Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
) en angst/ontzag voor water. Het is een kwestie van geduld en opbouwen en ook niet te onderschatten dat het werkelijk eng kan zijn en daar mee leren omgaan; eerlijk en doortastend en geduldig. IKbenEllen schreef:Ik ben het eerlijk gezegd met Bulck eens![]()
Vaak doen ze het ook alleen dicht bij huis, als je dan langs dat punt af bent doen ze het verder prima. Dat is tenminste mijn ervaring met diverse paarden.
Als je het zelf niet op kan lossen, regel dan iemand die het wel kan, want als ze de strijd telkens winnen gaat het van kwaad tot erger...
KiWiKo schreef:Dit helpt![]()
echt
![]()
JoviBan schreef:Mee eens fargo.
Vertrouwen is essentieel. Vertrouwen in zijn mens/ruiter, vertrouwen in de situatie die zich voordoet en een stuk zelfvertrouwen.
Jannepauli schreef:Wat helpt? Die angstaanjagende dame, of de zweep?
Patsab schreef:Heb zelf vroeger ook met dit probleem gezeten, paard wilde het erf niet meer af alleen, bokken steigeren, omdraaien van alles om maar geen stap verder te komen, kreeg op het laatst zo het smoor in dat ik haar in haar achteruit heb gezet en werkelijk ook 500 meter in zijn achteruit naar het bos ben gegaan.
Uiteraard probeerde ze het de volgende keer weer, weer in haar achteruit gezet, en toen klikte het bij mevrouw dat dat toch ook niet gezellig was en liep ze uit zichzelf weer normaal van het erf af.
fargo schreef:Bubsj: Toch klinkt jouw probleem erg het zelfde als de TS: het is waarschijnlijk toch een leiderschapsprobleem of althans een probleem dat je paard niet zelfverzekerd genoeg is met jou op zijn rug, maar wel zelfverzekerd met jou ernaast. Daar mag je in principe een paard niet persé voor afstraffen, het is gewoon een teken dat ze mentaal nog niet sterk genoeg is om het "alleen" (met jou op de rug) in plaats van "samen" met jou of iemand anders voor ze. Als je maar lang genoeg wel met steun van anderen of ernaast doorgaat met geduld komt vanzelf de dag dat ze wel doorgaan. Als je maar wacht en ze de tijd geeft om te kijken of bijv dat bruggetje nou echt zo eng is. Ik heb ook regelmatig voor een bruggetje gestaan, toen gezegd: kijk maar even goed, daar zijn we al vaak over heen geweest en ik heb alle tijd jongen, dus we gaan niet terug of weg. Benen ontspannen, losjes zitten, niet weg laten draaien en uiteindelijk ging dat paard over de smalste, engste houten bruggetjes (hij had een hekel aan hout (dat klinkt zo door![]()
) en angst/ontzag voor water. Het is een kwestie van geduld en opbouwen en ook niet te onderschatten dat het werkelijk eng kan zijn en daar mee leren omgaan; eerlijk en doortastend en geduldig.
Misschien moet je ook het een en ander zien gebeuren met mensen op stijgerende paarden voor je er zo over denkt als ik en jij KiWiKo, mijn baas is nog iets extremer, die vind dat dat soort paarden bij de slacht horen. Bubsj schreef:Helemaal nietsMisschien moet je ook het een en ander zien gebeuren met mensen op stijgerende paarden voor je er zo over denkt als ik en jij KiWiKo, mijn baas is nog iets extremer, die vind dat dat soort paarden bij de slacht horen.


fargo schreef:Dat ze niet geladen wil worden, lijkt me een beetje een soortgelijk probleem. Ze geeft zich gewoon niet over om "geleid" te worden. Je moet meer haar leider worden zodat ze uit respect en vertrouwen met jou mee gaat. Kun je niet iemand een keer langs laten komen om en het laden en het buitenrijden aan voor te leggen, of heb je een goede instructeur die je kan helpen? Hoe gaat het in de bak en als je "binnen" blijft?
Nadya schreef:Eponastable, hoe oud is je paard eigenlijk?
Nadya schreef:Fargo, ben het helemaal met je eens.![]()
Verder vind ik het van sommigen hier ook nogal gevaarlijk om met heftige oplossingen aan te komen, als je deze combinatie helemaal niet gezien hebt. Ik snap werkelijk niet hoe sommige bokkers van alles roepen, niet wetende wat voor ellende ze aan kunnen richten, als iemand dat soort 'adviezen' op gaat volgen.
Kan me nog een ander topic herinneren van niet bepaald lang geleden. Toen het probleem zich op begon te lossen door geduld en rust, lieten de mensen die geloven in 'dwang en geweld' niets meer horen.![]()
KiWiKo, een paard wat steigert zie ik niet per definitie als een paard wat geen respect voor zijn ruiter heeft, hoor. Ik zie het meer als enorme schreeuw van het paard, omdat de ruiter teveel andere signalen al gemist heeft. Een paard steigert niet voor niets.......
Dit paard mist duidelijk (zelf)vertrouwen... Gelukkig geeft TS al aan dat de harde aanpak bij het inladen ook al niet werkte bij dit paard. Nou, lijkt me dan dus heel duidelijk, dat dat niet de manier is.
Het is trouwens steigeren, niet stijgeren.
tot dan zeg ik niks

Eponastable schreef:Nadya schreef:Eponastable, hoe oud is je paard eigenlijk?
4J ja is nog jong ga je zeggen maar het gaat er mij om waarom ze het eerst wel allemaal doet...
Bon ga snel eten tot straks!
KiWiKo schreef:nogmaals een steigeraar heeft meer dan genoeg vertrouwen........ vooral in zichzelf!!
) de makkelijkste oplossing is, zal zeker eveneens steigeren.
) of een voetganger of fietser mee te laten gaan die het paard vertrouwen geeft