Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
Sjuimpje schreef:Dat is dus het verschil, ik hoef niet te trekken om mijn paarden daar te krijgen waar ik wil.
Zet ik mijn handen wijd en lager dan lopen ze met de hoofden bekant tussen de knieËn, zet ik mijn handen voor boven de schoft dan gaat het neusje eruit. En zo kan ik ze in elk standje tussen die 2 extremen rijden.
Voor mij zegt dat wat over de gehoorzaamheid en het gymnastisch vermogen van een paard.
Als jij zegt dat jij paard in een diepere hoofdhalshouding zuiver over zijn eigen benen gaat dan mag ik daaruit toch wel opmaken dat hij die houding kan verwerken?
Kafue schreef:
Bij al het werk met inbegrip van het halthouden, moet het paard in de hand gesteld zijn.
Een paard is in de hand gesteld wanneer de hals, afhankelijk van de graad van de africhting en de mate van de verzameling in de gang meer of minder opgericht en gewelfd is. Het paard toont daarbij gehoorzaamheid met een licht en soepel contact van de teugel en een algehele ontspannendheid. v
HET DRAAGT HET HOOFD DAARBIJ RECHT MET DE NEUS - IN HET ALGEMEEN- IETS
VOOR DE LOODLIJN.
Dit is het nederlandse proevenboekje, in duitsland wordt het achter de loodlijn gaan namelij snoeihard afgestraft en zo hoort het ook. Het is is van generlei nut op de training, het paard gaat er niet beter door lopen. Vaak genoeg komen de achter de loodlijn lopende paarden ook niet voldoende op de achterhand terug.
Maar jippie warschijnlijk zie jij dat anders. Dit is het principe dat ik via Das scala der ausbildung geleerd heb. geheel volgens klassieke dressuur. En dit is wat ik de rest ook mee geef. Iets voor de loodlijn is niet erg maar er achter is diep zonde en dat moet je altijd zien te voorkomen.
Je ziet de paarden vaker die met slof erbij gereden worden achter de loodlijn kriuipen en op de voorhand zonder goed onderplaatsen van de achterbenen . Maar zo gezegt je laat een momentopname zien, hij kan daarna wel met de neus naar voren gebrukt zijn door jouw benen ( mits je het goed doet).
Je ziet er leuk uit op het paard, je hebt een mooi ver doorgetraind paard. Maar daar gebruik van en klem je niet vast aan het feit dat bijna iedereen op de voorhand rijd en met de neus achter de loodlijn.
Als iedereen in de sloot springt spring jij dan ook?
Garfield schreef:Dat is wat je in de proef moet laten zien.
Zoals ik jouw commentaar lees heb ik het gevoel dat jij jouw paard altijd in die oprichting rijdt.
Ik rijd ook diep en rond om het paard vanaf de schoft te laten zakken in de hals, zodat hij de bovenlijn goed gaat gebruiken. Ook doen wij veel lengtebuiging-werk. Als mijn paard hierbij achter de loodlijn komt maakt mij dat echt niet uit hoor. Ik heb liever een paard die in de training wat achter de loodlijn loopt en los is in zijn lijf dan een paard wat opgekrikt (met zijn neus op de loodlijn) loopt. Tuurlijk als mijn paard los is train ik ook op die manier dat de neus eruit komt (en in de proef doe ik dat uiteraard), maar het belangrijkste is eerst om een paard los te hebben in de kaak, in de hals en in de bovenlijn.
Jouw mening dat een paard die achter de loodlijn loopt zijn achterhand niet gebruikt is echt onzin. Tuurlijk heb je mensen die de paarden in de krul laten lopen en niet begrijpen dat het vanuit de achterhand moet komen, maar ik ken heel veel mensen, ook mensen uit de topsport, die hun paarden bij het losrijden achter de loodlijn laten lopen MET achterhandgebruik.
patos schreef:Idd
runningkawa schreef:Tuurlijk zo werkt hij echt![]()
![]()
Lees bijv ff het verhaal van sjuimpje of mij nog ff
Verder rij ik ook nooit met slof, toch hoor ik bij groep 3.
Raar hè
Sjuimpje schreef:Dat is dus het verschil, ik hoef niet te trekken om mijn paarden daar te krijgen waar ik wil.
Zet ik mijn handen wijd en lager dan lopen ze met de hoofden bekant tussen de knieËn, zet ik mijn handen voor boven de schoft dan gaat het neusje eruit. En zo kan ik ze in elk standje tussen die 2 extremen rijden.
Voor mij zegt dat wat over de gehoorzaamheid en het gymnastisch vermogen van een paard.
Als jij zegt dat jij paard in een diepere hoofdhalshouding zuiver over zijn eigen benen gaat dan mag ik daaruit toch wel opmaken dat hij die houding kan verwerken?
Garfield schreef:Ik rijd ook diep en rond om het paard vanaf de schoft te laten zakken in de hals, zodat hij de bovenlijn goed gaat gebruiken. Ook doen wij veel lengtebuiging-werk. Als mijn paard hierbij achter de loodlijn komt maakt mij dat echt niet uit hoor. Ik heb liever een paard die in de training wat achter de loodlijn loopt en los is in zijn lijf dan een paard wat opgekrikt (met zijn neus op de loodlijn) loopt. Tuurlijk als mijn paard los is train ik ook op die manier dat de neus eruit komt (en in de proef doe ik dat uiteraard), maar het belangrijkste is eerst om een paard los te hebben in de kaak, in de hals en in de bovenlijn.
Jouw mening dat een paard die achter de loodlijn loopt zijn achterhand niet gebruikt is echt onzin. Tuurlijk heb je mensen die de paarden in de krul laten lopen en niet begrijpen dat het vanuit de achterhand moet komen, maar ik ken heel veel mensen, ook mensen uit de topsport, die hun paarden bij het losrijden achter de loodlijn laten lopen MET achterhandgebruik.
Citaat:Zelf rij ik regelmatig met slof,
goed voorbeeld is mijn merrie. Die vind het met name in de overgangen moeilijk om op het achterbeen te blijven waardoor ze soms vlucht en zich sterk opdrukt. Ik kan dat met een slof sneller en efficiënter oplossen dan zonder. De slof grijpt gelijk in, zo snel kan ik zelf niet zijn, daarbij is ze heel snel wat nogal wat vergt van je armen. Met een slof wordt een groot gedeelte van de klap opgevangen bij het aanknopingspunt aan de singel. Je moet zelf natuurlijk wel genoeg ruitergevoel hebben om de juiste druk te herkennen op de slof, je werkt heel snel sterker in dan je denkt.
Bij Triumph heb ik er ook even baat bij gehad. Triumph sprong in galop nogal groot aan, schrok daarvan, drukte zijn rug weg, schrok vervolgens nog harder van het ruitergewicht wat hij opeens heel anders te verwerken kreeg en ging rennen. Vicieus cirkeltje wat heel snel steeds erger werdt.
Ik heb hem een aantal keer met slof gereden en in no time begreep hij dat hij juist moest blijven bollen in het aanspringen. (Dit alles trouwens onder begeleiding van mijn instructrice.)
Ik heb van Ozep nog wel een oude foto in mijn profiel staan waar ik hem met slof rijdt, zo hoort een slof naar mijn mening ingezet te worden. Bij een juiste aanleuning los, zodat hij pas inwerkt op het moment dat het paard de aanleuning probeert te verbreken.
GoldStar schreef:Een goed getraind en gereden paard is zo in de hand te stellen. Een slof is dan niet nodig. Een goed in de hand gesteld paard zie je erg weinig tijdens wedstrijden. Alles waar dwang in zit en wat communicatie tussen ruiter en paard kortsluit, brengt een paard in een onderworpen positie, er is geen sprake van harmonische communicatie tussen ruiter en paard, er is geen partnerschap zoals dat in de zin van dressuur hoort. Als je het maar vaak genoeg fout ziet doen, groei je ermee op en weet je niet beter.
Dat is wat nu gebeurt. Als iemand wint en dit soort methoden gebruikt, wordt het voorbeeld van bekende ruiters als voorbeeld door amateurs genomen en door trainers / instructeurs. Het verkoopt gemakkelijker om te roepen XX doet het ook zo, dan om het verhaal eens echt uit te leggen en proberen te begrijpen. Als ruiters zouden begrijpen wat ze onbedoeld aanrichten, zou dressuurrijden veel leuker kunnen zijn.