angst gereden na een ongeluk, op mijn 13e besloten het los te laten en er helemaal voor te gaan en dat lukte.

**Geplaatst**: 20-11-12 11:37

Geplaatst: 20-11-12 11:37

Chaos schreef:
Onbevangen rijden. Heerlijk. Ik kan het nog steeds. Zelfs na een aantal ambulance ritten. Maar volgens mijn ouders mis ik het gen voor stress en angst. Mijn moeder had het liever anders gezien.

Het is ook een beetje een omschakeling maken bij jezelf. Heb op mijn 12e een half jaar met pure angst gereden na een ongeluk, op mijn 13e besloten het los te laten en er helemaal voor te gaan en dat lukte.

Knap zeg!

Ik ben het onbevangene al twee jaar kwijt. Nadat ik mijn rug brak heb ik nooit echt meer durven rijden, terwijl dat ongeluk niks met de paarden te maken had. Nu duik ik in elkaar bij de minste stap opzij

**Geplaatst**: 20-11-12 11:49

Geplaatst: 20-11-12 11:49

Chaos schreef:
Onbevangen rijden. Heerlijk. Ik kan het nog steeds. Zelfs na een aantal ambulance ritten. Maar volgens mijn ouders mis ik het gen voor stress en angst. Mijn moeder had het liever anders gezien.

Het is ook een beetje een omschakeling maken bij jezelf. Heb op mijn 12e een half jaar met pure angst gereden na een ongeluk, op mijn 13e besloten het los te laten en er helemaal voor te gaan en dat lukte.

Ben ik het niet helemaal met je eens. In mijn geval is de eerste reden dus mijn verminderd evenwicht, maar een hele belangrijke reden: mijn kids. Ik heb nu veel meer verantwoordelijksgevoel. Dát is ook wat ik meer om me heen hoor: zodra mensen ouder worden (in twee opzichten dus

) wordt het rijden een stuk bewuster en voorzichter..

**Geplaatst**: 20-11-12 11:52

Re: Opnieuw leren rijden deel 4 - salsa dansen met je paard

Geplaatst: 20-11-12 11:52

Is zeker waar.
Ik wil ook niet jong kinderen krijgen om die (en andere) redenen.

Maar ik zie het bij leeftijdsgenoten ook al heel veel, en die wonen allemaal nog thuis en zijn kindloos.
Ik heb sowieso een knop in mijn lijf hoor. Zet je alle gevoelens mee af. Dus als ik merk dat ik nerveus wordt zorg ik dat dat verdwijnt. Klinkt allemaal beetje vaag maar helpt super en heb nooit zenuwen gehad voor bijv. examens.

**Geplaatst**: 20-11-12 11:57

Geplaatst: 20-11-12 11:57

Marocje schreef:
Ben ik het niet helemaal met je eens. In mijn geval is de eerste reden dus mijn verminderd evenwicht, maar een hele belangrijke reden: mijn kids. Ik heb nu veel meer verantwoordelijksgevoel. Dát is ook wat ik meer om me heen hoor: zodra mensen ouder worden (in twee opzichten dus ) wordt het rijden een stuk bewuster en voorzichter..

Toch is dat wel iets wat je kunt leren.

Als voorbeeld:
Mijn moeder heeft een vreselijk lijf, door haar ziekte. Als zij een keer valt is de kans heel groot dat het klaar is met paardrijden. Mijn moeder is een jaar of 7 geleden, toen was haar lijf al in aftakeling, voor het laatst gevallen. Ik denk dat ze de 5jaar erop zo'n beetje met angst en spanning heeft gereden. Ze kocht in die 5jaar een ander paard, een Fries. Daar zit ze steviger op. Maar nog steeds spanning. Mijn moeder heeft daar vreselijk de balen van gehad en op een gegeven moment besloten dat ze het los moest laten. Alle ritten met spanning om maar een ongelukje te voorkomen brachten niet het plezier dat het eerst deed. En nu ze die spanning heeft losgelaten zit ze beter en makkelijker. En als haar paard eens bokkesprongen maakt (en dat doet de merrie.

) dan gaat ze fijn mee in de beweging ipv in elkaar te duiken als een brok spanning. De kans dat ze valt is minder groot nu ze geen spanning meer vasthoud, dus de stap is groot maar het plezier groter.

Je hebt een wat verminderd evenwicht zeg je (en weet ik ook, maar anders klinkt het zo raar) maar hoe meer rekening je er mee houdt hoe meer je vasthoud. Om los te laten moet je in je hoofd ook kunnen loslaten anders houd je teveel spanning vast. Die spanning maakt je dan stugger wat nog lastiger is voor je balans. Als je losser op je paard zit ga je makkelijker mee op het ritme van het paard. Als ik jou een beetje ken weet ik dat je alles heel erg overdenkt. Dat is goed, in die zin je bent bewust. Maar is ook niet handig want je concentreert je dan misschien net te veel of te lang op het verkeerde. Als je ontspannen rijdt en heerlijk zit (die ritten heb jij ook weet ik dan weer

) dan is het zoeken naar je balans minder, toch?

Ik bedoel dit niet vervelend ofzo he. Het stukje naar jou is meer een vraagstelling dan dat ik dat zo geconstateerd heb.

**Geplaatst**: 20-11-12 12:11

Re: Opnieuw leren rijden deel 4 - salsa dansen met je paard

Geplaatst: 20-11-12 12:11

Hee Miran!! Zit je nou zonder cap op het paard (in je profiel)? :oo

**Geplaatst**: 20-11-12 12:49

Geplaatst: 20-11-12 12:49

Chaos schreef:
Toch is dat wel iets wat je kunt leren.

Je hebt een wat verminderd evenwicht zeg je (en weet ik ook, maar anders klinkt het zo raar) maar hoe meer rekening je er mee houdt hoe meer je vasthoud. Om los te laten moet je in je hoofd ook kunnen loslaten anders houd je teveel spanning vast. Die spanning maakt je dan stugger wat nog lastiger is voor je balans. Als je losser op je paard zit ga je makkelijker mee op het ritme van het paard. Als ik jou een beetje ken weet ik dat je alles heel erg overdenkt. Dat is goed, in die zin je bent bewust. Maar is ook niet handig want je concentreert je dan misschien net te veel of te lang op het verkeerde. Als je ontspannen rijdt en heerlijk zit (die ritten heb jij ook weet ik dan weer ) dan is het zoeken naar je balans minder, toch?

Ik bedoel dit niet vervelend ofzo he. Het stukje naar jou is meer een vraagstelling dan dat ik dat zo geconstateerd heb.

Klopt: als het rijden lekker gaat, kan ik ook echt zitten en helemaal mee gaan met de bewegingen. Dan voel ik niet dat mijn evenwicht me beperkt.
Maar als het paard dan gek doet, of zoals laatst onder me uit vliegt in galop dat ik ff niet mee kan komen, dan heb ik mijn beugels nodig (kwam ik dus toen achter..) 1 beugel verloren, en ik schoot in paniek. Ik kan dan gewoon niet zitten, terwijl ik dus voorheen die ander uitschopte en dan altijd bleef zitten. Dat hele verschillende gevoel is soms frusterend, maar ook weet ik dat ik toén, niet correct zat. En daar bedoel ik mee dat ik toen waarschijnlijk klemde, want ik zat echt als lijm op een paard. (Ik kan me overigens niet terughalen dat ik echt klemde hoor, zo voelde dat niet. Ik zat gewoon vastgeplakt en kon lekker meegaan met die gekke sprongen)

Maar wat jij bedoelt volgens mij klopt: als ik lekker mijn hoofd los laat, en met het gevoel mee ga, dan kan ik soms echt heerlijk rijden. (vandaar dat het vaak juist ná een les zo lekker gaat, tijdens de les ben ik teveel in mijn hoofd bezig... Het grappige is dat C dit dus allang gemerkt had, en daarom het bevordelijk vond om samen te lessen: hij liet mij daar alleen zelf achter komen

)

**Geplaatst**: 20-11-12 12:52

Geplaatst: 20-11-12 12:52

Chaos schreef:
Hee Miran!! Zit je nou zonder cap op het paard (in je profiel)?

Uhm, ja, haha. Ik weet alleen niet meer of dat voor de foto was, maar volgens mij niet. Dat is twee jaar geleden, en daar mocht je nog op eigen verantwoording zonder cap rijden... EN heel eerlijk gezegd, heb ik mij juist zonder cap altijd veel safer gevoeld dan met cap. Cap raakt toch eerder de grond dan je hoofd zou doen (of net niet) dus kreeg je alsnog een klap... Maar ben er inmiddels aan gewend en kan nu niet meer zónder cap rijden, te kaal

**Geplaatst**: 20-11-12 12:53

Geplaatst: 20-11-12 12:53

Ja ik ga morgen proberen te rijden en als dat goed gaat zsm naar Ca. Hij was ook bij ons geweest vorige week, maar toen brak ik net mijn vingers en kon ik dus WEER niet lessen. Grr.

**Geplaatst**: 20-11-12 12:56

Geplaatst: 20-11-12 12:56

Het zit je ook niet mee he? Hoop dat het rijden een beetje gaat?

**Geplaatst**: 20-11-12 12:57

Geplaatst: 20-11-12 12:57

Marocje schreef:
Klopt: als het rijden lekker gaat, kan ik ook echt zitten en helemaal mee gaan met de bewegingen. Dan voel ik niet dat mijn evenwicht me beperkt.
Maar als het paard dan gek doet, of zoals laatst onder me uit vliegt in galop dat ik ff niet mee kan komen, dan heb ik mijn beugels nodig (kwam ik dus toen achter..) 1 beugel verloren, en ik schoot in paniek. Ik kan dan gewoon niet zitten, terwijl ik dus voorheen die ander uitschopte en dan altijd bleef zitten. Dat hele verschillende gevoel is soms frusterend, maar ook weet ik dat ik toén, niet correct zat. En daar bedoel ik mee dat ik toen waarschijnlijk klemde, want ik zat echt als lijm op een paard. (Ik kan me overigens niet terughalen dat ik echt klemde hoor, zo voelde dat niet. Ik zat gewoon vastgeplakt en kon lekker meegaan met die gekke sprongen)

Maar juist dat kun je leren natuurlijk.

Zonder beugels is het evenwicht zoek, okee. Begrijpelijk. Met beugels kun je prima mee komen in galop. Daar kun je goed genoeg voor zitten en een seconde onstabiliteit maakt niet dat je gelijk van je paard stuitert.

Je raakt een beugel kwijt, denkt dat je dat helemaal niet kan omdat je ff in onbalans bent en raakt in paniek. Dan vind je die beugel ook niet meer terug want daar zit je te gespannen voor. Dus dat bevestigd het gevoel dat je het niet red zonder je beugel.

En als je het niet geloofd ben je van harte welkom een keer te komen rijden op mijn merrie met voltigeersingel.

Onze stal ligt redelijk binnen je route.

Laatst bijgewerkt door Chaos op 20-11-12 12:58, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 20-11-12 12:58

Geplaatst: 20-11-12 12:58

Marocje schreef:
Het zit je ook niet mee he? Hoop dat het rijden een beetje gaat?

Ja morgen naar ZH voor gips, maar Nikki wil no gips dus laat ze tapen en dan ff kijken hoe het rijden gaat.

**Geplaatst**: 20-11-12 13:13

Geplaatst: 20-11-12 13:13

Nee, dat stukje klopt niet: ik verloor mijn beugel omdat mijn paard onder me uit liep, hij was té snel dat ik het niet kon bijhouden (beter nog, hij reageerde niet om mijn hulpen om rustiger te lopen). Op dat moment schoot mijn beugel ook nog uit, terwijl hij net de lange zijde in het verzier had en het op een spurt wilde zetten. Toen was het jammer, maar koos ik voor mezelf (paard dus op de rem tegen schot) anders had ik eraf gelegen. Het was mijn buitenbeugel die ik verloor, dus kon hem daarom niet op de volte zetten, want dan schoof ik er ook af..

Of ik echt kan rijden zonder beugels/zadel weet ik eigelijk niet. Vroeger geen probleem, pony met halster om, erop en in volle galop de wei door... Heb ook voltige gedaan toen, hartstikke leuk. Alleen dacht ik dat ik dit na mijn hersenbloeding ook wel kon, lag er toen alleen na elk kwart rondje alweer af, héle rare gewaarwording...

**Geplaatst**: 21-11-12 13:42

Re: Opnieuw leren rijden deel 4 - salsa dansen met je paard

Geplaatst: 21-11-12 13:42

ademen met de sprongen, denk dat het hyperventilatie word.. hihi ze heeft korte pootjes!
Zonder zadel rij ik soms nog liever, om echt de spieren en spanning/ontspanning te voelen.
Mijn filmpje van het rijden is mislukt, het was al te schemerig. Rijden was ook niet fijn, kon maar niet de vinger erop leggen waarom niet. Totdat ze in de stal stond en gelijk begon te plassen.. ja, dan kan ik t wel begrijpen...

**Geplaatst**: 23-11-12 19:33

Geplaatst: 23-11-12 19:33

Onbevangen rijden... oooh heimwee naar vroeger! Toen ik als kind nog met nul lessen dacht dat ik goed kon rijden, en met m'n ponietje door de polder scheurde. Er af donderde, weer opstapte en vrolijk verder scheurde...

Nu: ouder (niet persé wijzer-haha), met slechte rug, Suus die snel wegglibbert.. nee hoor geen onbevangenheid meer

Heel soms, als Suus lekker relaxed in haar velletje zit, geen trekkers om onze oren vliegen en de paadjes lekker droog zijn, dan komt het weer een beetje terug. Dan kan ik (en Suus zeker

) genieten van een harde rendraf of galop. Nu ligt de focus op Suus haar achterhand trainen. Ik denk dat daar de meeste "problemen" die we hebben vandaan komen.

Dinsdag liet ze me echt versteld staan. Ik was Amanda's stapoefeningen aan het doen op een veldje met wat boompjes, 3x 5 op een rij. Veel slalommen, gebroken lijntjes, voltes rond de boompjes. Zacht billen, en sturen met m'n navel. Wat zo mooi is hieraan is dat je benen ook automatisch goedliggen. Eerst was ze een beetje stijf, ook al hadden we al zo'n 10 minuutjes losgedraafd. Maar ze was wel heel alert en lekker vlot (als altijd), en na ong een kwartiertje lukte het haar om mooi in te buigen, NIET over de schouder weg te vallen bij de voltes, contrastelling, schouder binnen-buiten, alles lukte gewoon!!! Zo trots op Suus

Daarna een stuk gedraafd met losse teugel als beloning, blij briesend naar huis.

hopelijk blijft het dit weekend toch nog een beetje droog... kunnen we weer!

**Geplaatst**: 23-11-12 21:20

Re: Opnieuw leren rijden deel 4 - salsa dansen met je paard

Geplaatst: 23-11-12 21:20

Dat klinkt geweldig! Dat kan je hele dag goed maken hè? Heerlijk

**Geplaatst**: 23-11-12 22:36

Re: Opnieuw leren rijden deel 4 - salsa dansen met je paard

Geplaatst: 23-11-12 22:36

klinkt heerlijk loe-loe

ja onbevangen rijden! ik dacht echt dat ik dat na het overlijden van mijn vorige paard helemaal kwijt was (en dat is het ook een half jaar geweest) maar met mijn nieuwe paard ga ik steeds meer onbevangen rijden: genieten!!! Hij is betrouwbaar, werkwillig en rijtechnisch krijgen we het steeds beter onder de knie!
a.s. zondag gaan we een onderlinge proberen!!! aaaaaahhhh

**Geplaatst**: 25-11-12 00:11

Re: Opnieuw leren rijden deel 4 - salsa dansen met je paard

Geplaatst: 25-11-12 00:11

Oh leuk! Succes PW, laat ff horen hoe het gegaan is?

**Geplaatst**: 25-11-12 09:58

Geplaatst: 25-11-12 09:58

Loe_Loe schreef:
Dinsdag liet ze me echt versteld staan. Ik was Amanda's stapoefeningen aan het doen op een veldje met wat boompjes, 3x 5 op een rij. Veel slalommen, gebroken lijntjes, voltes rond de boompjes. Zacht billen, en sturen met m'n navel. Wat zo mooi is hieraan is dat je benen ook automatisch goedliggen. Eerst was ze een beetje stijf, ook al hadden we al zo'n 10 minuutjes losgedraafd. Maar ze was wel heel alert en lekker vlot (als altijd), en na ong een kwartiertje lukte het haar om mooi in te buigen, NIET over de schouder weg te vallen bij de voltes, contrastelling, schouder binnen-buiten, alles lukte gewoon!!! Zo trots op Suus Daarna een stuk gedraafd met losse teugel als beloning, blij briesend naar huis.

Super zeg!

Je merkt het aan Suus en die merkt het weer aan jou dat het lekker gaat.

Sandor is de laatste tijd erg speels, ik denk dat het ook komt doordat ze nu in een paddock staan ipv op de veel grotere wei. Ik zou eigenlijk zo soort ovaal renbaan moeten hebben hier, dat hij flink hard kan. Of iets van spelletje verzinnen.. zal eens kijken waar de slalom pionnen liggen.. iemand nog tips voor dat soort dingen? Iets om zijn koppie bezig te houden.

Zit te denken om soort van barrelrace spel aan hem te leren.. dat hij het patroon kent en hij iets te doen heeft mentaal. En ik kan dan zorgen dat hij zich niet vast zet en lijf goed gebruikt. Is het wat om de bochten dan in stap te doen, en de tussenstukken draf/galop? Denk dat die overgangen wel goed zijn voor ons. Oh ja en stukjes achterwaarts ertussen, paar meter voor de barrel.

Succes vandaag, Partywitch, zet hem op!