Bokt.nl

Klara16 schreef:

Nounou, wat is bokt weer ontzettend vriendelijk, vooral jij El Cid!

Op de vragen van de anderen zal ik even in gaan:

- het is niet zo dat hij vroeger regelmatig bokte. Dat van een half jaar niet meer gebokt is ter illustratie dat het gewoonlijk een heel lief dier is.

- Voor de mensen die ervan uitgaan dat ik actief aan paardenmishandeling aan het doen ben door linker stelling te vragen op de volte: het gaat hier om een paard dat tot gisteren vlotjes een L-proef liep, dus stelling is echt niet te veel gevraagd hoor.

- Ik heb een goeie instructrice die de dingen op een heel paardvriendelijke manier aanpakt. Er is dan ook niet geslagen gisteren. Ze is na de val gelongeerd met bijzet totdat mijn wonde verbonden was. Daarna ben ik er op gegaan en is er aan de hand gestapt, nog een kwartier. Draven kon ik niet meer door de pijn. Ik ben daarna afgestapt en naar spoed gegaan voor hechtingen. Tot rodeo-ritten ben ik de komende weken dus niet meer in staat. Vandaar mijn vraag om de beste aanpak

- Zadel en gebit zijn gewoon in orde

Kiwi_ schreef:

Ja, want een paard dat je er af bokt heeft natúúrlijk absoluut heel veel pijn

Ik ken een paard dat opeens kan besluiten dat je maar eens moet gaan lopen, en dit doet hij ook maar heel weinig. Maar als hij het doet, gaat hij door tot je ligt. En ja, die is lichamelijk gecontroleerd. Dus het hoeft niet altijd iets lichamelijks te zijn, zoals er wel erg vaak wordt geroepen.

Mniquee schreef:

Neem een cursus hoe leer ik van het paard vallen(bestaat echt) en dan heb je minder kans dat je iets breekt.. Ik weet niet hoe je het afleert maar wel hoe je kunt voorkomen dat je iets breekt.

Klara16 schreef:

Goh, dit topic heeft wat mij betreft al een baardje... even een update voor de geinteresseerden:

Ikzelf ben nog steeds in de lappenmand door mijn verwondingen van die val. Het paard wordt dus voorlopig gereden door iemand anders (prof). Bij hem heeft hij nog geen stap verkeerd gezet. Ik vrees dat het een combinatie is van mijn rijstijl (niet consequent genoeg), en een paard met vrij dominant karakter.

Achteraf bekeken waren er in de dagen voor de val al tekens dat dit er zat aan te komen. Hij was me aan het uitproberen, steeds iets verder, en ik heb hem nooit consequent gestraft omdat ik bang was dat hij dan zou bokken. Wat dus uiteindelijk precies is wat er gebeurde.

Het plan is nu dus: eerst zelf helemaal genezen. Daarna ga ik er onder begeleiding weer op. Ik zal mijn irrationele angst voor vallen aan de kant moeten zetten. Uiteindelijk is het die angst die me heeft doen vallen en niet het paard. Die is gewoon braaf als hij op de juiste manier aangepakt wordt (en dan bedoel ik niet met grof geweld, gewoon consequent en handig).