Bokt.nl

**Geplaatst**: 25-10-13 12:58

Geplaatst: 25-10-13 12:58

Airnt schreef:
Ik heb 169 originele bitten nagemeten en gewogen in de verzameling van veste Coburg. Verbasend is dat ondanks hun enorme lengtes de hefboomwerking redelijk hetzelfde is als die je nu koopt.

Uit welke periode stammen de bitten die jij hebt bestudeerd?

Ik heb onlangs een kijken mogen nemen in de Dresder Rüstkammer. Ik ben me rot geschrokken van de bitten die daar tentoon gesteld werden. De verzameling toont ruiteruitrustingen en harnchementen voor paarden uit de periode 1650-1733

**Geplaatst**: 25-10-13 12:59

Geplaatst: 25-10-13 12:59

jasmijn78 schreef:
Midgie, kun je misschien mijn vraag nog beantwoorden? Hoe leer jij wissels bij BB?

jasmijn78 schreef:
Wat vind je van die wissels Midgie? Zou jij tevreden zijn als je paard ze zo uitvoert?

Kan je daar geen antwoord op geven, ik ben met een jonkie bezig op dit moment.

**Geplaatst**: 25-10-13 13:10

Geplaatst: 25-10-13 13:10

midgie schreef:
Ik ken idd niet iedereen,
En kan dat je mij gezien hebt met mijn merrie , is dat een probleem??
Over 2 weken doe ik ook weer mee en neem dan zelfs 2 tinkers mee.
(niet mijn 20 jarige, want die is helaas met pensioen)
En nee voor de geïnteresseerde we rijden niet in klederdracht
En BB heeft ook zijn gewone kleren aan
Ik heb graag les van Bent, ik kan hoop ik nog heel veel van hem leren.
Maar sta ook open voor andere stromingen , zolang het maar eerlijk is naar mijn paard toe.

Voor mij zeker geen probleem. Maar dan klopt het dat ik jou al een paar keer bij een clinic ben tegengekomen, met en zonder paard. Ik heb me er echt goed in verdiept

Over BB en de wissels, hij zet het paard in galop renvers op de lange zijde en laat het dan naar de contragalop springen.

**Geplaatst**: 25-10-13 13:19

Geplaatst: 25-10-13 13:19

nombrado schreef:
En hoe zie jij de huidige dressuur en paardrijden dan nu?Geen vrijetijdsbesteding, vergroten van de ego van de ruiter? (wedstrijden)

Precies hetzelfde. En het rijden van shows, of thuis voor eigen publiek valt voor mij ook onder 'het vergroten van de ego'. Daar maken wat mij betreft niet alleen wedstrijdruiters zich schuldig aan. We willen allemaal graag bevestiging van anderen voor datgene wat wij doen met onze paarden. Dat wil jij net zo goed als ik. Het feit dat we allemaal op dit forum zitten bevestigt dat al. En ik vind dat ook niet zo'n probleem. Een goede show, wedstrijd of iets voor publiek uitvoeren kan je zelfvertrouwen geven. Plezier, het is leerzaam. Presteren onder druk is echt heel leerzaam, een ervaring waar je op andere vlakken ook veel aan kunt hebben. Competitie kan heel leuk en leerzaam zijn, je meten met anderen. Kitiek incasseren is ook iets wat daarbij hoort, ook heel leerzaam. Niet-wedstrijdruiters zijn echt niet roomser dan de paus hoor. Die halen hun bevestiging niet bij een jury, maar via (veiligere wegen, met minder risico op kritiek) publiek of omstanders.

nombrado schreef:
Wat is er mis met stijldansen?

Helemaal niks. Maar je moet bij mij niet aankomen met geneuzel over hoe goed en nuttig dressuur en het hoge schoolgebeuren was voor paarden. Want dressuur vroeger en nu komt puur voort uit onze eigen behoeften en doelstellingen en niet vanuit het paard. Een onschuldig dier de oorlog insturen is toch al een vreselijk iets op zich? Wat dat betreft mag een paard blij zijn dat het nu voor recreatie en sport wordt ingezet.

midgie schreef:
Kan je daar geen antwoord op geven, ik ben met een jonkie bezig op dit moment.

Dan kun je toch nog wel aangeven wat je van de wissels van de schimmel uit het filmpje? Zou jij tevreden zijn als je paard ze zo uitvoert?

Abacab schreef:
Over BB en de wissels, hij zet het paard in galop renvers op de lange zijde en laat het dan naar de contragalop springen.

Volgens mij kan dat niet? Als je in renvers op de rechterhand rijdt, dan rijdt je in linkergalop... Als je dan wisselt, dan wissel je toch naar de rechter galop? En dus niet naar de contra?

Of begrijp ik het verkeerd? Is de wissel voor hem goed als hij wordt nagesprongen? Want dat zie ik wel eens op die filmpjes en dan zie ik het hem niet corrigeren?

**Geplaatst**: 25-10-13 13:24

Geplaatst: 25-10-13 13:24

jasmijn78 schreef:
Je gelooft toch zeker niet dat je vroeger op een slagveld een sterk staaltje hoogeschoolkunsten zou aantreffen he? in tijden van oorlog.... Oorlogen werden gewonnen op massa en aantal, niet op teckniek en hogeschoolkunsten. Paarden waren gewoon kannonnenvlees, net als hun ruiters. In tijden van oorlog en schaarste (voedsel) had men echt geen tijd om te wachten tot een paard na tig jaar intensieve training een keer klaar was om naar het slagveld te gaan. Mijn opa (is er al even niet meer) heeft nog bij de calverie gezeten in de 1e wereldoorlog. Die had niks met paarden en werd zo op het paard gezet en op pad gestuurd hoor. Er was geen geld en tijd voor zitles, laat staan rechtrichten en meer van dat soort. Ik kan mij wel voorstellen dat ze de paarden gewoon hele scherpe bitten inhingen om ze in korte tijd snel en wendbaar te krijgen. Of het dan allemaal vanuit de onstpanning ging als de kogels en zwaarden om je oren vlogen betwijfel ik. Waar ik woon is een heel fort van Napoleon. Er zijn hier ook veel bunkers waar de paarden vroeger gestald werden. In die tijden werden paarden niet eens afgezadeld (en vaak niet passende zadels) omdat met ten alle tijden ten strijde moest kunnen gaan. De pus liep soms onder de zadels vandaan (er is hier ook een hele tentoonstelling met zelfs opgezette paarden uit die tijd) Was een paard stuk of af dan kwam er gewoon een nieuwe, en op was op.

En dat we rijden om ons ego te vergroten, ik zou zeggen: spreek voor jezelf, ik rij vooral om de rug van pijn paard en mijn eigen rug te gymnastiseren (en ja, paard heeft heel veel baat gehad bij AR). Niet iedereen rijdt om dezelfde redenen, dus graag niet zo zwart-wit aub.

De hogeschooldressuur was dus puur en alleen voor de adel die een beetje deftig wilde doen. niks meer en niks minder. Verder had het geen functie, dan het ego van de ruiter te vergroten. Op zich niks mis mee, maar je moet er ook niet meer van maken dan het was. Het was een kunstvorm, vrijetijdsbesteding, entertainment, beetje paraderen met een imposant paard. Net zoals stijldansen of zo.

Nou, ik had toch begrepen dat de schoolsprongen zoals die in de Spaanse Rijschool aangeleerd werden, bedoeld waren om de tegenstanders af te schrikken of te lijf te gaan tijdens de oorlog. Met een capriool bijvoorbeeld kon je een paard achter jou een flinke trap verkopen.

En als een koning in de strijd gestuurd werd, dan hoorde dat natuurlijk op een goed opgeleid paard, was van levensbelang voor het hele land, vandaar dat de opleiding ook zo lang duurde. Hier spreken we natuurlijk over nog een paar generaties vroeger (of mss zelfs paar eeuwen) dan WO1.

**Geplaatst**: 25-10-13 13:31

Geplaatst: 25-10-13 13:31

jasmijn78 schreef:
Volgens mij kan dat niet? Als je in renvers op de rechterhand rijdt, dan rijdt je in linkergalop... Als je dan wisselt, dan wissel je toch naar de rechter galop? En dus niet naar de contra? Of begrijp ik het verkeerd? Is de wissel voor hem goed als hij wordt nagesprongen? Want dat zie ik wel eens op die filmpjes en dan zie ik het hem niet corrigeren?

- paard staat stil
- voorwaarts in stap en overdreven schoudervoor zetten
- aangalopperen
- achterhand naar binnen laten komen door je rechterbeen naar achter te leggen
- hals naar links buigen
- wissel of omspringen volgt dan vanzelf

Naspringen is geen probleem. Het gaat er om dat het paard om gaat. Van een paard wordt geen perfecte wissel verwacht. Van het paard wordt verwacht dat hij een wissel maakt die in verhouding staat naar wat het paard aan kwaliteit heeft te bieden. Het paard maakt een wissel voor wat het paard kan. Niet ieder paard is fysiek in staat een perfecte wissel te maken. Wel is ieder paard in staat om om te springen.

**Geplaatst**: 25-10-13 13:41

Geplaatst: 25-10-13 13:41

hwn schreef:
Nou, ik had toch begrepen dat de schoolsprongen zoals die in de Spaanse Rijschool aangeleerd werden, bedoeld waren om de tegenstanders af te schrikken of te lijf te gaan tijdens de oorlog. Met een capriool bijvoorbeeld kon je een paard achter jou een flinke trap verkopen.En als een koning in de strijd gestuurd werd, dan hoorde dat natuurlijk op een goed opgeleid paard, was van levensbelang voor het hele land, vandaar dat de opleiding ook zo lang duurde. Hier spreken we natuurlijk over nog een paar generaties vroeger (of mss zelfs paar eeuwen) dan WO1.

En ze leefden nog lang en gelukkig....

Abacab schreef:
paard staat stil- voorwaarts in stap en overdreven schoudervoor zetten- aangalopperen- achterhand naar binnen laten komen door je rechterbeen naar achter te leggen- hals naar links buigen- wissel of omspringen volgt dan vanzelf

Ah... dan begrijp ik nu waar de scheef en nagespongen wissels vandaan komen

Abacab schreef:
Van een paard wordt geen perfecte wissel verwacht. Van het paard wordt verwacht dat hij een wissel maakt die in verhouding staat naar wat het paard aan kwaliteit heeft te bieden.

Volgens mij kan ieder enigzins normaal paard gewoon een rechte wissel van achter naar voor kunnen springen. De kwaliteit van het paard en zijn galop bepaald hoe hoog hij hem van de grond kan springen, en of hij uiteindelijk series kan springen. Als paarden naspringen dat ligt de oorzaak meestal in het feit dat de sprong en behoud van impuls niet voldoende bevestigd is. Paarden die van voor naar achter worden gereden ipv andersom, springen na. Het scheefspringen is een balansprobleem. De AR legt zo de nadruk op rechtrichten, maar een rechte wissel springen is er niet bij? Dat is raar.....

Laatst bijgewerkt door jasmijn78 op 25-10-13 13:54, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 25-10-13 13:42

Geplaatst: 25-10-13 13:42

jasmijn78 schreef:
nombrado schreef:
En hoe zie jij de huidige dressuur en paardrijden dan nu?Geen vrijetijdsbesteding, vergroten van de ego van de ruiter? (wedstrijden)

Precies hetzelfde. En het rijden van shows, of thuis voor eigen publiek valt voor mij ook onder 'het vergroten van de ego'. Daar maken wat mij betreft niet alleen wedstrijdruiters zich schuldig aan. We willen allemaal graag bevestiging van anderen voor datgene wat wij doen met onze paarden. Dat wil jij net zo goed als ik. Het feit dat we allemaal op dit forum zitten bevestigt dat al. En ik vind dat ook niet zo'n probleem. Een goede show, wedstrijd of iets voor publiek uitvoeren kan je zelfvertrouwen geven. Plezier, het is leerzaam. Presteren onder druk is echt heel leerzaam, een ervaring waar je op andere vlakken ook veel aan kunt hebben. Competitie kan heel leuk en leerzaam zijn, je meten met anderen. Kitiek incasseren is ook iets wat daarbij hoort, ook heel leerzaam. Niet-wedstrijdruiters zijn echt niet roomser dan de paus hoor. Die halen hun bevestiging niet bij een jury, maar via (veiligere wegen, met minder risico op kritiek) publiek of omstanders.

Dan mag je voor jezelf spreken

. Enige bevestiging waar ik een waarde aan hecht is die van de paarden zelf.

Voor mij is het nog steeds het plezier, en vooral het alleen rijden en trainen.(heb nooit omstanders) En weer plezier laten krijgen in het werk. (bij opknapprojectjes.)
Ik gruwel van eenheidsworsten wat wel en niet "hoort" door de ruiter opgelegd.
Zelf wil ik graag de paarden in hun eigen unieke karakter laten werken. En vooral dat we beide plezier hebben.
Dan merk je dat ze allemaal hun eigen bijzondere uniciteit hebben. (en wil dit graag zo houden)
Van de instructeurs , die op 1 lijn zitten, is kritiek waardevol, maar je eigen weg volgen is nog altijd de meest leerzaamst gebleken.
Je kan leren door kijken. Alleen al kijken naar groepen paarden, hun signalen en bewegingen is al een groot leerproces.

**Geplaatst**: 25-10-13 13:50

Geplaatst: 25-10-13 13:50

jasmijn78 schreef:
nombrado schreef:

Wat is er mis met stijldansen?

Helemaal niks. Maar je moet bij mij niet aankomen met geneuzel over hoe goed en nuttig dressuur en het hoge schoolgebeuren was voor paarden. Want dressuur vroeger en nu komt puur voort uit onze eigen behoeften en doelstellingen en niet vanuit het paard. Een onschuldig dier de oorlog insturen is toch al een vreselijk iets op zich? Wat dat betreft mag een paard blij zijn dat het nu voor recreatie en sport wordt ingezet.

huh?
waarom dansen mensen?
waarom stijldansen mensen?
voor hun plezier
en waarom zou dat niet met en bij paarden kunnen?
Ik weet zeker (en nu praat ik over mijn paarden) dat ze altijd plezier in hun rijden en omgang hebben. Het is voor hen een feestje en ook voor mij.
Vooral bij het oppakken van nieuwe moeilijkere oefeningen, merk ik een bepaalde groei in hun kunnen.
Een paard kan net zo goed trots zijn op zichzelf en hetgeen ze allemaal kunnen. Grenzen verleggen en daar weer van groeien.
Ik zie hoge school dressuur als ballet.....niets mis mee.

wb oorlog? een paard de oorlog in sturen is niet fair.
maar een mens de oorlog insturen is ook niet fair toch?
zowiezo is dat hele oorlog gedoe een ego/machts-gerelateerde aangelegenheid.

Als ik het sec bekijk, uit een dans oogpunt, probeer je spieren en beweging te ontwikkelen, coördinatie kan je trainen, spieren ook. Het skelet is alleen een gegeven. Als die in balans is, kan je dansen
dit geld zowel voor een mens als voor een paard.

**Geplaatst**: 25-10-13 14:00

Geplaatst: 25-10-13 14:00

nombrado schreef:
Dan mag je voor jezelf spreken . Enige bevestiging waar ik een waarde aan hecht is die van de paarden zelf.

Dat anwtoord was van jou te verwachten...
Maar jij bent echt niet roomser dan de paus hoor. Jij plaatst toch ook zorgvuldig geregiseerde fimples van jezelf met je paarden op youtube? Dat doe je niet voor niets.

nombrado schreef:
waarom stijldansen mensen?voor hun plezieren waarom zou dat niet met en bij paarden kunnen?

Ja hoor, mensen kunnen ook heel goed met paarden dansen voor eigen plezier

Of de paarden er ook echt plezier in hebben, weten we nooit helemaal zeker. (maar jij natuurlijk wel, want jij maakt nooit fouten en doet altijd alles perfect en bent bijna zelf een paard

)

Er is nog iets wat erger is dan een beetje ego... narcisme...

**Geplaatst**: 25-10-13 14:12

Geplaatst: 25-10-13 14:12

jasmijn78 schreef:
Ja hoor, mensen kunnen ook heel goed met paarden dansen voor eigen plezier
Of de paarden er ook echt plezier in hebben, weten we nooit helemaal zeker.

Jij misschien niet, ik wel

das een kwestie van goed kijken en aanvoelen.

**Geplaatst**: 25-10-13 14:13

Geplaatst: 25-10-13 14:13

jasmijn78 schreef:
Er is nog iets wat erger is dan een beetje ego... narcisme...

goh, ben jij psycholoog? (spiegelen is ook een vak

)

maar goed, we dwalen af van het onderwerp.
academisch en klassiek
naar mijn idee, als beide goed uitgevoerd worden niets mis mee.
en daar wringt vaak de schoen.
rechtheid is de basis, bij alles.
kracht zit in de achterhand
als dat goed is (en de ruiter recht) kan je in principe alle oefeningen uitvoeren en trainen naar de extreme verzamelingen en changementen.
(en uiteindelijk naar hoge schoolsprongen)
overigens kunnen goed gebouwde paarden dit van nature al prima (in vrijheid)
enige is dan de afstemming van de paard naar ruiter wat om 1 lijn moet gaan komen.

**Geplaatst**: 25-10-13 15:15

Geplaatst: 25-10-13 15:15

In de AR rijden heel veel ruiters met paarden die al lang zijn afgeschreven voor iedere andere vorm van paardensport. BB zegt iedere clinic met klem dat ieder paard een piaffe of wissel kan maken, maar wel naar zijn vermogen.
Wat ik heb gezien in de AR is dat het gros van de paarden ernstige fysieke problemen heeft. Het is natuurlijk een ellenlange discussie of je zulke paarden überhaupt moet gaan berijden. Ik vind dat je zulke dieren gewoon als weide accesoire moet aanhouden.

**Geplaatst**: 25-10-13 15:20

Re: Academische en klassieke rijkunst?

Geplaatst: 25-10-13 15:20

Ben ik zeker met BB eens. Ieder paard moet dit uiteindelijk kunnen uitvoeren.
Eigenlijk triest dat paarden pas terecht komen in die manier van rijden als ze regulier " afgeschreven"
Wordt een paard er gelukkiger van als weide accessoires te worden gezien? (ik denk persoonlijk van niet)

**Geplaatst**: 25-10-13 16:39

Geplaatst: 25-10-13 16:39

nombrado schreef:
en vooral het alleen rijden en trainen.(heb nooit omstanders) En weer plezier laten krijgen in het werk. (bij opknapprojectjes.)
Ik gruwel van eenheidsworsten wat wel en niet "hoort" door de ruiter opgelegd.

Waarom niet? durf je het niet aan of vind je jezelf zo geweldig dat niemand jou iets meer kan leren?
Ik vind het deelnemen aan wedstrijden niks te maken heeft met het hebben van een groot ego. Je stelt jezelf kwetsbaar op door voor een onafhankelijke jury te gaan rijden, je weet van te voren dat er kritisch naar je gekeken gaat worden en de regels zijn zo opgesteld dat je op je eigen niveau mee moet doen. Anders wordt het misschien als je optreedt in shows daar kijken mensen naar je die totaal geen verstand van paardrijden hebben en alles al helemaal prachtig vinden alleen al omdat je paard zo'n lange manen heeft.

nombrado schreef:
Ben ik zeker met BB eens. Ieder paard moet dit uiteindelijk kunnen uitvoeren.
Eigenlijk triest dat paarden pas terecht komen in die manier van rijden als ze regulier " afgeschreven"
Wordt een paard er gelukkiger van als weide accessoires te worden gezien? (ik denk persoonlijk van niet)

Dit vind ik echt heel egoïstisch, als een paard afgeschreven wordt dan is dat niet voor niet voor niets. Ik vind dat een soort van grootheidswaanzin om maar te denken "ik kan die oude tinker wel even fixen". Je kunt wel denken oh, oh het paard wil nog zo graag leren piaferen maar volgens mij beleeft hij veel meer plezier met z'n vriendjes op de wei. Wil je nog wel rijden met je paard en kan dat überhaupt nog, ga dan lekker in de bossen rijden. Daar doe je een paard veel meer plezier mee. Ik heb dan ook respect voor recreatie ruiters die lekker buiten rijden, goed mee zitten met de bewegingen van hun paard en zich totaal niet druk maken wel stroming nu weer in de mode is in paardenland.

**Geplaatst**: 25-10-13 16:46

Geplaatst: 25-10-13 16:46

thembi schreef:
nombrado schreef:
en vooral het alleen rijden en trainen.(heb nooit omstanders) En weer plezier laten krijgen in het werk. (bij opknapprojectjes.)
Ik gruwel van eenheidsworsten wat wel en niet "hoort" door de ruiter opgelegd.

Waarom niet? durf je het niet aan of vind je jezelf zo geweldig dat niemand jou iets meer kan leren?
Ik vind het deelnemen aan wedstrijden niks te maken heeft met het hebben van een groot ego. Je stelt jezelf kwetsbaar op door voor een onafhankelijke jury te gaan rijden, je weet van te voren dat er kritisch naar je gekeken gaat worden en de regels zijn zo opgesteld dat je op je eigen niveau mee moet doen. Anders wordt het misschien als je optreedt in shows daar kijken mensen naar je die totaal geen verstand van paardrijden hebben en alles al helemaal prachtig vinden alleen al omdat je paard zo'n lange manen heeft.

.

Omdat ik dat niet belangrijk vind. Als ik samen bezig ben met het paard, heb ik er helemaal geen behoefte aan.
Of 1 van mijn instructeurs geeft instructie. (daar hecht ik meer waarde aan dan een huidige jury) Is dat erg dan?
Als iemand graag wedstrijden rijdt, moeten ze zelf weten toch? Dat heb ik vroeguh heul veul gedaan. Hoeft van mij niet meer.
Been there, done that.

Laatst bijgewerkt door nombrado op 25-10-13 16:50, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 25-10-13 16:49

Geplaatst: 25-10-13 16:49

thembi schreef:
nombrado schreef:
Ben ik zeker met BB eens. Ieder paard moet dit uiteindelijk kunnen uitvoeren.
Eigenlijk triest dat paarden pas terecht komen in die manier van rijden als ze regulier " afgeschreven"
Wordt een paard er gelukkiger van als weide accessoires te worden gezien? (ik denk persoonlijk van niet)

Dit vind ik echt heel egoïstisch, als een paard afgeschreven wordt dan is dat niet voor niet voor niets. Ik vind dat een soort van grootheidswaanzin om maar te denken "ik kan die oude tinker wel even fixen". Je kunt wel denken oh, oh het paard wil nog zo graag leren piaferen maar volgens mij beleeft hij veel meer plezier met z'n vriendjes op de wei. Wil je nog wel rijden met je paard en kan dat überhaupt nog, ga dan lekker in de bossen rijden. Daar doe je een paard veel meer plezier mee. Ik heb dan ook respect voor recreatie ruiters die lekker buiten rijden, goed mee zitten met de bewegingen van hun paard en zich totaal niet druk maken wel stroming nu weer in de mode is in paardenland.

Nou, als ik het merendeel van de paarden zie, dan is er met elk paard wel wat.
Zelf heb ik ook een s bocht in mijn ruggewervels...ik kan er prima mee dansen, houd mijn lichaam in conditie en vertrouw erop dat dit zo blijft.
stilstand is voor mij nog altijd achteruitgang (endatzieikmaaralteveel in de paarden helaas)
Is een paard nu blijvend katskreupel, dan is het een ander verhaal.
Maar vanuit mijn ervaring heb ik al heel wat paarden goed , beter zien worden , bij de juiste managment en ruiter.
Kheb hier 1 18 jarige staan, die hoeft echt niet elke dag het maximale te presteren.., maar ik houd hem wel in conditie..., zou ik niets met hem doen? dan zie ik hem verpieteren. Rijd ik hem regelmatig? dan blijft ie in conditie, spiertjes blijven lekker los en alles soepel.

**Geplaatst**: 25-10-13 17:11

Re: Academische en klassieke rijkunst?

Geplaatst: 25-10-13 17:11

Nou, mijn merrie heeft een jaar op de wei gelopen toen ze rugproblemen had (mss 5x een halfuurtje bereden geweest in die periode, rustig stap en draf), en was er geen sikkepit door verbeterd, stond zelfs met de oren plat te grazen, zelfs de osteo behandelingen hadden niet lang resultaat. Tot we met AR aan de hand begonnen, na enkele maanden was ze zienderogen opgeknapt. Nu had ze weer even een dipje de laatste weken (ook beetje mijn schuld, te laat gemerkt dat het zadel ongelijk was waardoor het aan één kant knelde), heb even de basisoefeningen aan de hand weer opgepakt, en hier verbetert ze zienderogen van.

Over het rijden in de AR kan ik me niet uitspreken, lesgeefster komt niet meer op verplaatsing dus ben blijven hangen bij de travers aan de hand.

**Geplaatst**: 25-10-13 17:32

Re: Academische en klassieke rijkunst?

Geplaatst: 25-10-13 17:32

Ik heb alles weer even snel doorgelezen. Interessante discussies komen voorbij.

Wat ik wel een beetje apart vind, is dat er commentaar wordt gegeven over de wissels die niet correct worden uitgevoerd en dan wordt er als argument aangegeven dat sommige paarden al afgeschreven waren en niet het vermogen hebben om een correcte wissel te maken. Als ze niet aan de basisvoorwaarden voldoen, zoals balans en impuls, wat is dan de toegevoegde waarde van zo'n oefening?

En dan nog iets anders. Ik ben op dit moment bezig om mijn paard sterker te maken en dat het gewicht meer op het achterbeen komt. Ik rijd momenteel veel tempowisselingen, waarbij het een voorwaarde is dat hij over zijn rug blijft bewegen en zijn schoft omhoog blijft houden. Regelmatig merk ik dat hij tijdens de tempowisseling de schoft naar beneden wil gaan drukken en als ik daar niets aan zou doen, krijg je dat hij met zijn voorbenen gaat zwaaien en zijn achterbenen naar achteren met een weggedrukte rug. Voor sommige mensen levert dat een spectaculair beeld op, maar in de dressuur willen we dit natuurlijk niet. Wat ik doe is dat ik dat corrigeer met meer impuls en dat is een hele effectieve oplossing. Althans, in mijn ervaring ligt daar de kern van het probleem. Ik vraag mij af hoe dat in de AR wordt opgelost waar veel gewerkt wordt met verzameling. Wat doen jullie dus in zo'n geval?

**Geplaatst**: 25-10-13 17:36

Re: Academische en klassieke rijkunst?

Geplaatst: 25-10-13 17:36

Daar beginnen ze al bij achter ;-)

en niet pas halverwege de training.
het is niet voor niets dat het merendeel van de ruiters blijft hangen in de L of begin M dressuur.

wb jou paard, zou ik het juist andersom doen. Juist heel langzaam tempo draven (zonder enig druk of input aan de voorkant) en dat 2 weekjes volhouden. (wel recht en hoofd mag in de positie die hij zelf wenst)
Ga daarna weer je dressuur oppakken.
Moet jij eens kijken. Te weinig aan impuls heeft alles met het missen van kracht vanachter te maken.

**Geplaatst**: 25-10-13 17:54

Geplaatst: 25-10-13 17:54

thembi schreef:
nombrado schreef:
Ben ik zeker met BB eens. Ieder paard moet dit uiteindelijk kunnen uitvoeren.
Eigenlijk triest dat paarden pas terecht komen in die manier van rijden als ze regulier " afgeschreven"
Wordt een paard er gelukkiger van als weide accessoires te worden gezien? (ik denk persoonlijk van niet)

Dit vind ik echt heel egoïstisch, als een paard afgeschreven wordt dan is dat niet voor niet voor niets. Ik vind dat een soort van grootheidswaanzin om maar te denken "ik kan die oude tinker wel even fixen". Je kunt wel denken oh, oh het paard wil nog zo graag leren piaferen maar volgens mij beleeft hij veel meer plezier met z'n vriendjes op de wei. Wil je nog wel rijden met je paard en kan dat überhaupt nog, ga dan lekker in de bossen rijden. Daar doe je een paard veel meer plezier mee. Ik heb dan ook respect voor recreatie ruiters die lekker buiten rijden, goed mee zitten met de bewegingen van hun paard en zich totaal niet druk maken wel stroming nu weer in de mode is in paardenland.

nombrado schreef:
Nou, als ik het merendeel van de paarden zie, dan is er met elk paard wel wat.
Zelf heb ik ook een s bocht in mijn ruggewervels...ik kan er prima mee dansen, houd mijn lichaam in conditie en vertrouw erop dat dit zo blijft.
stilstand is voor mij nog altijd achteruitgang (endatzieikmaaralteveel in de paarden helaas)
Is een paard nu blijvend katskreupel, dan is het een ander verhaal.
Maar vanuit mijn ervaring heb ik al heel wat paarden goed , beter zien worden , bij de juiste managment en ruiter.
Kheb hier 1 18 jarige staan, die hoeft echt niet elke dag het maximale te presteren.., maar ik houd hem wel in conditie..., zou ik niets met hem doen? dan zie ik hem verpieteren. Rijd ik hem regelmatig? dan blijft ie in conditie, spiertjes blijven lekker los en alles soepel.

Dat laatste ben ik wel met je eens Nombrado, maar dat vind ik toch heel anders als met alle geweld je paard nog willen laten passageren en piafferen als je dat eigenlijk met goed fatsoen niet meer aan het beest kan vragen.

**Geplaatst**: 25-10-13 18:08

Geplaatst: 25-10-13 18:08

nombrado schreef:
Een paard kan net zo goed trots zijn op zichzelf en hetgeen ze allemaal kunnen. Grenzen verleggen en daar weer van groeien.

Dat meen je toch niet eerlijk? Paarden kunnen niet trots zijn op zichzelf over het geen ze allemaal kunnen. Daarvoor moet je kunnen overleggen (in dit geval met jezelf) en dieren zijn nu eenmaal redeloos (= zonder mogelijkheid van overleg). Een beloning na een goed uitgevoerde oefening snappen ze dan weer wel (conditionering).

**Geplaatst**: 25-10-13 18:56

Geplaatst: 25-10-13 18:56

Babootje schreef:
Dat laatste ben ik wel met je eens Nombrado, maar dat vind ik toch heel anders als met alle geweld je paard nog willen laten passageren en piafferen als je dat eigenlijk met goed fatsoen niet meer aan het beest kan vragen.

Ik heb daarvan in de voorbeelden van BB en ook klassiek nog geen echt slechte voorbeelden van gezien.
Maar zeker wat je zegt, gaat het niet, dan gaat het niet.
Toch kan er vaak nog meer, dan je vooraf denkt. (of ingepraat is door omstanders/da weet ik wat of wie)
Goed naar het paard kijken, signaleren en zien of het gaat.
Dat bedoel ik ook met management. Belangrijk dat je weet hoe het paard in elkaar zit, problemen zitten, en hier samen aan werken.
Dat geldt zowel voor een gezond paard als een paard met een "gebrek"
Voor piaffe als passage gelden beide voorwaarden.
Het paard moet recht zijn
Het paard moet achter krachtig genoeg zijn deze oefeningen uit te voeren (spierkracht)

**Geplaatst**: 25-10-13 19:04

Geplaatst: 25-10-13 19:04

Babootje schreef:
nombrado schreef:
Een paard kan net zo goed trots zijn op zichzelf en hetgeen ze allemaal kunnen. Grenzen verleggen en daar weer van groeien.

Dat meen je toch niet eerlijk? Paarden kunnen niet trots zijn op zichzelf over het geen ze allemaal kunnen. Daarvoor moet je kunnen overleggen (in dit geval met jezelf) en dieren zijn nu eenmaal redeloos (= zonder mogelijkheid van overleg). Een beloning na een goed uitgevoerde oefening snappen ze dan weer wel (conditionering).

Paarden voelen en ervaren meer dan je denkt. (ik ben er zelfs van overtuigd dat ze nog meer weten dan wij)
Ik ken mensen die hun paard echt ziek of krakkemikkig praten. Je ziet de paarden verpieteren en achteruitgaan.
terwijl met een enthousiaste ruiter, die alle vertrouwen in heeft dat het gaat, het paard zelfs gaat "voor"werken.
Een paard wat springen bv gewoonweg niet leuk vind, hoor je als paardenmens te signaleren en niet koste wat het kost dit dier te dwingen te springen.
Ik heb echt paarden compleet zien veranderen door een andere aanpak van trainen( klassiek/AC geef het een naampie) en ze het hierdoor weer "tof"gaan vinden.
Paarden die het rijden "leuk"vinden, die signalen kan toch iedereen zien?
Moet je als ruiter je paard eens de hemel in prijzen na een oefening. (nou, echt dat ze "groeien")

**Geplaatst**: 25-10-13 19:16

Geplaatst: 25-10-13 19:16

Babootje schreef:
nombrado schreef:
Een paard kan net zo goed trots zijn op zichzelf en hetgeen ze allemaal kunnen. Grenzen verleggen en daar weer van groeien.

Dat meen je toch niet eerlijk? Paarden kunnen niet trots zijn op zichzelf over het geen ze allemaal kunnen. Daarvoor moet je kunnen overleggen (in dit geval met jezelf) en dieren zijn nu eenmaal redeloos (= zonder mogelijkheid van overleg). Een beloning na een goed uitgevoerde oefening snappen ze dan weer wel (conditionering).

nombrado schreef:
Paarden voelen en ervaren meer dan je denkt. (ik ben er zelfs van overtuigd dat ze nog meer weten dan wij)
Ik ken mensen die hun paard echt ziek of krakkemikkig praten. Je ziet de paarden verpieteren en achteruitgaan.
terwijl met een enthousiaste ruiter, die alle vertrouwen in heeft dat het gaat, het paard zelfs gaat "voor"werken.
Een paard wat springen bv gewoonweg niet leuk vind, hoor je als paardenmens te signaleren en niet koste wat het kost dit dier te dwingen te springen.
Ik heb echt paarden compleet zien veranderen door een andere aanpak van trainen( klassiek/AC geef het een naampie) en ze het hierdoor weer "tof"gaan vinden.
Paarden die het rijden "leuk"vinden, die signalen kan toch iedereen zien?
Moet je als ruiter je paard eens de hemel in prijzen na een oefening. (nou, echt dat ze "groeien")

Dat zal ik niet ontkennen. Paarden reageren instinctief op de gedragingen van mensen, zijn sensibel en kunnen reageren op iemands stemming.
Dat een paard werklustig kan zijn en door het werk af te wisselen kun je dit leuk en afwisselend houden voor je paard en jezelf. Allemaal waar. Een beloning mag natuurlijk niet ontbreken, want daarmee conditioneer je goed gedrag in positieve zin.
Maar een paard kan niet nadenken over hoe goed hij iets wel of niet kan en daar trots op zijn. Dat is heel wat anders.