Bokt.nl

**Geplaatst**: 04-04-13 09:48

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 04-04-13 09:48

pfoe, ben je ongelukkig terecht gekomen dan!

Ik kan je niet echt helpen, ik snap dat je het eng vindt. De enige manier om eroverheen te komen is DOEN en weer vertrouwen krijgen, vlieguren maken.
In het zadel zit je natuurlijk gewoon stevig, dat scheelt.....

**Geplaatst**: 04-04-13 10:02

Geplaatst: 04-04-13 10:02

max66 schreef:
pfoe, ben je ongelukkig terecht gekomen dan!

Ik kan je niet echt helpen, ik snap dat je het eng vindt. De enige manier om eroverheen te komen is DOEN en weer vertrouwen krijgen, vlieguren maken.
In het zadel zit je natuurlijk gewoon stevig, dat scheelt.....

ik snap je goede bedoelingen, maar het is toch echt de opzet dat we zo min mogelijk "vlieguren" gaan maken

we gaan niet voor het brevet.

**Geplaatst**: 04-04-13 10:14

Geplaatst: 04-04-13 10:14

debravanesch schreef:
Ik heb weer een mijlpaal bereikt. Gegaloppeerd met 1 hand en met hele losse teugel. Ging super.
Onlangs ook grondbalk gegaloppeerd, maar je moet weten dat die van mij dan 60cm springt. Heb 1 keer geluk gehad ( ik zat te ver naar voor) maar gewoon opnieuw gedaan.
Gisteren in de buitenpiste even een opflakkering, paard achter mij schrok en mijn paard schrok van het schrikkend paard. Ze ging in galop, ik had haar heel snel terug maar ze bleef zo trippelen en dit kreeg ik er niet uit waardoor ik weer wat gespannen zat. Lesgeefster heeft dan even meegewandeld en toen ging het weer.
Goede steun van een intructeur is belangrijk, wees dan ook eerlijk over je angst

lekker voorin los galopje draaien is heel fijn voor je balans, en vertrouwen tonen naar je paard.

Een instructie die met je mee kan denken is best belangerijk, het kan soms nodig zijn dat ze je er effe doordrukt, maar kan ook zijn dat je ze helemaal terugzet naar basics om spanning kwijt te raken.
Niet iedere instructie voelt dit altijd goed aan, of ziet het.
Voormij ziet goede instructie direct aan paard hoe jij je voelt, en vraagt hierna, dat klopt altijd.

Maar heel vaak ligt het ook aan onzelf, we geven te weinig reactie naar instructie terug, wat we voelen of
denken, we laten ons snel pushen ook als het niet fijn voelt.
Denk dat angst / spanning opbouwen en te bescheiden zijn in karakter heel dicht bij elkaar liggen, ervaren jullie dat ook zo?

**Geplaatst**: 04-04-13 10:38

Geplaatst: 04-04-13 10:38

Peetstap schreef:
max66 schreef:
pfoe, ben je ongelukkig terecht gekomen dan!

Ik kan je niet echt helpen, ik snap dat je het eng vindt. De enige manier om eroverheen te komen is DOEN en weer vertrouwen krijgen, vlieguren maken.
In het zadel zit je natuurlijk gewoon stevig, dat scheelt.....
ik snap je goede bedoelingen, maar het is toch echt de opzet dat we zo min mogelijk "vlieguren" gaan maken we gaan niet voor het brevet.

haha, bedoel natuurlijk geen vliegLESSEN!
In combi met het paard (temperamentvol en getraumatiseerd) lijkt het me wel lastig als je onzeker bent eerlijk gezegd...

**Geplaatst**: 04-04-13 11:31

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 04-04-13 11:31

Poeh, Robijntjah, dat is wel heftig.. Kan het zijn dat ik daar wel eens iets over heb gelezen hier op bokt?
En inderdaad een lastige combi voor je, ik hoop dat het weer goedkomt met jullie hoor..

De mijne was al lekker stout met longeren vanmorgen, wilde opeens niet linksom maar alleen nog maar achteruit, gelukkig vond ie dat na een half uur ook niet meer leuk en gaf hij toch maar toe..

**Geplaatst**: 04-04-13 11:43

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 04-04-13 11:43

Het is al goed hoor alleen zou soms van die zenuwen af willen..
Maar dat komt wel weer!

Heb er idd een topic over lopen

**Geplaatst**: 04-04-13 13:42

Geplaatst: 04-04-13 13:42

Ik ken jou topic ook nog wel jou, die je vanuit het zkh schreef. Niet gek dat je nu angst hebt zeg!

Vandaag sinds lange tijd op de pony gestapt, maar wat viel dat tegen! De pony heeft lange tijd met niet passend zadel gelopen. Nu is dat verholpen, en ben ik hem 1á2 keer in de week gaan longeren met pessoa. Hij begon echt weer lekker te sjouwen! Maar nu stapte ik op vandaag: gigantisch stijf! Wilde geen buiging, zelfs geen stelling.. Ontzettend hard in de mond, terwijl ie echt een heerlijk zacht mondje had? Echt heel raar. Ook wilde hij niet lekker op 1 tempo lopen, ik draven, en dat was eerst rustig, beetje been en hij vloog vooruit, om vervolgens niet meteen op been te reageren. Draf/halt/draf ging altijd lekker, wilde nou ook niet.. Ik merkte dat ik zelf ook niet meer kon ontspannen, omdat ik gewoon een bommetje onder me had. Toch wilde ik het goed afsluiten, dus 1 volte gedraafd, met stelling naar binnen en dan naar buiten. En daarna volte openen/sluiten. 1 rondje normaal en er toen afgestapt en aan de hand uitgestapt..

Jammer dat ik deze week niet meer kan, anders had ik er nog graag naartoe gegaan. Woensdag pas weer waarschijnlijk, maar wil hem nu echt weer qua rijden oppakken, want aan de pessoa zag ie er toch echt beter uit. Maar hoe hij nu aanvoelde, dan helpt me echt niet mee om over mijn angst te komen..

**Geplaatst**: 04-04-13 15:28

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 04-04-13 15:28

Niet gek idd maar vroeger was ik juist degene die overal op kroop... dus wel frustrerend haha!

Iemand nog tips voor een angstig paard die extreem vluchtgedrag vertoond? Dan schiet ze er in draf om de haverklap vandoor, galop gaat goed dus meestal maak ik er dan een galoptraining van om toch enigszins ontspanning te behouden. Stap is dan alleen maar dribbel en stress, draven wil met stukjes dan wel redelijk gaan...

Marocje, misschien spierpijn?

**Geplaatst**: 04-04-13 17:19

Geplaatst: 04-04-13 17:19

Heel herkenbaar hoor: ik deed vroeger ook alles, een pony kreeg mij er niet af. Maar sinds ik een hersenbloeding heb gehad op mijn 17e, heb ik een zeer slecht evenwicht. Heel frusterend is dat (geweest) en ben daardoor ook gestopt met rijden (ineens lag ik er bijna af als een paard te vroeg de bocht nam!)

En ik dacht daar dus ook aan, spierpijn: heb gister nog met de pessoa gelongeerd, en ook wat intensiever. Maar hij had voor het rijden ook los in de bak gegaloppeerd, dus ik hoopte juist dat ie hierdoor al wat van de spierpijn af zou zijn, iig al wat losser..

**Geplaatst**: 05-04-13 10:25

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 05-04-13 10:25

Marocje, of misschien volgende keer juist eerst longeren en er dan op. Succes in ieder geval!

Ik heb ondertussen een bijrijdpaardje gevonden. Superleuke haflinger. Ingereden toen ze 3/4 was, toen tijd gereden tot vorige zomer. Loop altijd voor de huifkar dus is eigenlijk nergens bang voor. Superleuk ding dus, waar ik tot nu toe nog weinig angst op heb gehad. Terwijl ik alleen maar in de buitenbak kan rijden dus ben supertrots op mezelf. Paardje moet nog wel veel leren, maar hopelijk kunnen we daar samen aan werken. Ze is nu 6/7 (eigenaar wist het niet precies uit z'n hoofd).
Ga woensdag ook nog naar een ander paardje kijken. Wie weet kan ik het combineren

Robijntjah, kan me voorstellen dat het erg frustrerend is als je altijd overal op durfde en nu niet meer. Zelfde hier! Ik heb helaas geen tips voor je, maar hoop dat je er weer bovenop komt

**Geplaatst**: 05-04-13 12:49

Geplaatst: 05-04-13 12:49

Heb ik ook gedaan: eerst los in de bak laten rennen, daarna gepoetst en opgezadeld, en aan de longe laten lopen. Maar ik zie het wel, hij heeft ook een boterzacht mondje, en nu ineens niet. Kan een moment opname zijn, maar ik schrok ervan.
Leuk dat het zo klikt met de haf! Ging er al vanuit dat je Fellini niet erbij ging pakken

**Geplaatst**: 05-04-13 14:17

Geplaatst: 05-04-13 14:17

Hmm, dan weet ik het ook niet. Spierpijn zou dan indd het enige zijn waar ik anders aan zou denken.

Nee, weet je wat het is. Ik vind het een superleuke pony, maar ik ben gewoon echt te groot voor dat beestje. Ik vind dat een beetje oneerlijk. Hij zal me vast prima kunnen dragen, maar toch. De haf is iets meer mijn maat

Even voor de mensen die hier meelezen een plaatje van m'n nieuwe bijrijdpaardje:

**Geplaatst**: 05-04-13 17:51

Geplaatst: 05-04-13 17:51

Peetstap schreef:
debravanesch schreef:
Ik heb weer een mijlpaal bereikt. Gegaloppeerd met 1 hand en met hele losse teugel. Ging super.
Onlangs ook grondbalk gegaloppeerd, maar je moet weten dat die van mij dan 60cm springt. Heb 1 keer geluk gehad ( ik zat te ver naar voor) maar gewoon opnieuw gedaan.
Gisteren in de buitenpiste even een opflakkering, paard achter mij schrok en mijn paard schrok van het schrikkend paard. Ze ging in galop, ik had haar heel snel terug maar ze bleef zo trippelen en dit kreeg ik er niet uit waardoor ik weer wat gespannen zat. Lesgeefster heeft dan even meegewandeld en toen ging het weer.
Goede steun van een intructeur is belangrijk, wees dan ook eerlijk over je angst
lekker voorin los galopje draaien is heel fijn voor je balans, en vertrouwen tonen naar je paard.

Een instructie die met je mee kan denken is best belangerijk, het kan soms nodig zijn dat ze je er effe doordrukt, maar kan ook zijn dat je ze helemaal terugzet naar basics om spanning kwijt te raken.
Niet iedere instructie voelt dit altijd goed aan, of ziet het.
Voormij ziet goede instructie direct aan paard hoe jij je voelt, en vraagt hierna, dat klopt altijd.

Maar heel vaak ligt het ook aan onzelf, we geven te weinig reactie naar instructie terug, wat we voelen of
denken, we laten ons snel pushen ook als het niet fijn voelt.
Denk dat angst / spanning opbouwen en te bescheiden zijn in karakter heel dicht bij elkaar liggen, ervaren jullie dat ook zo?

Het is inderdaad zo dat een goed instructeur/trice meteen ziet hoe jij je voelt. En dat is bij ons het geval. Ik heb dan ook een zeer gevoelig paardje, maar wij leren zoveel van elkaar, het is gewoon super, maar als je dan gespannen bent is het moeilijk om je paard te laten ontspannen.

Als je inderdaad niet communiceert met je instructeur/trice over je gevoelens en angsten kan het inderdaad verergeren, doordat ze zelf niet weten waar het probleem ligt en je inderdaad pushen.
Nu ook met angst moeten sommige mensen even gepusht worden, maar dan weet de intructeur/trice ook dat er grenzen zijn!

**Geplaatst**: 09-04-13 08:34

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 09-04-13 08:34

Het is wel waar wat debravanesch zegt hoor. Mijn instructrice weet dondersgoed waar mijn probleem ligt en zal er alles aan doen om mij daarbij te helpen, maar ze zal me ook zeker op elk ander vlak uitdagen om steeds een stapje verder te gaan, mits het niet gevaarlijk word. Zij voelt mij perfect aan en weet precies wat ik wel en niet kan en soms pusht zij me echt wel maar ben ik daarna eigenlijk bijna altijd blij dat ik het gedaan heb..

**Geplaatst**: 09-04-13 17:35

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 09-04-13 17:35

hier nog een angsthaas nadat ik eraf ben gerodeod...

**Geplaatst**: 09-04-13 18:25

Geplaatst: 09-04-13 18:25

Ik ga ook naar instructrice toe wanneer ik een normaal zadel heb. Hoop dat zij het ook ziet de angst enz. Weet het even niet goed. Les er al jaren maar het is weer zo lang geleden.

Ik heb inmiddels al weer 2 keer op mijn eigen paard gereden. Was aan het longeren en had zadel op. EN dacht doe laarzen aan en neem alle mee. Wie weet krijg ik gewoon ineens het lef.
Met longeren was ze echt relaxed. Dus teugels eraan, slof eraan (voel ik me toch veiliger) en hop erop. Slof heeft eigenlijk hele tijd losgehangen.
Nu hopen dat het zo doorgaat en dan komt het wel weer goed hoop ik. Maar denk wel dat het nog flink tijd kost.
Ik denk veel te veel door van als ze maar niet dit of dat gaat doen enz.

**Geplaatst**: 09-04-13 19:10

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 09-04-13 19:10

Tyke, dat herken ik zo! je gaat je helemaal fikseren op de oortjes, zodra daar beweging in komt denk je al: oh oh!!

**Geplaatst**: 09-04-13 19:12

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 09-04-13 19:12

Ik heb het vooral met het hoofd haha. Zodra dat hoofd ook maar een klein stukje omhoog komt of een onverwachtse beweging maakt (wat wel vaker gebeurd omdat ik zo gespannen ben dat ik niet altijd op mijn houding let) schiet ik in paniek-modus en moet ze gelijk stappen

Eigenlijk is het zo suf als ik erover nadenk maar ik kan gewoon echt niet anders, ik vind het echt dood en dood eng van tijd tot tijd

**Geplaatst**: 09-04-13 19:27

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 09-04-13 19:27

Dat heb ik ook hoor Emmaa, die van mij heeft de neiging als hij gespannen is ineens te stoppen en met zijn hoofd tussen zijn benen te duiken, ik blijf daar dus ook altijd alert op!

**Geplaatst**: 09-04-13 19:51

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 09-04-13 19:51

Nooit dit topic opgemerkt.. Maar heel herkenbaar allemaal! Ben bij chagrijnige paarden (oren in de nek) vaak wat angstig, ga dan vaak direct al uit de stal.. Heeft geen goed effect op het paard. Blaffende honden en andere dingen buiten maken mij ook vaak paniekerig.. Maar nou moet ik zeggen dat ik de laatste tijd veel ontspannender worrd tijdens het buitenrijden, al blijf ik natuurlijk wel op mijn hoede! En dat moet ook wel, ik ga namelijk een cursusje/traininkje buitenrijcertificaat van de FNRS doen.. Dat was een beetje off topic, maar ik word vaak ook al paniekerig als een paard wat harder gaat lopen. Ik ga dan helemaal gespannen zitten, ga ook knijpen met mijn zit..

**Geplaatst**: 09-04-13 20:56

Geplaatst: 09-04-13 20:56

Heb ik ook hoor Emma hoofd naar boven............... Liefst lag diep rond.

**Geplaatst**: 10-04-13 09:31

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 10-04-13 09:31

Ook hier even een update. Ik ben afgelopen weekend op training geweest om mijn angst voor het buiten rijden kwijt te raken. Het einddoel is nog niet behaald (is natuurlijk ook te groot om in een paar dagen op te lossen), maar er zijn zeker vorderingen gemaakt en inzichten gekomen. Hier een indruk:
http://www.youtube.com/watch?v=5CENlAQU3dc

**Geplaatst**: 10-04-13 11:33

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 10-04-13 11:33

Wat superleuk zeg fjordnina! Dat ziet er inderdaad super uit!

**Geplaatst**: 10-04-13 11:41

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 10-04-13 11:41

Hoi allemaal,
Even een update: Ik heb vorige week twee keer op een manege paard gereden, eentje dat ik nog nooit heb zien weghollen of ook maar raar zien kijken naar iets. Dus dat gaf wel vertrouwen. De eerste keer reed ik aan de longe en heb ik zelfs gedraafd. Bij draf had ik toch even schrik omdat hij niet zo makkelijk terug naar stap ging. Maar bij de stap voelde ik geen angst. Toen heb ik vorig weekend even los gestapt met hem, samen met mijn vriendin die op haar paard reed en het was heel relaxed. Draven ging nog iets te ver maar ik vond het een hele overwinning en was super gelukkig! Oh, en nadien zijn we naar de tinker gaan kijken, en dit weekend komt ze op proef

Had er een heel goed gevoel bij, ze was redelijk klein, 1m50(hopelijk is dat niet te klein maar ze is heel stevig gebouwd), en ze is 15, wat al wat ouder is maar ergens denk ik dat dat voordelen heeft als je angst wil overwinnen. Ze had gewoon een enorm rustige uitstraling. Ze heeft ook vaak voor de koets gelopen en kijkt eigenlijk nergens van op. Ze is wel in 3jaar niet bereden geweest, maar toen ik er even op ging om te kijken of ze niet te klein was, reageerde ze echt koel. Ze gaf me zo het idee dat zij mij wel kon helpen. Dus spannend!

En ik vind het heel knap van jullie dat jullie toch blijven rijden. Het geeft mij heel veel moed om het toch niet op te geven.

**Geplaatst**: 10-04-13 14:04

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 10-04-13 14:04

@Tyke en Gracieux, het liefst zou ik eigenlijk gewoon elke dag met elastiek of zelfs een losse slof rijden omdat ik af en toe gewoon echt in mn broek schijt als het op rijden aankomt. Als ik ernaast sta durf ik alles aan maar op het moment dat ik erop stap zakt mijn hart gewoon echt in mijn schoenen. Nou weet ik dat merrie echt donderse braaf is en dat ik echt iedereen erop kan zetten zonder dat ze ook maar een stap verkeerd zet, maar ik blijf toch elke keer in mijn achterhoofd houden dat er iets fout kan gaan en dat ik dan echt flink de klos kan zijn.

Het gekke is alleen wel dat als het eenmaal gebeurt, ik het niet eens zo eng vind. Laatst wou ze per sé niet over een karrespoor in de bak lopen, dat vond ze doodeng uit het niets. En dan de eerste keer schrik ik me helemaal te pletteer maar ik ga dan wel doorrijden tot ze er overheen is. Het is meer dat ik de keer daarna dan zit te stressen of het niet weer gaat gebeuren, waardoor ik ook niet lekker kan rijden