Bokt.nl

**Geplaatst**: 14-08-11 00:42

Geplaatst: 14-08-11 00:42

kalama schreef:
Heb vandaag nog eens een wandeling gedaan voordien binnen gereden en toen had ik twijfels zeker omdat ze een de neiging had te steigeren als ik haar vroeg om stil te blijven staan na het opstappen. Had ik nog niet meegemaakt met haar. Was zelf een beetje bang maar toch doorgewerkt. Nadien heeft ze zich goed gedragen

Goed om te horen dat ze zich goed gedraagd!

**Geplaatst**: 14-08-11 00:49

Geplaatst: 14-08-11 00:49

Manddyx schreef:
kalama schreef:
Heb vandaag nog eens een wandeling gedaan voordien binnen gereden en toen had ik twijfels zeker omdat ze een de neiging had te steigeren als ik haar vroeg om stil te blijven staan na het opstappen. Had ik nog niet meegemaakt met haar. Was zelf een beetje bang maar toch doorgewerkt. Nadien heeft ze zich goed gedragen

Goed om te horen dat ze zich goed gedraagd!

Ben nog altijd in de wolkjes!!

**Geplaatst**: 14-08-11 11:51

Geplaatst: 14-08-11 11:51

Nagano, super dat het zo goed is gegaan!!! Als het nog een paar keer zo goed gaat, ben je een heel stuk zekerder! Kilometers maken zeggen ze altijd....

kalama schreef:
Manddyx schreef:
Ik zou het gewoon weer rustig opbouwen.
Met iemand erbij die ernaast loopt, of in een veilige omgeving. (wei)
Ongelukken kan je niet voorkomen, er zijn altijd wel ongelukken, als je er zeker van wilt zijn dat je hele leven niks gebeurd, dan moet je binnen in een stoel gaan zitten en er nooit uitkomen.
Ik snap dat je schrikkerig bent, maar probeer je paard weer 100% te vertrouwen.
Het komt vast wel goed!

Mee eens! maar zelfs binnen in een stoel... je weet maar nooit!
Iemand die je ECHT gerust stelt is best

helemaal mee eens!!!

Kalama, echt stoer dat je gegaan bent! Super dat ze zich zo goed heeft gedragen!!!! Kanme voorstellen dat je nog helemaal in de wolken bent!!!

Gisteren ben ik ook weer even naar buiten geweest. Ze was wel wat fris in de bak en loperig, maar dat doet ze ook als ze zich aan het werk wil onttrekken. Toch lekker het pad afgereden, ging prima!!! Geeft zoveel vertrouwen, heerlijk! Ze is een keer geschrokken van opvliegende duiven direct voor onze neus, maar ze heeft geen gekke dingen gedaan, we zijn gewoon weer verder gaan rijden. Stapje voor stapje gaan we gewoon doorzetten.

**Geplaatst**: 14-08-11 14:35

Geplaatst: 14-08-11 14:35

Hallo Bokkers,
Dit is al weer een wat ouder topic maar vond het toch leuk om jullie reacties te lezen, ook ik ben bang geworden van flinke val van jong paard. Nu heb ik inmiddels nieuw paard wat wat ouder is maar die toch nog wel eens wil wegspringen bij iets wat ze eng vind.
Naast het paard voel ik me volledig vertrouwd en ik doe veel aan grondwerk wat ik ook heel leuk vind erop ben ik nog wel angstig daarom doe ik ook rustig aan veel stap en draf galop durf ik nog niet.
Het is precies zoals jullie zeggen als je het gevoel hebt het niet meer onder controle te hebben (wat vooral ook tussen de oren zit denk ik) verstar je en dat heeft meteen uitwerking op je paard.
Denk dat heel veel geduld een van de oplossingen kan zijn samen met goede instructie, ik hoop over een jaar al weer wat verder te zijn en ga in ieder geval niets forceren.

**Geplaatst**: 15-08-11 11:27

Re: Angstige ruiter

Geplaatst: 15-08-11 11:27

zaterdag naast mijn eigen geweldige Mac ook de merrie en het andere paard van een lesklantje gedaan (zij moet op zaterdag werken dus doe ik meestal alledrie op zaterdag) Mac en Merry weer heerlijk en Cuppy is heel erg stug op links is ook nog maar een jong paard maar hard gewerkt.
Zondag nam lesklantje Cuppy mee om ergens anders te rijden voor de ervaring ze belde naderhand dat het super gegaan was heh daar word ik dan toch blij van.

Mac was gisteren behoorlijk nukkig, lekker schrikken en bokken maar uiteindelijk kreeg ik hem wel weer aan het lopen heb echt heerlijk gereden gisteren

maak me steeds minder druk om dat schrikken van hem en dat komt goed uit want over 2 weken moeten we op wedstrijd wwhahahaahhahahaha

**Geplaatst**: 15-08-11 13:19

Geplaatst: 15-08-11 13:19

Ha ha ha, ik ben al meerdere keren zo van een paard af gekliederd.

Het is inderdaad niet leuk. Mijn ergste keer was aan het paarden karretje, die viel uit mekaar, en de merrie die deze trok schrok natuurlijk en ging de kar schoppen. Ze heeft mij "sky high" door de lucht geschopt, en ik heb er een paar ernstige knie operaties aan over gehouden. Karretje rijden vind ik nou echt helemaal niets! MAaar.... Logisch gezien is dit een ongeluk. Dit betekend dat het niet elke dag gebeurt. Natuurlijk kan je ook leren om 'goed te vallen'. Dit mag bizarre klinken, maar door te leren hoe om te vallen krijg je veel meer zelf vertrouwen. Je weet dat je dan 9-10 keer wel weet hoe om er mee om te gaan. Good luck!

**Geplaatst**: 15-08-11 14:06

Re: Angstige ruiter

Geplaatst: 15-08-11 14:06

bij mij gaat het al een tijdje beter.
heb nu tegenwoordig met rijden een halster om de nek van me paard.
dan kan ik tog als het moet mee geven met me handen.
en ook heb ik houvast als het moet.
als ik in galop zit probeer ik ook vaak me handen los te laten van het touw.
dit gaat vandaag wel morgen niet.
maar ooit galoper ik zonder iets vast te houden

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-08-11 20:50

Re: Angstige ruiter

Geplaatst door de TopicStarter : 15-08-11 20:50

Ook nog even een zorinthaupdate, vanaf volgende week woensdag ga ik wekelijks lessen in een groepje van 3, zin in! eindelijk weer regelmatig paardrijden

heb ook echt veel geluk met de eigenaren, die willen echt alles voor me doen en zeggen ook gewoon dat ik maar net moet doen of zorintha van mij is

**Geplaatst**: 16-08-11 10:52

Re: Angstige ruiter

Geplaatst: 16-08-11 10:52

Liesje wat super goed ..... dit gaat helemaal goed komen

**Geplaatst**: 16-08-11 10:57

Geplaatst: 16-08-11 10:57

Een tijdje geleden heb ik ook in dit topic gepost dat ik niet meer durfde te galopperen na vallen van mijn vorige paard. Nu een tijdje verder is het gelukt!! Mijn nieuwe paard/pony geeft me zoveel vertrouwen dat ik het gewoon heb gedaan.

Hier ook nog het bewijs..

http://www.youtube.com/watch?v=8zsqLNoXeBU

Ik zit nog absoluut niet stevig, maar ik krijg hem tenminste op galop op de hoefslag. De eerste keer heb ik echt gehuild van blijdschap, haha!

**Geplaatst**: 16-08-11 11:17

Geplaatst: 16-08-11 11:17

CCCCC super $*\o/*$ $*\o/*$ $*\o/*$

**Geplaatst**: 17-08-11 00:10

Re: Angstige ruiter

Geplaatst: 17-08-11 00:10

Leuk te lezen dat het hier goed gaat!! CCCCC Mooi gedaan!! $*\o/*$
En zoals Siobhaun zegt, stapje voor stapje en we geraken er allemaal

Hier maken we ook vooruitgang en ben blij dat ik kordaat genoeg ben geweest om haar te laten weten dat ze niet met m'n voeten moet spelen maar toch nog een tikkeltje te voorzichtig om alles eruit te krijgen zoals het hoort. Maaaaar dat komt wel

Stapje voor stapje

**Geplaatst**: 17-08-11 01:31

Geplaatst: 17-08-11 01:31

Oh btw ik reed ook los na 6 jaar. tanx kalama maar dit was opgooien in draf dus dat kan ze niet helpen het was geen bokken. anders stap ik niet eens op

**Geplaatst**: 17-08-11 16:05

Geplaatst: 17-08-11 16:05

Misschien weet ik een paar dingen die helpen.
Als je je pony/paard gaat poesten neem hier dan de tijd voor zodat je niet gestressd bent door het rennen en vliegen.
Knuffel nog even met hem zodat hij rustig is & jij rustig bent ( ik word hier zelf rustig van)
Ga nooit met stress naar je paard toe want hij neemt dit over en word dus druk etc.
Als je vervolgens naar de bak gaat om te rijden ga je rustig de bak in. (ik singel hem dan nog even aan.)
Tijdens het instappen geef ik altijd lange teugel en zit er ontspannen op zodat hij voelt dat er niks engs is in de omgeving & er nergens voor geschikt hoeft te worden. Als dan bijvoorbeeld het echte werk gaat beginnen bouw je dit voor jezelf rustig op. Als je bijvoorbeeld niet durft te draven begin je in stap oefeningen te doen zodat hij geconcentreerd op zn werk is en niet op de dingen die om hem heen gebeuren let. Daarna draaf je vervolgens een klein stukje, als je bang bent doe je bijvoorbeeld 1 rondje bak en neem je hem vervolgens weer terug naar stap en ga je in stap weer verder met je oefeningen, dit bouw je steeds meer uit tot dat je op het niveau bent dat je wilt bereiken. Zolang jij rustig en kalm blijft zal je pony dit voelen en zal er niet zo snel iets engs meer gebeuren. Misschien dat het een van jullie helpt. Mij heeft dit wel erg geholpen.

**Geplaatst**: 18-08-11 00:20

Geplaatst: 18-08-11 00:20

franka75 schreef:
Oh btw ik reed ook los na 6 jaar. tanx kalama maar dit was opgooien in draf dus dat kan ze niet helpen het was geen bokken. anders stap ik niet eens op

Ja, dat opgooien ken ik ook wat van nu

Zij heeft al wel eens gebokt maar heel zachtjes en was door een ander paard. Ze gaf eerder het gevoel om er van door te gaan maar we waren binnen aan het rijden dus, waar zou ze heen gaan? Geen leuk gevoel maar ben toch sterk geweest.

**Geplaatst**: 19-08-11 11:44

Re: Angstige ruiter

Geplaatst: 19-08-11 11:44

ik meld me hier ook graag als dat kan..

mijn naam is Laura, ik rijd het paard dat officeel van mijn schoonmoeder is maar zij rijd niet. en heeft ook nooit gereden.
het paard is 5, heet barocca en is goed ingereden en nu een halfjaar onder het zadel.

ik ben er 2 keer afgevallen waarvan 1 keer heel naar en 1 keer mankeerde ik niks.
nu blijft ze kuren hebben zoals stilstaan midden in draf, uit het niets.
dan probeert ze te bokken, lukt dat niet, gaat ze achteruitlopen.
en als het haar niet zint trapt ze met haar achterbenen.

ik heb er nu al een 2 a 3 maanden niet meer op gezeten, enkel af en toe gelongeerd.
daarom is er nu een bijrijdster omdat ze anders helemaal stil stond.

maar toch durf ik me er nog niet genoeg overheen te zetten er weer op te gaan.

hoe kan ik dit het beste aanpakken??

**Geplaatst**: 19-08-11 11:58

Geplaatst: 19-08-11 11:58

laura_power schreef:
ik meld me hier ook graag als dat kan..

mijn naam is Laura, ik rijd het paard dat officeel van mijn schoonmoeder is maar zij rijd niet. en heeft ook nooit gereden.
het paard is 5, heet barocca en is goed ingereden en nu een halfjaar onder het zadel.

ik ben er 2 keer afgevallen waarvan 1 keer heel naar en 1 keer mankeerde ik niks.
nu blijft ze kuren hebben zoals stilstaan midden in draf, uit het niets.
dan probeert ze te bokken, lukt dat niet, gaat ze achteruitlopen.
en als het haar niet zint trapt ze met haar achterbenen.

ik heb er nu al een 2 a 3 maanden niet meer op gezeten, enkel af en toe gelongeerd.
daarom is er nu een bijrijdster omdat ze anders helemaal stil stond.

maar toch durf ik me er nog niet genoeg overheen te zetten er weer op te gaan.
hoe kan ik dit het beste aanpakken??

Ik heb hier zelf ook last van met mijn bijrijdpony.
Ik ga weer beginnen met lessen om van dit probleem af te komen.
Wat bij mij helpt ( heeft mn instructrische me geleerd) is dat ik mn binnenhand meer naar voren moet houden en daar de teugels iets losser moet houden. De buitenhand moet gewoon goed op maat zijn zodat je daar goed contact heb met je pony. Als hij stil wilt gaan staan moet ik aansporen met mn kuiten reageert hij daar niet op moet ik (ik rij zelf met sporen) aansporen met mn sporen, reageert hij daar ook niet op sporen en tik op zn kont tegelijk. Zodra hij reageert en actiever word gelijk belonen door een aai te geven. ik moet zelf ook erg actief zijn en hem aanmoedigen dit te doen zodat hij gemotiveerd raakt. Als hij bijv. Zn bit vastpakt of achteruit gaat lopen moet ik mn handen naar voren brengen en hem aansporen zodat je hem niet blokt met je handen. Omdat je zelf wat angstiger bent ga je hem automatiesch een beetje blokken met je handen waardoor hij dus dit soort dingen gaat doen. dit is mij geleerd door mn instructrische en naar een half uur zag ik al verbetering in het rijden. Misschien dat dit jullie ook helpt & anders moet je er miss over nadenken om weer les te gaan nemen dan kan iemand anders je over je angsten heen helpen. Ik hoop dat je hier wat aan hebt!

**Geplaatst**: 19-08-11 12:02

Re: Angstige ruiter

Geplaatst: 19-08-11 12:02

nou ik had steeds les, maar ik heb echt alles geprobeert, maar durf eigenlijk gewoon niet meer.
met dat achteruitlopen, al houd ik de teugels in een boogje naar voren en drijf ik haar aan, blijft ze achteruitlopen.
en de buitenteugel heb ik altijd begrenst anders ben ik haar sowieso al kwijt.....

**Geplaatst**: 19-08-11 12:07

Geplaatst: 19-08-11 12:07

laura_power schreef:
nou ik had steeds les, maar ik heb echt alles geprobeert, maar durf eigenlijk gewoon niet meer.
met dat achteruitlopen, al houd ik de teugels in een boogje naar voren en drijf ik haar aan, blijft ze achteruitlopen.
en de buitenteugel heb ik altijd begrenst anders ben ik haar sowieso al kwijt.....

Hmm ja dan word het inderdaad een beetje lastig :p
Ik heb verder ook geen idee meer dan.

**Geplaatst**: 19-08-11 13:35

Re: Angstige ruiter

Geplaatst: 19-08-11 13:35

@ laura lukt het met de bijrijder wel met het paard???
Wat ik vaak doe met ruiters die bang zijn ze gewoon eerst een paar keer aan de longe laten rijden dan hebben ze altijd nog mijn drijvende hulp van de grond. Misschien kan je de bijrijder vragen om je daarmee te helpen (even goed afspreken dat ze niet ineens het paard slaat maar alleen drijvend is vanaf de grond wanneer dat nodig is) Als je dan weer genoeg moed hebt aan de longe dan kan je het met iemand erbij los proberen. Het gaat allemaal om goede ervaringen op doen. Het ziet er nu een beetje uit alsof het paard weet dat jij niet door gaat zetten waarschijnlijk is het over als je wel weer genoeg moed hebt om door te zetten

succes hou ons op de hoogte

**Geplaatst**: 19-08-11 14:20

Re: Angstige ruiter

Geplaatst: 19-08-11 14:20

ja dat is een optie. maar dat is het juist, aan de longe kliert ze ook, en aan de longe ben ik er afgevallen de eerste keer dat ik van haar afviel.
toen gaf ze me ook een trap na tegen me cap.
dus aan de longe durf ik niet meer, dan voel ik me vast en gevangen.

**Geplaatst**: 19-08-11 14:45

Re: Angstige ruiter

Geplaatst: 19-08-11 14:45

Ik snap wel hoe je je voelt, Ik zelf heb heel erg last van wei angst. Omdat ik een keer onder een paard ben gekomen die schrok en net op tijd mn hoofd kon wegtrekken anders had ie op mn hoofd gestaan. Toen ik de eerste paar keer bij mn bjirijdpony de wei in moest om hem te halen heb ik dit gedaan met iemand erbij. Op een gegeven moment ben ik me over mn eigen angsten heen gaan zetten en heb ik mezelf gedwongen door te zetten, nu word het steeds een beetje minder maar toch blijven de knikkende knieen een beetje aanhouden. Ik denk altijd maar zo, Oke hij kan ergens van schrikken en kan mij misschien raken maar als ik op de fiets zit kan ik ook doodgereden worden. Ik probeer er igg zo min mogelijk aan te denken en als hem bijv uit de wei haal praat ik tegen hem omdat ik dan niet zo bezig ben met mn eigen angsten. Toch is het elke keer weer een opluchting als de wei ver achter me ligt :p

**Geplaatst**: 19-08-11 15:12

Geplaatst: 19-08-11 15:12

laura_power schreef:
ja dat is een optie. maar dat is het juist, aan de longe kliert ze ook, en aan de longe ben ik er afgevallen de eerste keer dat ik van haar afviel.
toen gaf ze me ook een trap na tegen me cap.
dus aan de longe durf ik niet meer, dan voel ik me vast en gevangen.

Gewoon nog niet erop gaan.

Zo te horen heb je dat vertrouwen nog niet. Ga een aantal keren kijken als de bijrijdster rijdt en blijf dat voorlopig even doen.

**Geplaatst**: 19-08-11 23:16

Geplaatst: 19-08-11 23:16

Zo ik heb ook weer een spannend momentje gehad. Pony vond het niet leuk dat zij stil moest staan terwijl vriendje weggaloppeerde. Dat resulteerde in rare bokkesprongetjes en ben eraf gesprongen voor de veiligheid. Stelde eigenlijk niet zoveel voor, maar ik baal wel dat ik dat moment dan niet uit mn hoofd kan zetten. En dat ik dus een negatief gevoel over het rijden heb terwijl het verder harstikke goed ging. Heb echt niets te klagen verder en luistert erg goed op dat momentje na. Vind t eng als ik de controle verlies. Maar Iemand tips? Ik wil gewoon positief ernaar kijken. Dat het een leermomentje is en dat er gewoon nog werk aan de winkel is. Ik wil leren genieten van de 95% dat het wel goed ging

Grrr waarom ben ik ook zo'n stomme onzekere ruiter.

**Geplaatst**: 20-08-11 10:25

Re: Angstige ruiter

Geplaatst: 20-08-11 10:25

MissCharlie, hier nog eentje die het eng vindt bij het gevoel van controleverlies. Baal ook zo vaak van mezelf. We hebben gewoon een langere weg te gaan dan een ander, maar we komen er wel, stapje voor stapje met ups en downs. Probeer zoveel mogelijk aan de momenten die wel goed gingen te denken en geniet daar iedere keer nog van na, net zolang tot die momenten dat het minder goed ging wat minder vers in je geheugen staan en je het los kan laten.

Laura, idd gewoon even wachten met erop gaan tot je op het moment komt dat je voor jezelf heel duidelijk zoiets hebt van ik doe het! Maakt niet uit dat je dan ook nog knikkende knieen hebt, eerst even weer een goed ervaring opdoen, dan wordt dat beter. Ik moest altijd zuchten zodat ik me dan ging ontspannen en buiten zing ik desnoods een liedje (als ik ver genoeg van stal af ben hahahaha).

CCC en Kalama, super!!!! Stapje voor stapje!

Hier ga ik ook stapje voor stapje verder. Ik ga nu een paar keer per week het pad uit, en ik wil perse binnenkort de weg op, maar een heel klein stukje maar toch, dan uitbouwen. Klinkt zo leuk he in theorie, maar nu de parktijk nog....