Amanda schreef:Wel spooky af en toe hoor!
Voorheen droeg ik ook wat angst bij me en zodra hij met zijn schijnbewegingen begon ging ik zitten spannen.
Waardoor het alleen maar erger werd.
Nu blijf ik gewoon zitten en denk:![]()
doe niet zo raar.
En kan er eigenlijk wel om lachen.
Ik kan goed aanvoelen wanneer iets alleen maar spannend is en wanneer het té spannend wordt.
In het laatste geval moet ik maken dat ik eraf kom voor hij ontploft. Zodra ik er naast sta vloeit het namelijk af, blijf ik erop dan stap ik hoogstwaarschijnlijk onvrijwillig af.
Maar die grens is steeds hoger, dus dat gebeurt steeds minder.
En dat vind ik zó moeilijk! het niet aanspannen als ik bang ben,...
Ik klem en ga voorover gebogen zitten..

Vandaag maar weer verder lezen in dat boek over zonder angst paardrijden. Ben al over de helft nu.
Alleen sommige dingen uit het boek kan ik niet toepassen omdat ik geen paard meer heb. helaas.
Maar ik zie wel uit naar de privé les zaterdag 3 maart... nog even geduld hebben

Ik kan het alleen mijn ouders niet vertellen nog.. zij willen niet dat ik weer ga paardrijden. Ze zijn bang dat het fout zal gaan.
Maar ik mis de omgang met paarden.. dus ik wil het toch proberen.