Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-03-13 17:10

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst door de TopicStarter : 11-03-13 17:10

Jaimeyskatje, wat leuk dat je je filmpje plaatst. Zelf vind ik dat ik daar juist door beter kan leren er over.
Hoe gaat het met de rest? Heb even geen tijd gehad om door te lezen.
Morgen staat er weer 'n les gepland. Ik hoop dat het wat beter weer wordt. Want van somber weer wordt je ook niet bepaald vrolijkheid zelve....

**Geplaatst**: 11-03-13 19:21

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 11-03-13 19:21

Inderdaad Liesbeth ! Hier sneeuwt het zelfs weer

er zijn een paar nieuwe mensen in het topic . veel succes met je les

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-03-13 19:46

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst door de TopicStarter : 11-03-13 19:46

Hè getsie, hier valt dat dan gelukkig nog wel mee. En bedankt, ik zal mn best doen!

Voor alle nieuwe mensen: welkom in dit topic!

**Geplaatst**: 11-03-13 19:47

Geplaatst: 11-03-13 19:47

Het is inderdaad echt winters weer.. Geef mij die lente maar!
Succes met je les morgen Liesbeth1994

Gingen vandaag rijden met school (doe de opleiding paardenhouderij) op de manege waar we praktijkles hebben,
vond het in het begin wel heel spannend, maar toen ik eenmaal aan het rijden was viel het gelukkig mee

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-03-13 22:03

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst door de TopicStarter : 11-03-13 22:03

Dankje, ben benieuwd hoe het gaat.
Fijn dat het rijden met school goed ging. Beetje gezonde zenuwen van te voren zijn niet erg. Heb ik ook nog altijd.

**Geplaatst**: 12-03-13 02:05

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 12-03-13 02:05

Welkom Lindee en Noiskee! Weer 2 lotgenoten er bij haha.

Thanks Liesbeth1994! Ik wil jullie niet teveel lastig vallen met filmpjes, want ik hou werkelijk een hele vlog bij op youtube haha, maar ik zal hier af en toe eens een update plaatsen

.

Een voorbeeld, dit was het filmpje van afgelopen zondag, weer 1 dag later dus: http://youtu.be/IkYkk2U7Y9M (ja ja, zie me eens galopperen hihi) . Op het filmpje van zaterdag (vorige pagina) was hij vrij traag, zondag heb ik hem dus iets meer achter zijn broek aan durven zitten en als resultaat werd hij nog lichter in mijn hand. heb weer heel fijn gereden!
Vandaag dus maar even gelongeerd an de pessoa en ook dat gaat steeds beter nu we dat even wat vaker doen. Met behulp van longeren probeer ik wat spieren te kweken omdat me dat onder het zadel nog niet zo goed lukt ivm mijn angst.

In ieder geval heb ik nu het hele weekend fijn gereden.

Succes met je les morgen!

**Geplaatst**: 12-03-13 12:39

Geplaatst: 12-03-13 12:39

Imke86 schreef:
Ik heb deze documentaire net gekeken en ik denk dat angstige ruiters hier ook zeker wat aan kunnen hebben:[ Video ]

Succes ermee!!

Ik heb hem jankend helemaal afgekeken, want verdomme, wat is het toch erg,wat je je paard kan aandoen als je angst hebt! Want ook ik word te bruut in mijn handen, omdat je bang word dat het fout gaat lopen, terwijl ik normaliter liefst met lang teugeltje rijd... Voel me alleen niet echt beter door het filmpje, eigenlijk eerder andersom...

**Geplaatst**: 12-03-13 13:09

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 12-03-13 13:09

De enige die je angst kan wegnemen is het paard zelf door ze diep te vertrouwen, naast je, heel dicht bij je en dan pas onder je.
Komt de angst weer naar boven kun je altijd weer terug naar "naast je" met je paard.
Heb een paard nog nooit zichzelf zien opzadelen, wel uit zichzelf contact met de mens willen maken.

Mini: je kun je schuldig & boos voelen over wat je allemaal verkeerd hebt gedaan, nu verkeerd doet en verkeerd gaat doen, maar paarden zijn giga vergevingsgezind en je mag altijd overnieuw beginnen met ze.
Je mag juist die schuldlast loslaten bij ze, zij staan in het hier en nu.

**Geplaatst**: 12-03-13 15:21

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 12-03-13 15:21

ik heb die documentaire ook opgeslagen bij 'later bekijken' op youtube. Zodra ik tijd heb ga ik er eens voor zitten.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-03-13 19:46

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst door de TopicStarter : 12-03-13 19:46

Jameyskatje, meid, van mij mag je zo veel plaatsen wat je maar wilt. Het ziet er toch wel erg goed uit hoor!! Daar kan ik jaloers op wezen. Het ziet er erg vriendelijk en netjes uit. Ik zou er niet aan kunnen zien dat je angst hebt. Dus dat doe je goed.

Hier ging alles zo zn gangetje. Alleen beetje last van verkoudheid dus dat was wel irri, dat gesnif de hele tijd.

**Geplaatst**: 12-03-13 21:15

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 12-03-13 21:15

Ben t met Liesbeth eens, Jameyskatje! Supergoed, en wij kunnen daar ook weer van leren.

Heb de documentaire ook opgeslagen. Maar eens even rustig voor gaan zitten.

**Geplaatst**: 13-03-13 02:28

Geplaatst: 13-03-13 02:28

aah bedankt dames! Wat lief!
Ik ben heel streng op mezelf dat ik niet aan de teugels ga friemelen en probeer echt een vriendelijke ruiter te zijn, dus heel leuk dat jullie dat zien!

Ik heb laatst een agressietraining op mijn werk gedaan. Daarin leerde wij signalen/fases te herkennen, de groene fase is assertief en dus 'ok', daarna krijg je de gele fase (irritatie), dan oranje (dreigend) en dan rood (conflict).
Wat me vooral is bij gebleven van deze training is hoe je jezelf kan opstellen om te voorkomen dat iemand stijgt in deze fases en dus agressie kan voorkomen.

Zo probeer ik nu ook naar mijn paard te kijken. Ik doe mijn best om goed naar hem te luisteren en signalen te herkken, zodat hij hopelijk niet getriggerd wordt en tot de rode fase (explosie, vluchten, bokken, mij eraf gooien) komt.

Eerst ging ik hem dus al bij voorbaat tegen houden. Benen afsteken, veel spelen met de teugels, mijn bovenbenen aanklemmen. Dat is voor een paard ook helemaal niet fijn, ik kan me best wel voorstellen dat hij het eerst met kleine signalen heeft aangegeven maar omdat ik niet luisterde (en uit angst, hem probeerde te domineren, door een tik te geven en 'hé' te roepen en aan de voorkant te trekken) werd hij het waarschijnlijk zat en heeft hij mij er af gegooid.
Dus nu probeer ik bij die eerste signalen niet te denken 'hij loopt te vervelen', maar 'er gaat iets mis, hoe komt dat?...' En dan even alles checken 'gaf ik onduidelijke hulpen? gaf ik onterechte/onnodige hulpen? ziet hij gevaar? is er spanning?' Het antwoord geven op deze vragen gaat steeds sneller. Vaak is de oplossing heel simpel, handen openen, even kuit er aan en vooruit blijven kijken. Dan is hij zo weer met zijn aandacht bij mij.

Ik heb de afgelopen maand ook geleerd dat mijn paard onzeker is en ik gaf hem geen leiding. Dus we waren 2 bange schaapjes, alle 2 onzeker, alle 2 niet geconcentreerd, alle 2 keken we om ons heen, alle 2 reageerde we impulsief: hij door te bokken, vluchten, zijn hoofd omhoog te gooien etc en ik door mezelf te verkrampen, niet meer durven rijden of boos te worden.

Ik heb mijn paard echt een tijdje 'gehaat', ik vond het echt een ^#&^*beest. Maar uiteindelijk ben ik zó blij dat ik hem heb gehouden! Ookal gaat er veel tijd in zitten en veel dieptepunten.

Ik heb mezelf zovaak toegesproken, ik gaf mezelf vaak les tijdens het rijden, dan ging ik echt hardop praten haha. Steeds maar de theorie herhalen dat een paard die zijn hals ontspannen laat vallen en waar een vriendelijke en duidelijke ruiter op zit niet zomaar aan de kletter zal gaan. juist als ik hem ga inhouden, aan zijn mond ga zitten, met zijn hals hoog laat lopen, dan zet ik de bom op scherp. Maar de praktijk was zoveel moeilijker dan de theorie. Steeds als er iets gebeurde (gebeurd) dan ging ik hem toch weer inhouden, verkrampen en werd het probleem erger.

Ik ben zelf ook echt blij met het filmpje. In de galop zie je wel goed dat ik echt aan het overleven ben. Ik doe niet veel, probeer alleen ontspannen te zitten en het over me heen te laten komen haha. Maar ik galoppeer tenminste weer af en toe. Mijn paard vind de galop nu ook heel moeilijk, ik heb het een beetje verwarloosd. Ook zie je op het filmpje dat ik soms al best ver achter in de bak rij haha, maar een lange zijde of voor lange tijd achte rin de bak rijden dat durf ik nog niet zo goed.

Ik hou jullie op de hoogte met filmpjes

Als jullie beeld materiaal hebben? Ik vind dat soort dingen altijd heel leuk om te volgen!

**Geplaatst**: 13-03-13 09:49

Geplaatst: 13-03-13 09:49

Wat fijn om te lezen R! Jullie komen er wel!

**Geplaatst**: 13-03-13 10:09

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 13-03-13 10:09

Knap hoor Jameyskatje! Super dat je er zo mee bezig bent, dan komt het allemaal goed dat weet ik zeker.

Ik heb vorige week de hele week echt angstloos gereden. Heerlijk!! Daardoor besloten met op te geven om te starten op ander terrein. Maar nu het kouder is, merkte ik gisteren dat ik toch weer een beetje ging verkrampen uit angst dat Caddy fris zou zijn. Gelukkig ging het na een tijdje wel beter.
Ik heb besloten sowieso te gaan starten, desnoods longeer ik hem daar eventjes. Maar ik weet eigenlijk wel zeker dat Caddy braaf zal zijn en dan is het weer een goede ervaring erbij!

**Geplaatst**: 13-03-13 19:41

Geplaatst: 13-03-13 19:41

Zou ik me ook mogen aanmelden voor dit topic? Ik ben namelijk ook een angstige ruiter en ben door de angst gestopt op de manege met paardrijden. Ik had het idee dat de mensen in mijn les me irritant begonnen te vinden, omdat ik begon te huilen als ik het niet durfden.. Ik voel me daar ook echt schuldig over, want ik wil het echt proberen maar het lukt me gewoon echt niet!

Ik heb angst gekregen, omdat ik toen ik jong was van een paard ben afgevallen met springen. Maar het werd erger toen ik ongeveer 3 jaar geleden van nog een paard afviel en ik mijn arm brak. Ik kan nu gewoon niet meer ontspannen rijden en ik ben zelfs erg onzeker als ik alleen al een paard moet poetsen. Het lijkt alsof de paarden mij niet mogen en mijn vriendin die me altijd helpt wel.. Zo ook bij een verzorgpaard wat ik heb. Zij kan haar uit de wei pakken en doen wat ze wil, mij valt ze aan en daar baal echt zo van! Ik weet dat het komt door mijn onzekerheid, maar ik weet niet wat ik eraan kan doen. Toch blijf ik paarden super vinden en ik wil ook echt niet stoppen met deze hobby!

Ik vind het wel fijn om te lezen dat ik niet de enige ben die angst heeft. Ik dacht namelijk dat het echt aan mij lag!

**Geplaatst**: 13-03-13 20:24

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 13-03-13 20:24

Ik heb ook een goed nieuwtje! larissa (vriendin van pensionhoudster) is vandaag met ons mee geweest naar buiten; zij op het karretje met MiniMe ervoor en ikzelf op Lona, haha ze waren allebei verdomd fris en vooral Lona was oersterk, maar ik heb niet 1x naar mijn bokriempie gegrepen, besefte dat zelfs toen ik er weer afsprong, ik ben zo blij....

**Geplaatst**: 13-03-13 22:38

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 13-03-13 22:38

Ik zie hier een paar keer 'bokriempje' op mijn scherm komen, daar wil ik toch even op inpikken.
Ik wil absoluut niemand nog meer angst aanpraten, maar bij mijn 1ste val is mijn bokriempje geknapt toen ik dat vastgreep. Daardoor ben ik achterover op mijn hoofd gevallen. Het was wel een oud leren riempje, maar toch...
Door het winterweer heb ik deze week nog niet met mijn merrie kunnen werken. Hopelijk krijg ik haar morgen ad longe. Vrijdag staat in elk geval een les geboekt.

x_Maris_x: kan je in de manege niet vragen of je met het meest 'sullige' paard, die geen pas verkeerd zet, mag werken? Gewoon om je zelfvertrouwen op te krikken.

Ik begreep vroeger niet hoe je iets, waarvoor je bang was, toch graag kon doen. Tot nu dus...

**Geplaatst**: 13-03-13 23:26

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 13-03-13 23:26

Horrorverhalen zijn hier idd niet zo handig..
Als je zorgt dat je bokbandje in goede staat is, kan het heel fijn werken.

**Geplaatst**: 14-03-13 00:28

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 14-03-13 00:28

Bij mij zit het bokriempje er pas een week op, voor het eerst in mijn leven, omdat 1 van de ringetjes van mijn dressuurzadel er af is heb ik er zelf 1 gefabriceerd van een stukje tuig van MiniMe dat ik over had en het vastgemaakt aan het ijzer waar je beugelriem in hangt, ik ben namelijk erg zuinig op mijn dure zadel en vond het nogal "zwakke" bevestiging als ik dus al 1 ring kwijt ben en ik weeg nogal wat, dus... maar hij werkt prima, voelt zeer sterk aan en gafme net even dat kleine beetje extra houvast idee wat ik dan hard nodig heb, hoewel ik me wel afvraag of je wel makkelijk goed grijpt als je hem nodig hebt, want hem constant vast houden, werkt niet met rijden in de bak met al die figuren, bij mij niet dan, want ik doe echt mijn hand nog opzij met bv een volte rijden, paard is zo lang van lijf en hals, ik krijg het gewoon niet voor elkaar om zo kort en direct in contact te staan met de mond, zonder serieus te trekken in die mond om dmv kleine bewegingen je figuren te rijden, hou haar dan liever iets te lang dan te kort eigenlijk...

**Geplaatst**: 14-03-13 00:35

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 14-03-13 00:35

Minimelona: denk dat je er overheen hebt gelezen, maar herken je wat in m'n laatste stukkie tekst voor jou ?

Als ik het zo lees, probeer je zelf bewust zacht te rijden, ondanks je angst op de achtergrond.
Vindt ik heel knap, dat je haar lang en laag wilt houden want heel veel gaan als reactie verkrampen.
De ontspanning die je paard probeert te geven, komt zo weer terug bij jou.

**Geplaatst**: 14-03-13 01:44

Geplaatst: 14-03-13 01:44

Peetstap schreef:
Minimelona: denk dat je er overheen hebt gelezen, maar herken je wat in m'n laatste stukkie tekst voor jou ?

Als ik het zo lees, probeer je zelf bewust zacht te rijden, ondanks je angst op de achtergrond.
Vindt ik heel knap, dat je haar lang en laag wilt houden want heel veel gaan als reactie verkrampen.
De ontspanning die je paard probeert te geven, komt zo weer terug bij jou.

Ik heb net mijn antwoord voor de 2e x geannuleerd; het is een te uitgebreid en persoonlijk verhaal om zo op bokt te willen en kunnen mededelen, maar ik had je bericht dus wel gelezen en toen nog een x en nog een x...

Het komt er uiteindelijk op neer dat ik de moed aan het verliezen ben, of ik het allemaal nog rondbreien kan; en dan bedoel ik qua leiderschap, je paarden gezond en gelukkig zien en krijgen en financieel,

mijn band met de grote is inderdaad heel speciaal en bijzonder; paard heeft toen ik hartaanval op stal kreeg mij ruim uur staan beschermen en bewaken als een hele grote poortwachter (met eten in de bak!! geen hap nemen he) en ze is zo sensibel ik vind het gewoon rot voor haar...

En wat het rijden betreft; dat maakte me dus ook juist zo verdrietig met de documantaire; tuurlijk zijn de voorbeelden veel extremer, maar het komt uiteindelijk op hetzelfde neer; als je ruiter angst heeft, doet die zijn paard onbedoeld altijd kwaad; want ook ik werd te ruw en krampachtig in mijn handen,grote ruk bewegingen, totaal verkrampte houding, stem met paniek , kortom alles wat ik normaliter juist niet doe en wil doen eigenlijk...

**Geplaatst**: 14-03-13 02:13

Geplaatst: 14-03-13 02:13

ik herken het allemaal heel goed minimenola. Maar denk je nu aan opgeven? Heb je hulp qua lessen enzo?
Wat een aangrijpend verhaal van je hartaanval, jeetje! Wat een trouwe viervoeters zijn onze paarden toch.

Ik gebruik ook een bokriempje, alhoewel ik het denk ik toch niet beet zal pakken als mijn paard ga bokken, ik denk dat ik daar dan niet eens de tijd voor heb. En hij zit inderdaad te laag om het tijdens het rijden vast te houden. Maar het is misschien meer voor mijn eigen gevoel (bodyprotector, bitringen, bokriempje haha). De mijne is trouwens wel super stevig. het was veel werk om hem vast te maken aan mijn zadel, het leer is echt heel dik en stug, dus die breekt niet zomaar. Wat ik ook wel eens doe, is mijn teugel er door halen. (halverwege de gesp even los en dan 1 helft er door), want ik ben een keer van mijn paard gevallen met hoofdstel en al, vind het wel een fijn idee dat áls ik weer van, dat de teugels dan niet over zijn hoofd gaan. De teugels zijn dan wel langs genoeg om hals te strekken enzo hoor. Het helpt mij dan ook om mijn handen stiller te houden.

Welkom Maris! Heb je wel eens gedacht aan grondwerk? Er zijn wel profesionals die jou wellicht kunnen helpen om jou eigen houding en lichaamstaal aan te pakken zodat je op de grond (en uiteindelijk ook tijdens het rijden) een betere leider kan zijn. Want zoals ik lees is jou probleem dus ook op de grond / in de omgang.
7 april ga ik ook met mijn paard naar een grondwerk workshop, de eerste keer dat we samen naar een vreemd terrein gaan. Voor mij een fijne manier om hem te leren kennen qua vervoer, vreemd terrein etc zonder dat ik moet rijden.

Vanavond eerst gelongeerd. eerste kwartiertje was hij super mak, maar ineens kreeg hij het in zijn bol. hij heeft een aantal keren zo grandioos gebokt. Jammer dat ik dat soort momenten nou nooit op camera heb, maar hij gaat echt hoog de lucht in. Hij liep daarna een tijdje echt enorm te klieren, alleen maar naar andere paarden kijken, staart omhoog, knorren... terwijl ik eigenlijk op het punt was om te gaan rijden omdat hij zo braaf leek..
Anyway, uiteindelijk tóch nog gaan rijden, ik was toen gelukkig alleen in de bak en heb mezelf echt les gegeven. Voelde me erg gespannen en mijn hartslag was hoog. Hij heeft uiteindelijk niets verkeerd gedaan maar liep de hele tijd (oortjes erop) naar van alles te kijken. Dus veel gestapt en daarin veel oefeningen gedan wat oefeningen gedaan en uiteindelijk toch nog verplicht met halsstrekken in draf afgesloten. Ik heb helemaal niet aan 'aan de teugel' gedacht, ik heb alleen maar geprobeerd om niet aan die teugels te gaan trekken en te blijven ontspannen. Deels heeft het gewerkt, want ik ben niet gevallen en hij werd niet stout, maar deels ben ik ook teleurgesteld omdat ik afgelopen weekend een veel fijner gevoel had. Agja, vrijdag gaan we het weer proberen.

**Geplaatst**: 14-03-13 04:58

Geplaatst: 14-03-13 04:58

jameyskatje schreef:
ik herken het allemaal heel goed minimenola. Maar denk je nu aan opgeven? Heb je hulp qua lessen enzo?
Wat een aangrijpend verhaal van je hartaanval, jeetje! Wat een trouwe viervoeters zijn onze paarden toch.

Ik gebruik ook een bokriempje, alhoewel ik het denk ik toch niet beet zal pakken als mijn paard ga bokken, ik denk dat ik daar dan niet eens de tijd voor heb. En hij zit inderdaad te laag om het tijdens het rijden vast te houden. Maar het is misschien meer voor mijn eigen gevoel (bodyprotector, bitringen, bokriempje haha). De mijne is trouwens wel super stevig. het was veel werk om hem vast te maken aan mijn zadel, het leer is echt heel dik en stug, dus die breekt niet zomaar. Wat ik ook wel eens doe, is mijn teugel er door halen. (halverwege de gesp even los en dan 1 helft er door), want ik ben een keer van mijn paard gevallen met hoofdstel en al, vind het wel een fijn idee dat áls ik weer van, dat de teugels dan niet over zijn hoofd gaan. De teugels zijn dan wel langs genoeg om hals te strekken enzo hoor. Het helpt mij dan ook om mijn handen stiller te houden.

Welkom Maris! Heb je wel eens gedacht aan grondwerk? Er zijn wel profesionals die jou wellicht kunnen helpen om jou eigen houding en lichaamstaal aan te pakken zodat je op de grond (en uiteindelijk ook tijdens het rijden) een betere leider kan zijn. Want zoals ik lees is jou probleem dus ook op de grond / in de omgang.
7 april ga ik ook met mijn paard naar een grondwerk workshop, de eerste keer dat we samen naar een vreemd terrein gaan. Voor mij een fijne manier om hem te leren kennen qua vervoer, vreemd terrein etc zonder dat ik moet rijden.

Vanavond eerst gelongeerd. eerste kwartiertje was hij super mak, maar ineens kreeg hij het in zijn bol. hij heeft een aantal keren zo grandioos gebokt. Jammer dat ik dat soort momenten nou nooit op camera heb, maar hij gaat echt hoog de lucht in. Hij liep daarna een tijdje echt enorm te klieren, alleen maar naar andere paarden kijken, staart omhoog, knorren... terwijl ik eigenlijk op het punt was om te gaan rijden omdat hij zo braaf leek..
Anyway, uiteindelijk tóch nog gaan rijden, ik was toen gelukkig alleen in de bak en heb mezelf echt les gegeven. Voelde me erg gespannen en mijn hartslag was hoog. Hij heeft uiteindelijk niets verkeerd gedaan maar liep de hele tijd (oortjes erop) naar van alles te kijken. Dus veel gestapt en daarin veel oefeningen gedan wat oefeningen gedaan en uiteindelijk toch nog verplicht met halsstrekken in draf afgesloten. Ik heb helemaal niet aan 'aan de teugel' gedacht, ik heb alleen maar geprobeerd om niet aan die teugels te gaan trekken en te blijven ontspannen. Deels heeft het gewerkt, want ik ben niet gevallen en hij werd niet stout, maar deels ben ik ook teleurgesteld omdat ik afgelopen weekend een veel fijner gevoel had. Agja, vrijdag gaan we het weer proberen.

Ik les niet meer,om verschillende redenen trouwens; ik kan het fysiek totaal niet meer aan, 1 rondje draven op zijn Lona's en ik ben kapot,wat kan die de Samba dansen zeg.. om over het geld nog maar te zwijgen.

Herken jou paard wel hoor, alleen verliest die van mij zich in haar angst, is niet er op uit om mij eraf te krijgen, maar vlucht zo vreselijk snel en zonder controle, die breekt echt haar nek nog eens, maar dat altijd alles maar zien en die kop erop en dat je letterlijk die immense kracht onder je voelt opborrelen om tot ontploffen te komen is altijd al freaky geweest (mensen renden serieus weg als Lona op haar manier aan kwam denderen) maar vind het nu ik zelf zo krachteloos ben doodeng...

Ik geef niet op hoor, ik tob wel door, kan toch ook niet anders eigenlijk; het is dat of ze laten inslapen, dat is altijd nog beter dan naar de handelaar, want opvangtehuizen zijn een wassen neus, en ik heb gezocht hoor, geloof me maar...

**Geplaatst**: 14-03-13 10:49

Geplaatst: 14-03-13 10:49

x_Maris_x schreef:
Zou ik me ook mogen aanmelden voor dit topic? Ik ben namelijk ook een angstige ruiter en ben door de angst gestopt op de manege met paardrijden. Ik had het idee dat de mensen in mijn les me irritant begonnen te vinden, omdat ik begon te huilen als ik het niet durfden.. Ik voel me daar ook echt schuldig over, want ik wil het echt proberen maar het lukt me gewoon echt niet!

Ik heb angst gekregen, omdat ik toen ik jong was van een paard ben afgevallen met springen. Maar het werd erger toen ik ongeveer 3 jaar geleden van nog een paard afviel en ik mijn arm brak. Ik kan nu gewoon niet meer ontspannen rijden en ik ben zelfs erg onzeker als ik alleen al een paard moet poetsen. Het lijkt alsof de paarden mij niet mogen en mijn vriendin die me altijd helpt wel.. Zo ook bij een verzorgpaard wat ik heb. Zij kan haar uit de wei pakken en doen wat ze wil, mij valt ze aan en daar baal echt zo van! Ik weet dat het komt door mijn onzekerheid, maar ik weet niet wat ik eraan kan doen. Toch blijf ik paarden super vinden en ik wil ook echt niet stoppen met deze hobby!

Ik vind het wel fijn om te lezen dat ik niet de enige ben die angst heeft. Ik dacht namelijk dat het echt aan mij lag!

Tuurlijk ligt het niet aan jou, iedereen is wel eens bang. Hoe stoer sommigen ook doen, iedereen is ooit bang geweest. Alleen niet iedereen is zo stoer om dat toe te geven.
Kan je niet op een manege wat privélessen nemen. Gewoon aangeven dat je bang bent en dat je daaraan wilt werken, maar graag eerst alleen zodat je niemand in de weg zit (voor je gevoel). Succes!

**Geplaatst**: 14-03-13 14:31

Geplaatst: 14-03-13 14:31

x_Maris_x schreef:
Zou ik me ook mogen aanmelden voor dit topic? Ik ben namelijk ook een angstige ruiter en ben door de angst gestopt op de manege met paardrijden. Ik had het idee dat de mensen in mijn les me irritant begonnen te vinden, omdat ik begon te huilen als ik het niet durfden.. Ik voel me daar ook echt schuldig over, want ik wil het echt proberen maar het lukt me gewoon echt niet!

Ik heb angst gekregen, omdat ik toen ik jong was van een paard ben afgevallen met springen. Maar het werd erger toen ik ongeveer 3 jaar geleden van nog een paard afviel en ik mijn arm brak. Ik kan nu gewoon niet meer ontspannen rijden en ik ben zelfs erg onzeker als ik alleen al een paard moet poetsen. Het lijkt alsof de paarden mij niet mogen en mijn vriendin die me altijd helpt wel.. Zo ook bij een verzorgpaard wat ik heb. Zij kan haar uit de wei pakken en doen wat ze wil, mij valt ze aan en daar baal echt zo van! Ik weet dat het komt door mijn onzekerheid, maar ik weet niet wat ik eraan kan doen. Toch blijf ik paarden super vinden en ik wil ook echt niet stoppen met deze hobby!

Ik vind het wel fijn om te lezen dat ik niet de enige ben die angst heeft. Ik dacht namelijk dat het echt aan mij lag!

Is er bij jou in de buurt niet een manege in de buurt die juist mensen met een beperking les geeft? En nu niet gelijk allemaal over me heenvallen, want ik bedoel het juist goed;
Dat zijn namelijk over het algemeen vriendelijke, rustigepaarden met dito instructie, misschien kun je jezelf aanbieden als vrijwilligster? Zodat jij wel lekker weer met paarden bezig kan zijn en ze wellicht als tegenprestratie jou af en toe eens een priveles geven?
Want ik kan me heel goed voorstellen dat het op een manege niet te doen is voor je, met al dat commentaar en trieste gedrag van veel mensen