
Je zal dus zonder enige twijfel de bewegingen vanuit het paard moeten laten komen en moeten laten blijven. Dat betekent dat je zo min mogelijk aan de voorkant met de teugels of met hulpmiddelen en kracht werkt.
Bij deze visie is de kern de balans. Die balans moet in verhouding gelijk zijn. Dat houdt in dat de belaste balans gelijk moet zijn aan de natuurlijke balans




Je hebt dus een paard in balans, die nageeflijk is doordat hij draagt. Het
gevolg is dat de beweging vloeiend en soepel zullen zijn waardoor schwung en tact standaard aanwezig zijn in alle gangen.

Ook hoef je niet te varieeren in hoofd/ hals houding omdat tijdens het rijden op deze manier het paard zijn eigen hoofd/ hals houding perfecter dan wie dan ook zal aanpassen aan de balans waar het dier zich in bevindt op een bepaald moment. Hoe zwaarder de oefening, hoe meer kracht, een zakkende achterhand dus een compenserende opgerichte hoofd/ hals houding. Je kan dus heel simpel stellen dat alles veel makkelijker en vanzelf gaat als je dit onder controle hebt. In de praktijk blijkt het echter wat minder simpel uitvoerbaar te zijn, maar het is mogelijk!!!
