Wat zijn paarden eigenlijk verschrikkelijk vergevingsgezinde paarden.
En wat is het maar goed dat ik er 1 heb die dat niet is. Anders had ik misschien nooit de overstap gemaakt.
Edit:
LiVetime schreef:Heb wel een schuldgevoel naar de andere paarden die ik heb gereden en heb gehad inderdaad..
Maar met Meagan ben ik al vrij snel gaan lessen nadat k dr zadelmak heb gemaakt. Dus schuldgevoel naar haar valt wat dat betreft mee.. Ook omdat de eerste paar maand dat ik dr af en toe pakte om te rijden we vooral spelenderwijs dingetjes deden. Niet echt rijtechnisch gericht nog. Dus rijdend over een zeil..voetballen met grote paardenvoetbal...balkjes lopen.. Jambette onder het zadel.. Alles om het rijden niet direct in verband te leggen met training, maar met spelen.
Ik heb ook meteen les gehad. Het 1e jaar zijn we alleen maar bezig geweest met tempocontrole en gedrag.
Toen dat goed ging zijn we pas verder wat gaan doen. Maar Jim was zo dominant en angstig/paniekerig tegelijk dat we eerst aan vertrouwen hebben gewerkt.
Daarna ging hij headshaken, wat ook een probleem is geweest. Toen zijn we verhuisd (nu 2 jaar geleden).
En toen zijn we pas gaan oppakken.
Wat ik trouwens wel bijzonder vind is dat Jim echt een headshaker is, maar de laatste 1,5 maand bijna niet meer heeft geschud.
Hij heeft een stofallergie en daardoor jeukt zijn neus vaak.
Maar blijkt dat het dus ook wel grotendeels een rijtechnisch probleem was
