Ja ik krijg er ook wat van zo langzamerhand, het is ook echt geen smoes of zo, voor het geval mensen dat beginnen te vermoeden, maar gewoon domme pech en onhandig gedoe. Ik probeer(!) me er maar niet aan te ergeren, het steekt immers niet op een dag of wat.
Ook zo jammer dat dat andere leen-inrijzadel nou net weer wegmoest naar een ander, dan had ik er allang weer opgezeten. Nu ja, misschien moet 't zo zijn, dat we mekaar eerst aan de longe leren begrijpen, met Jaopie heb ik indertijd die stap nogal overgeslagen, vrees ik, maar dat is sowieso een rare. Die kun je beter OHZ hebben dan aan een lijntje.
Khava is nog steeds heel moeilijk met aan de lijn vaststaan, maar het betert al wel. Ik moet nog niet uit haar gezichtsveld verdwijnen, maar kan wel op hetzelfde terrein borstels e.d. gaan pakken. de tips van mensen in mijn omgeving die hebben gezegd dat ik haar aan zo'n rubberen trailerlijn moet vastzetten en gewoon maar moet laten spartelen als ze gaat hangen, laat ik voor wat het is: die paniek kan ik niet gebruiken, en ik wil ook niet dat ze zich lostrekt en achterover schiet of geheel los komt te staan (er is geen enkele afscheiding naar de dorpsweg vanaf het erf waar ze dan staat). Bovendien is ze vroeger al eens link naar achter geklapt toen ze hier kwam, waardoor ze jarenlang achter de oren niet
te betasten was. En een halster met achter omslag moest worden aangedaan.
Dat hebben we nu al weer een hele tijd achter de rug, maar het laat zich raden dat ze daardoor nogal lastig druk achter de oren verdraagt.
Ik laat haar nu als ik wegloop en ze wil me achterna, met Ho-oo eerst stilstaan, en zet haar een pas terug.
Dat moet ik soms nog wel een keer of 4 herhalen, maar als ik uiteindelijk dan heb bereikt dat ze stil blijft staan en niet meer poogt achter me aan te lopen, krijgt ze een lekkere rosborstelbeurt en een snoepje.
Dat gaat goed, enkele keren was alleen het Ho-oo al genoeg om haar van gedachten te doen veranderen. Het commando "terug" waarbij ze achteruit (terug) moet stappen kent ze wel, nu nog op afstand er in brengen. Ze is een opmerkzaam type dat vrij snel iets oppikt, dus dat moet ze ook redelijk snel onder de knie hebben. Ik overdrijf dat nu nog met een handgebaar, maar ik zie dat ze dat al begint te snappen.
Ook leuk is wel als ik nu Jaopie uit de wei haal om te gaan rijden, staat ze ook al te drammen van: Hee, kom je voor mij? En wil meteen mee naar het hek. Ze komt praktisch nog eerder dan Jaopie naar me toe als ik bij de wei opduik. In die gevallen kent ze het handgebaar en "terug" overigens al heel goed, ze stapt meteen terug (ondertussen zie je haar balen).
Het gekleef tussen Jaopie en haar is overigens tot mijn grote opluchting tot het minimale afgenomen.
Ze blijft op het schouwpad nog wel eens een paar keer staan, maar als ik haar dan opzij zet komt ze weer in voorwaartse beweging. Geen gekke toestanden meer ieg.
Edit: Ik zie dat er al gereageerd is in soortgelijke bewoordingen.
Geplaatst: 25-10-14 17:16 
verwoord. Ik heb net zo, n Joapie.. Hier heet hij Gringo... dolfje en meer.. Maar Gringo is samen gegroeid met mij, of ik met hem. Nu heb ik er meer in de tuin staan en idd dus ook meerdere ter vergelijking. Hoe banketstaaf het ook klinkt.. er gaat bij mij niets boven mijn eige etterbak Gringo. mn dochter heeft caddy.. wereldpaardje absoluut.. dan Penny. ook een lieverd 1e klas.. zo fijn en gevoelig ding.. en haar dochter Lilly.. tja puber van nog geen half jaar .. ook lief maar meer karakter dan mams... Alle 4 
